#032

Inmiddels ben ik aangekomen op Zweinstein en loop ik samen met Ron richting het schoolplein. Hij is nog steeds een beetje nukkig om het voorval wat gebeurd is in de trein met Draco. Harry komt voorbij lopen met Cho die druk bezig zijn in gesprek. Hermelien zijn we ook al kwijt geraakt net nadat we uitstapte uit de trein, omdat Loena een gesprek aanknoopte met haar. Ik voel me toch wel een beetje schuldig over het voorval met Draco. Het was voor mij helemaal niet de bedoeling om Ron jaloers of boos te maken.
‘Ronnie.’ Ik pak zijn hand vast. ‘Het spijt mij. Het was gewoon huiswerk.’
Ik voel hoe Ron zachtjes in mijn hand knijpt.
‘Het is al goed.’ Hij geeft een kus op mijn slaap.
‘ROSA! RON!’ Ik hoor mijn naam er zie hoe Hermelien aan komt rennen. ‘Hagrid is terug! HARRY KOM! HAGRID!’ Ik kijk hoe Harry snel afscheid neemt van Cho en onze kant op komt lopen.
We rennen zo hard onze benen kunnen dragen naar Hagrid zijn huisje, ik heb Hagrid nog maar één keer gezien. Namelijk toen hij met mij samen mijn schoolspulletjes ging halen in de Wegisweg. We stoppen voor het huisje, het is een klein huisje vlak voor het verboden bos. Ik hoor de stem van professor Omber uit Hagrid zijn huisje. Ik voel hoe ik word meegetrokken en we bekijken door het raampje wat er in het huisje afspeelt. Ik hoor Omber vragen waar Hagrid geweest is, en dat hij er niet op moest gaan rekenen dat hij lang op Zweinstein mocht blijven. Ik hoor hoe de deur van Hagrid zijn huisje dicht word gegooid. Ik kijk om het hoekje en zie hoe Omber wegloopt in haar zuurstok roze pakje op haar zuurstok roze hakjes. Harry en Hermelien gaan me voor en kloppen aan bij Hagrid en worden goedlachs onthaalt door Hagrid. Als hij mij ziet krijgt hij een twinkeling in zijn ogen.
‘Meissie, ik wist wel dat het allemaal goed ging komen met jou en onze Harry. Hoe bevalt het op Zweinstein?’ Ik voel Ron zijn hand in de mijne. ‘Ah liefde, dat minde nie! Wat tof! Thee voor iedereen?’
We zitten aan tafel we hebben alle vier een te grote kop thee voor ons staan, Hagrid houd een stuk koud vlees tegen zijn gezicht aan. Zijn gezicht zit vol met schrammen. Hagrid vertelt dat hij op geheime missie is geweest van Perkamentus. Hij moest onderhandelen met de reuzen, of ze aan hun kant zouden staan mocht het zo ver zijn. Maar de dooddoeners waren ook al langs geweest. Ineen keer begint het te regenen en slaakt er een donderslag. Ik grijp Ron zijn hand en pak hem stevig vast, hij streelt met zijn duim mijn hand om mij gerust te stellen.
‘Het weer veranderd weer net als toen, en Harry als het weer veranderd zet je dan maar schap.’ Hagrid staart via het kleine raampje naar buiten, hoe de regen uit de hemel komt vallen en op het groene gras valt.