Hs19

Hoe erg ik het ook vind, ik wil Caleb geen vampier maken. Dat zijn alleen maar nadelen voor hem. Ik ga sneller lopen en dan voel ik een hand om mijn pols. "Als je het vampier zijn niet wilt opgeven hoeft het niet." Ik draai me om en zie Caleb staan. "Ik ga je niet bijten." zeg ik met tranen in mijn ogen. Dan ren ik weg.

Ik ren mijn kamer in en Celia kijkt me raar aan. "Je huilt?" zegt ze. "Ja, lees maar." zeg ik als ik haar het boek met de uitleg voorleg. "Ooh..." zegt ze als ze me weer aankijkt. "Hij zei dat ik het vampier zijn niet hoefde op te geven." zeg ik langzaam tegen Celia. "Dan heb je dus toestemming van hem om hem te bijten." zegt Celia enthousiast. "Maar dat is alleen maar rottig voor hem." zeg ik. "Hoezo? Hij gaat nooit dood door ouderdom, kan vliegen, krijgt een gratis uiterlijk, is nooit uitgeput en heeft extra tijd omdat hij niet meer hoeft te slapen." zegt Celia. "Maar hij moet het verborgen houden." zeg ik twijfelend. "Hij kan het toch zeggen, we hebben al een vampier dan kan een tweede er nog wel bij." zegt Celia lachend. "Je hebt gelijk!" zeg ik en ik loop de kamer uit. Als ik in de hal aankom komt Caleb net aan. "Waarom rende je zo snel weg?" vraagt hij. "Ik had je reactie niet verwacht." zeg ik eerlijk. "Er zijn bijna geen nadelen voor mij, dus je hebt toestemming." zegt Caleb. Ik glimlach. "Zekersssss..." zeg ik. "Jep." zegt hij en ik buig me voorover...

"HELP!!!" "Celia!" roept Jude. Het is alweer ochtend en we zitten te ontbijten. Ik kijk om me heen en Celia word hoog in de licht vastgehouden door... De boze heks. "Willen jullie haar terug?" vraagt ze met een angstaanjagende stem. "Ja!!!" roept Jude. "Geef mij dan de meid met het zilveren aura." zegt ze wijzend op mij. Ik vlieg omhoog en neem Celia over, ik zet haar op de grond en zeg "ik ga me hier niet aan houden." Ik begin energieballen op haar af te vuren en Celia volgt mijn voorbeeld. "Naar het voetbalveld." zeg ik en samen drijven we haar achteruit naar het voetbalveld. "Pak mijn hand en Concentreer je op mijn woorden!" roep ik en ik steek mijn hand naar Celia uit. Ze pakt hem vast en ik begin snel in een oude taal te ratelen. Dan ontstaat er een fel wit licht en hoor je de heks nog net schreeuwen "IK KOM TERUG!!!" Dan een angstaanjagende gil en ze is verdwenen... "Wat is er gebeurd?" vraagt Celia hijgend. Ik ben moe, alles draait en dan word het zwart...

"Waar ben ik?" vraag ik verward als ik wakker word in een bed. "Je ligt in je eigen kamer." zegt een stem. Ik doe mijn ogen open en zie Celia staan. "Hoe lang lig ik hier al?" "Een half uur pas. Maar waar is de heks heen?" vraagt Celia verward. "We hebben haar teruggestuurd naar waar ze vandaan komt, de hel." zeg ik onverschillig. "Dat meen je niet." zegt Celia met afschuw. "Jawel, het was onze enige kans." zeg ik serieus. "Ik ga naar de jongens." zeg ik als ik opsta en de deur uitloop.

"Kyky!!!" Caleb komt op me afgerend en knuffelt me. "Wow..." zeg ik want dit had ik niet verwacht. "Gaat het weer?" vraagt hij. "Ja." zeg ik lachend. "Wat gebeurt hier?" vraagt Mark. "Vertellen we ze alles?" vraag ik. Caleb knikt en zo vertellen we over dat we weer verkering hebben en hij nu ook een vampier is. En zo vertrekken we naar de wedstrijd tegen Argentinië. Kan mijn leven dan nu eindelijk normaal worden...