Ik word wakker , het is 10 uur, met een zucht sta ik op en loop naar beneden,
iedereen zit al aan tafel. 'Vandaag is de dag' denk ik bij mezelf 'Vandaag ga ik hier weg, terug naar huis.'
Na het eten pak ik mijn spullen in, dat is niet zo veel aangezien je niet veel mag houden in de gevangenis.
Mocht je je afvragen 'Waarom zit je dan in de gevangenis?' Dat zal ik je eens vertellen:
Ooit had ik een heel normaal leven, tot ik verdacht werd van een winkeldiefstal, Ik had niks gedaan maar werd veroordeelt tot 10jaar cel, en de echte dader ging ervandoor. Nu, 10jaar later ben ik 28jaar, en zijn ze erachter gekomen dat ik niet de dader was. Ik heb geen idee hoe het gaat met mijn vriend, of mijn dochtertje die ik kreeg op mijn 18e. Ik ga het allemaal zien.

Mijn vader komt net aanrijden om me op te halen, en een hele tijd zijn we stil, totdat ik vraag waarom we niet naar mijn huis gaan, en waar mam is. En mijn vader zegt 'Hij heeft iemand anders, en je moeder is dood.' Het blijft weer een tijdje stil, en Suus dan? 'Ze is bij mij achtergelaten, ik heb al die tijd voor je dochter gezorgd toen jij weg was.' Geschokt kijk ik naar hem.

Ik kijk naar mijn dochter, inmiddels 10jaar oud. Ze kijkt naar mij, vol vragen, ze herkend me niet meer.
Ik knuffel haar en spring achter de computer om een nieuw huis te zoeken, maar na een tijdje komt pap naar me toe 'Je denkt toch niet dat je Suus mee mag nemen toch? Ik bedoel ze kent je niet eens, en je hebt een winkel berooft.' 'Pap ik heb je al zo vaak gezegd dat het iemand anders was' roep ik boos.
Hij duwt me het huis uit 'ik wil niks meer met je te maken hebben!'
En toen stond ik op straat, alleen, niemand die me nog kende of om me gaf.
Dit word mijn nieuwe start, a new Beginning.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen