Hs7

"Zo, Kyky. Wat heb jij je nu weer klaargespeeld?" vraagt Mark als hij binnenkomt. "Ik sta uit het team, maar toch weer niet." zeg ik. "Hoe bedoel je?" vraagt hij. "De coach zei: je staat uit het team, en ik zei: echt niet." leg ik kort uit. "En waarom moest je uit het team?" "Laten we zeggen dat er een meningsverschilletje was." zeg ik grinnikend. "Heb je ruzie gemaakt met de coach?!?" vraagt Mark ongelovig. "Ze kan Axel toch niet zomaar uit het team zetten." zeg ik. "Jij kan herrie schoppen." zegt Nathan als hij samen met Jude de bus inkomt. De rest van het team komt ook. "Ik had dat zelfs niet voor elkaar gekregen." zegt Kevin als hij langsloopt. De coach kijkt me vernietigend aan en ik steek mijn tong uit. Dan vertrekken we.

Na een tijdje stoppen we. "Jullie kunnen hier even uitrusten, er zijn zwembaden hier dichtbij." zegt coach Lina. "Ja!" roep ik en ik ren de bus uit. Er zijn twee omkleed ruimte's. Ik en Tori hebben ons heel snel omgekleed. We lopen naar de kleedkamer van de jongens en openen de deur. "Komen jullie?!?" roepen we. "AAH!!!" gillen de jongens. "Lafbekken, jullie maken me doof." zeg ik lachend, alle jongens stonden in hun ondergoed. "Maak die deur dicht." zegt Nathan. "Oké, oké." zeg ik lachend en ik sluit de deur. Ik en Tori lopen lachend naar de zwembaden. Na een tijdje komen de jongens ook. We lachen wat in het zwembad en ik en Tori wijzen de jongens er steeds op dat ze te verlegen zijn. Na een tijdje kleden we ons weer om en gaan we verder.

"Waar gaan we eigenlijk heen?" vraag ik na een tijdje. "Hokkaido, daar moet een geweldige spits zijn genaamd: Shawn Frost." zegt Mark. Op dat moment zien we een jongen langs de weg zitten, hij is half bevroren. "STOPPEN!!!" roept Mark. "Nu ben ik dus doof." zeg ik lachend. "Sorry." zegt hij als hij de bus uitspringt en de jongen naar binnen helpt. Hij trilt helemaal, ik pak mijn deken uit mijn tas en geef het een hem. "Be-bedankt." zegt hij trillend. "Waar ben je naar op weg?" vraagt Mark. "Het noorden." "Wij ook, rij maar een stukje mee." zegt coach Lina.

Na een tijdje horen we een bonk en een brul. "Wat was dat?" vraag ik als ik opsta. "Laat mij maar." zegt de jongen. "Weet je het zeker?" vraagt Willie, hij is doodsbleek. "Er staat een beer." zegt hij en hij valt flauw. "Wat een lafbek." zeg ik als ik naar buiten kijk. De beer ligt op de grond en de jongen stapt terug in. "Dat is geregeld, we kunnen door." zegt hij en we rijden door. "Hoe deed je dat?" vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. "Lekker spraakzaam." mompel ik. "Ik ga hier eruit." zegt hij en hij stapt weer uit. Die drie meter maakte veel zin! We rijden door.

Na een tijdje komen we aan bij Alpine Junior. "Welkom, waar komen jullie voor?" vraagt een aardige man. "We zoeken een jongen genaamd Shawn Frost." zegt coach Lina. "Jullie zijn Raimon!" roept een jongen die binnenkomt. Er komen meteen een heleboel kinderen binnen. "Oké, wat is er zo speciaal?" vraag ik. "Jullie zijn de nummer een van het land." zegt een jongen. "Ooh, ja." zeg ik. Ik rol een keer met mijn ogen als de man die voor ons staat aan een meisje vraagt: "haal Shawn eens." Het meisje knikt en rent weg. Even later komt ze terug met de jongen die we net een lift hebben gegeven. "Dit meen je niet..." mompel ik. "DIT MEEN JE NIET!!!!!" schreeuwt Mark. "Ik word echt nog eens doof van jou." zeg ik. "Sorry." zegt hij. "Komen jullie mee naar het voetbalveld?" vraagt Shawn als hij een gesprekje heeft gehad met de coach. We zijn allemaal enthousiast, op Kevin na. We lopen mee met Shawn.

Na een tijdje komen we bij een trap aan. "Pas op, het kan hier glad zijn." zegt Shawn. "Oké." zeg ik terwijl ik goed voor me kijk. Dan komt er een halve lawine van sneeuw van het dak af storten. Shawn zakt in elkaar en, omdat ik sneeuw niet gewend ben, schrik ik me te pletter en glij weg. Ik glij de hele trap af en in mijn van neem ik Tori, Kevin, Mark, Nathan en Jude mee. "Waarom moest net jij schrikken?" vraagt Nathan. "Hoe bedoel je?" vraag ik. "Jij liep bijna helemaal achteraan." antwoord Tori mijn vraag. "Sorry, ik heb nog nooit echte sneeuw gezien." zeg ik. Ze kijken me verbaasd aan. "Ik kom uit Okinawa, dat heb ik toch wel eens vertelt." zeg ik. "Nope." zegt Mark. Dan zie ik dat Shawn trillend en in elkaar gedoken op de trap zit. Ik loop naar hem toe. "Hey, gaat het? Je schrok of niet soms?" zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek. "Ja, ik ben hier al heel lang maar ik kan er nog niet aan wennen." zegt hij als hij mijn hand pakt. Ik trek hem overeind en zo lopen we verder. "Dit word een vriendschappelijke wedstrijd: Raimon tegen Alpine Junior." klikt de vertrouwde stem van de presentator. "Waar komt hij steeds vandaan? Volgens mij stalkt hij ons..." vraag ik tegen Jude. "Ik heb geen idee maar het is leuk dat we een presentator hebben." zegt Jude. "En stalken is leuk, ik snap zijn gevoel." zeg ik lachend. "Haha." zegt Jude en we lopen naar de rest van het team. "Kyky, jij gaat in de wissel." zegt coach Lina. "Waarom ik heb nog geen enkele wedstrijd gespeeld!" zeg ik. "Dit is nu je straf." zegt coach Lina.

Na de wedstrijd zit ik nog steeds op de bank. Shawn zit nu officieel in het team. Dat ze Axel zomaar kan vervangen! Hij was niet mijn beste vriend of zo maar hij was er voor me en als het nodig was zou ik er ook voor hem zijn geweest. Maar nu is hij weg. Hij was een team-genoot en dat gaat nooit weg. Ik blijf opstandig doen totdat Axel terug is!!!