#036

Ik word in de ochtend waker gemaakt door zonnestralen die door de gordijnen op mijn gezicht stralen. Ik open mijn ogen, het weer word al steeds beter. Het is zaterdag en eigenlijk zouden we vandaag naar Zweinsveld gaan, alleen omdat omber nu het schoolhoofd is, mochten we niet meer gaan. Ik sta op pak mijn spulletjes om te douche. Nog slaapdronken loop ik op mijn sloffen de slaapzaal uit, als ik nog geen stap buiten heb gezet bots ik tegen iemand op. Ik ontwaak uit mijn gedachte en kijk op, ik kijk recht in de blauwe ogen van Ron. Geschrokken ga ik met mijn handen door mijn haar, om het zo goed mogelijk nog te fatsoeneren.
‘Goedemorgen schoonheid.’ Ron kijkt mij lachend aan. Ik zie er niet uit ik heb geen make-up op en mijn haar zit alsof het ontploft is. Hij geeft een kus op mijn voorhoofd.
‘Ik uh zie je zo. Ik ga dit even fatsoeneren.’ En ik gebaar met mijn handen naar mijn hoofd.
‘Ik vind je wel schattig zo!’ hij aait mij door mijn haren met een lach op zijn gezicht.
‘Tot zo.’ Ik geef hem een knipoog en loop richting de meisjes douches.

Samen met Ginny zit ik voor de openhaard in de leerlingen kamer. Harry, Ron en Hermelien was ik na het ontbijt uit het oog verloren. We zijn een potje toverschaak aan het spelen. Tijdens het ontbijt hadden we over en weer vertelt over alle roddels die Zweinstein de ronde deden.
‘Maar Ginny, nu dat Harry niet meer met Cho praat.’ Zeg ik terwijl ik haar wenkbrauw wiebelend aankijk.
‘Ik ga niet als een schoothondje mij voor zijn schoot werpen. Ik ga mij focussen op andere jongens.’
‘Andere jongens? Oh iemand op het oog? En mij niks vertellen, ik voel me zwaar beledigd.’ Zeg ik quasi boos. ‘Nog niet echt iemand op het oog maar. Daan is wel, leuk toch?’ ik zie hoe haar gezicht rood kleurt. ‘Ah Daan. Zeker een leuke jongen, goede smaak Ginny. Trotse vriendin hier!’ al lachend stoot ze me aan, zodat ik mijn evenwicht verlies en met mijn rug tegen de bankleuning aan val.