One Hour Can Change Everything (p2)

… ik kijk verlegen weer weg, mijn hart gaat als een gek tekeer. Wat heb ik voor? Ik ben te zenuwachtig voor al die dingen die er momenteel gebeuren! Ik schuif een klein beetje weg van hem maar leg mijn hand op de bank, mijn hand raakt per ongeluk de hand van Pieter aan. Ik kijk 'm aan en tegelijkertijd hij mij, Pieter komt wat dichterbij schuiven en geef me een kus op de wang. Pieter legt zijn arm om mij en we zitten gezellig en knus op de bank met zicht op het vijvertje waar de eenden zitten te dobberen. Ik krijg het warm van zijn lichaamswarmte, dat deed me de koude een beetje vergeten. Plots komt er een mopshond naar ons getrippeld, ik zie het beestje en aai hem over zijn kop. Ik zeg tegen Pieter dat mijn tante ook zo eentje heeft, en dat hij Juul heet. Ik zie een halsbandje rond de hond zijn nek en check toch maar even hoe de hond heet. 'Het is niet waar! Oh nee...', dacht ik in mijn eigen en blijkbaar zei ik dat nog luidop ook, 'Wat scheelt er?' vroeg Pieter 'Dit is mijn tantes hond!'. Ik had eingelijk geen zin om een familieleden te zien, dus vroeg ik aan hem of hij zin om te gaan wandelen rond het grote park en dat deden we. Pieter en ik liepen eerst wat sneller om van de hond af te zijn en omdat ik mijn nicht zag afkomen in de verte. Oef! We zijn haar kwijt gespeeld.

Ik kijk eens achter mij of ik ze nog kan zien, 'Aaaah, dag Annemie!' hoor ik plots voor me. 'Verdomme...' dacht ik. Het is mijn tante die plots voor mijn neus stond, ik begroet haar terug, Pieter zegt vriendelijk 'Goededag mevrouw'. Mijn tante vroeg aan mij wie hij was, ik zei dat hij een vriend was. Toen ze zei dat ze verder ging omdat ze nog inkopen moest doen, waren we opgelucht.
Toen mijn tante helemaal uit het zicht was keek Pieter een beetje sip,
'Wat scheelt er?', vroeg ik.
'Je zei tegen je tante dat ik gewoon een vriend was.' vertelde hij, ik probeerde hem op te beuren door te zeggen dat we nog in de beginfase waren en dat ik eerst wil weten of dit wel zou werken, want hij woont tenslotte een provincie verder. Pieter keek op zijn gsm hoe laat het was en zei dat hij nog twee uur had en dan naar huis moest gaan. We besloten nog naar mij thuis te gaan, mijn moeder was toevallig niet thuis dus we hadden het huis alleen voor ons twee. Eenmaal we bij mij thuis waren zei ik lacherig tegen Pieter dat hij niet op het rommelig huis moet letten en we ploften beide in de zetel. Beetje later lagen we in elkaars armen en waren nog geen twee minuten voorbij en de kat op hem gesprongen en begon zijn aandacht te vragen, 'Ook mooi uitgekozen.' dacht ik. Een uur en 'n half voorbij en Pieter wou weg om op tijd thuis te zijn, ik stond eerst recht en Pieter trok me weer in de zetel, hij gaf me weer een lieve knuffel. We vertrokken naar 't station en zette hem nog even af aan zijn perron en daar stond de trein al spijtig genoeg. Ik keek triest naar de grond, Pieter merkte het op en hield mijn hoofd rechtop om daarna een lief kusje op mijn mond te geven. Hij stapte de trein op en de trein vertrok. Niet veel later kreeg ik een sms'je van hem
'Het was gezellig. Ik hou van je <3'