Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 161

Moe zaten jullie aan de ontbijttafel. De enige die wakker leek was Gustav maar hij was altijd wel snel wakker. Je at traag een croissantje op en nam daarna je kop thee die ondertussen al lauw was geworden. Georg was van alles aan het binnen proppen en je snapte niet dat hij al zoveel kon eten om 7u in de ochtend. De jongens moesten bijna vertrekken voor een interview en jullie gingen mee. Daarna zouden jullie even vrij zijn en gingen Tom en jij even Sint Petersburg verkennen. Je keek er enorm naar uit. Toen jullie eten op was, gingen jullie nog snel even naar jullie kamers om de laatste dingen te halen en daarna verzamelden jullie je beneden weer aan de zetels bij de bali. Tot niemands verbazing was Bill de laatste met Annelies. Annelies was lachend naar jullie toe gekomen en ging naast jou staan. Je keek haar vragend aan maar ze schudde lachend haar hoofd. Daarna werden jullie weer met 2 auto’s gebracht naar de plaats van het interview. Het gebouw was best wel groot en meteen keek je met grote ogen rond. Tom had lachend een arm om je heen geslagen. Tom: “Straks vang je nog vliegen.” Meteen sloot je weer je mond en gaf al lachend aan Tom een stomp waardoor hij enkel nog harder moest lachen. Toen jullie binnenkwamen, stapte er meteen een vrouw op jullie af. Ze was best wel mooi. Ze liep voor jullie uit en heupwiegde wel opvallend hard. Annelies kwam naast je staan en fluisterde al lachend: “Zie haar nu lopen, eerder een mislukte pinguïn.” Hierdoor moest je luid lachen en ze draaide zich geïrriteerd om in jou richting. Als blikken konden doden. Je trok een wenkbrauw naar haar op waardoor ze zich weer omdraaide en verder liep. Pff je liet je echt niet door zo een vrouw doen. Toen jullie aankwamen gingen jullie meteen naar binnen. Daar stond al een enthousiast team klaar om hun te helpen en jij en Annelies besloten om maar een beetje verderop te gaan zitten. Jij: “Dat mens heeft ons volgens mij gehoord.” Zei je lachend. Annelies: “Ach, moet ze maar niet zo overdreven en nep doen.” Je gaf haar lachend gelijk en na een tijdje zat de rest bij jullie. Weer kwam de vrouw binnen om de jongens naar het interview te leiden. Jullie mochten ergens achterin zitten, aangezien er toch geen publiek was en besloten om op de eerste de beste stoel vooraan in het midden te gaan zitten. De vrouw ging weer weg en niet veel later kwam er een andere vrouw binnen. De interviewster. Zij zag er een pak vriendelijker uit en na een korte introductie was het tijd voor het echte interview. De jongens beantwoorden zo enthousiast mogelijk alle vragen en alles verliep prima volgens jou. Interviewster: “Tom, vertel eens. Wat vind jij er van dat Demi, zo veel succes heeft?” Tom: “Geweldig natuurlijk. Dat ze de wedstrijd heeft gewonnen betekent enkel en alleen maar meer hoe getalenteerd ze is.” Interviewster: “Dus je hebt er geen moeite mee?” Tom: “Waarom zou ik?” Interviewster: “Wel ze zal best wel wat mannelijke fans hebben.” Tom: “Ik heb ook wel wat vrouwelijke fans, dat wil niks zeggen. Ik ken Demi en ik vertrouw haar.” Interviewster: “Oke dankje.” Zo ging het interview verder maar je kon het niet echt meer volgen. Je had een frons op je gezicht. Wou dat mens nu impliceren dat je met anderen zou aanpappen? Waar zag ze jou voor aan? Toen het interview gedaan was en ook de camera’s weer uit waren, stond Tom meteen recht en ging naar je toe. Hij hurkte voor je neer en keek je aan. Tom: “Sorry van net.” Je schudde je hoofd. Jij: “Daar kan jij niets aan doen.” Hij schudde zijn hoofd en keek je met een glimlach aan terwijl hij zijn armen open deed. Met een glimlach dook je in zijn armen en snoof je zijn geur op. Tom ging rechtstaan met jou nog altijd vast waardoor je in de lucht zweefde. Tom: “Ik ga me even omkleden en dan kunnen we Sint Petersburg verkennen.” Jij: “Sounds like a plan.” Je gaf hem nog een kusje en dan vertrok hij.