O15 - But baby I loved you first...

---

Een glimlach vol moed sierde zijn lippen, de blonde Ier paradeerde over de stoep alsof zijn dag helemaal perfect zou zijn. Het leek alsof hij in een romantische film zat, alsof mensen hem elk moment zouden gaan aanmoedigen om te doen wat hij nu van plan was. Dit was zijn moment. Met een bos bloemen in zijn handen liep hij naar het huis van de prachtige brunette, het meisje wat hij de zijne zou gaan maken. In zijn hoofd had hij alles helemaal uitgedacht, ze zou helemaal verliefd in zijn armen vallen en hem vertellen dat ze al zo lang had gewacht op dit moment.
Wat hij niet wist is dat het lijkt alsof een ander zijn kansen al genomen had…
Eenmaal aan de deur bij het meisje hield hij de bloemen achter zijn rug en klopte hij op de deur. Haar vader deed open.
“Hé, Niall. Rose is boven met Louis” klonk het vriendelijk van de man. Louis was er ook? De blonde jongen snapte het niet helemaal, maar ondanks dat ging hij nog steeds met de moed hoog de trap op.
Echter toen hij bij haar kamer in de deuropening stond zakte de moed hem compleet in de schoenen. Wat? Louis had zijn lippen in de strijd gegooid en hij zoende het meisje van zijn dromen, zijn beste vriend had hem het meisje gestolen dat hij al zo lang wilde vertellen hoe hij zich voor haar voelde.. Hij liet de bos bloemen meteen vallen en keerde zich om – om weer naar de voordeur te stormen. Zonder ook maar een woord te spreken stormde hij het huis uit.

Niall was compleet overstuur, tranen stroomden over zijn wangen. Hoe zijn geluk zo kon veranderen van het één op het andere moment. Het was vreselijk. De blonde Ier liep met stevige passen naar huis. Niemand die had kunnen voorkomen dat een aantal brievenbussen aan de rand van de stoep zouden sneuvelen door de razende woede die opborrelde in de blonde jongen. Hij had nooit gedacht dat hij zoveel woede naar een persoon zou kunnen dragen, al helemaal niet naar één van zijn vrienden. Al had hij ook nooit verwacht dat Louis hem dit aan zou doen…
Het ergste aan verraad is dat het nooit van een vijand zal komen..
Toen hij eenmaal thuis was aangekomen gooide hij de deur open met een klap, het scheelde dat er dubbel glas in zat.. de regen die een paar minuten geleden begonnen was had hem enigszins wat afgekoeld maar de jongeman zag nog steeds rood van woede.
“Hé kijk, een verzopen Ier!” klonk het lachend vanuit de woonkamer. Harry had de jongen binnen zien komen en lachte vrolijk bij het aanzicht van de doorweekte Niall Horan.
“Ach hou je bek” snauwde de Ier chagrijnig waarna hij naar boven liep.
“Wow, Niall what’s up?” Liam kwam er achteraan naar boven gerent om te kijken wat er aan de hand is.
“Louis is up” was het antwoord waarna er een harde klap klonk van een slaapkamerdeur, niet veel later werd de deur in het slot gedraaid… de andere jongens hadden geen idee wat er aan de hand was…

~×××~
Sorry voor het korte stukje >.<

Love you all<3
Leave a comment below(flower)

××Roww