Hs18

"Kyky, kom je trainen?" Mark staat in de deuropening en kijkt me raar aan. Ik heb alle boeken die iets kunnen bevatten over het vampier kwijtraken op de grond neergelegd en spit ze nu allemaal door... "Ja..." zeg ik. "Wat is er?" vraagt Mark argwanend. "Ik weet waarom ik het vampier begin kwijt te raken en je zal het niet geloven..." zeg ik. "Waarom dan?" vraagt Mark. "Hier staat: de mens en vampier hebben lang gevochten totdat de vampier verbannen werd door de mens. Toen sprak een eeuwenoude koning een vloek uit waardoor als een vampier verliefd word op een mens zij of hij zelf ook een mens word..." "Wow..." zegt Mark. "Jep, maar ik wil het vampier zijn niet kwijtraken..." zeg ik wanhopig. "Is er geen manier om de vloek te verbreken?" vraagt Mark. "Welke vloek?" vraagt Caleb die net aan komt gelopen. "Wat een rotzooi." zegt Caleb. Mark legt hem alles uit. "Oké..." zegt hij. "En wat is die manier?" "De enige manier is dus door jou te bijten, maar dat doe ik niet. Ook al moet ik het vampier zijn ervoor opgeven." zeg ik. Caleb komt naar me toe en knuffelt me. "Wat probeer je te bereiken?" vraag ik proestend. "Ik heb eerlijk gezegd geen idee." Caleb glimlacht en ik lig gewoon in een deuk. "Oké..." zegt Mark en hij loopt weg. Ik blijf alleen met Caleb achter en er valt zo'n hele ongemakkelijke stilte. "Zullen we gaan trainen?" vraag ik om de stilte te verbreken. "Jep, kom." zegt hij als hij mijn hand pakt. Ik voel dat ik... Rood word?!? O, nee. Ik begin nog wat meer van het vampier zijn kwijd te raken...

Als ik bij het trainingsveld aankom roep ik Celia. "Celia!!!!" "Wat is er?" vraagt ze als ze op me af komt gelopen. "Jij gaat nu magie leren." zeg ik als ik haar meetrek naar het mini-winkeltje van de heks.

Als we daar aankomen klop ik op de deur. "Hallo, kunnen we binnenkomen?" roep ik door de deur heen. De deur gaat als vanzelf open en we kunnen naar binnen. "Hallo, ik had jullie verwacht." klinkt een stem achterin. "Mogen we een lichtje aanmaken?" vraag ik en als vanzelf gaat er een lamp aan. Er zit een oude vrouw op een schommelstoel. "Ik kom vragen of u haar, Celia, kan inleiden in de magie?" vraag ik beleefd aan de heks. "Dat kan ik, maar, Celia, ben je er klaar voor?" "Ja." zegt Celia moedig. "Oké. Dan kunnen we beginnen. Niet schrikken er gaat een soort van wittig schijnsel om je heen en daarna word alles donker. Dan heb jij al mijn kennis over magie en kun je elke spreuk doen die je wilt." zegt ze en de heks pakt Celia's handen. Er ontstaat een fel wit licht en ik kijk weg. Even later stopt het en knippert Celia even met haar ogen. "Ga en kom niet terug." zegt de vrouw als het licht uitgaat. Ik pak Celia's hand en loop met haar naar buiten. "Kyky, kan ik nu toveren?" vraagt Celia. "Je kan proberen om een windje door de bomen te laten gaan, niemand die het merkt." zeg ik en Celia concentreert zich op de bomen en begint te mompelen. Even later breken er takken af van een rukwind. "Oeps..." zegt ze. "We moeten wel nog oefenen." zeg ik en zwijgend lopen we terug naar de Japanse buurt.

Als we daar aankomen komt Jude aangerend. "Celia, hoe gaat het?!?" Hij neemt Celia helemaal in zich op en Celia zegt "het gaat goed. Ik heb alleen ietsje meer kennis dan eerst." zegt ze lachend. Jude zucht opgelucht. "Dacht je dat ik haar ging vermoorden of zo?" vraag ik beledigd. "Nee, ik ben alleen maar bezorgd om..." "Pfff... Niet zo bijdehand." zeg ik. "Bedankt." zegt Jude. "Wie verbrak die zwijgspreuk?" zeg ik. "Ikke, het blijft toch altijd mijn broer." zegt Celia met zo'n: maar soms hoeft dat ook even niet blik. Ik lach. "Waarom lach je?" vraagt Jude verward. "Een meidending." zeggen ik en Celia tegelijkertijd. Misschien word dit toch niet zo erg met Celia. Ik loop naar het voetbalveld en ga trainen.

Bij het avondeten ga ik naast Nathan en Jude zitten. "Hey." zeg ik en ik schep eten op. "Kyky, weet je zeker dat Celia niks overkomt?" vraagt Jude nogmaals. "Celia is veiliger dan jou. Zij kent verdedigings spreuken en jij niet. Dus maak je eerst naar zorgen om jezelf." zeg ik en ik begin te eten.

Als we klaar zijn met eten komt Caleb naar me toe. "Weet je het zeker?" vraagt hij. "Wat moet ik zeker weten?" vraag ik terug. "Of je het vampier zijn wilt opgeven." zegt hij en ik knik. "Als dat veiliger is voor jou dan ja." zeg ik. "Oké." zegt Caleb en hij loopt weg. Hij is het duidelijk niet eens met mijn beslissing dus roep ik hen terug. "Caleb! Waarom ben je het niet eens met mijn beslissing?!?" roep ik. Caleb draait zich om en zegt "omdat je je meer zorgen om jezelf moet maken." "Heb je het gesprek tussen mij en Jude gehoord?" "Ja en wat voor hem geld, geld ook voor jou." zegt Caleb en hij loopt op me af. "Morgen is de wedstrijd tegen Argentinië, ben je er klaar voor?" vraag ik om van onderwerp te kunnen switchen. Blijkbaar heeft Caleb me door. "Eerst jou uitleg waarom bij jou... Voor jou kom." zegt hij. "Omdat ik van je hou." zeg ik en ik loop weg.