002: But first, coffee.

De volgende ochtend word ik met hoofdpijn wakker, Lucky me..
Ik kijk op de wekker en strompel mijn bed uit, het wordt een drukke dag en ik moet me daar goed op voorbereiden. Na ongeveer een uur gespendeerd te hebben aan mijn uiterlijk vlieg ik de deur uit, mijn moeder roept me nog na ''moet je niet eten?'' maar ook zij weet heus wel dat ik meer dan genoeg te doen heb. Ik werkte normaal gesproken in het weekend in mijn moeders bloemenzaak maar nu mijn vader een hernia heeft moet ze fulltime voor hem zorgen, niets is teveel gevraagd natuurlijk maar ik doe toch liever wat anders op een dinsdag ochtend. Eenmaal aangekomen staan er al mensen voor de deur, ''excuses maar wij moeten eerst nog onze bloemen buitenstallen'' zeg ik overigens ontzettend onprofessioneel. Ik ga de winkel in en probeer zo snel mogelijk de kleine stalletjes buiten te plaatsen voor de winkel, een kleine winkel precies op de hoek met de perfecte ambiance. Al snel dat ik het eerste stalletje buiten zet vliegen mensen naar binnen, ik begrijp niet waarom ze hun geld verspillen aan bloemen maar het zorgt voor brood op de plank dus mij hoor je niet klagen. Nadat ik alles heb uitgestald bind ik mijn schort om en neem de eerste bouquet bestellingen op, onder het maken van de meest kleurrijke samenstellingen zie ik Luke binnen lopen met een meisje. Ik frons en bind alles verder in, erg leuk als je gisteren nog werd versierd op een festival en die gozer gewoon een vriendin blijkt te hebben, hierdoor bedank ik de soulmates armband echt. Ik verwerk de nog verdere bloemen in het bouquet en laat de vrouw afrekenen, het duurt niet lang voordat Luke mij in de gaten heeft en een kleine 'hi' gebaart vlak bij de petunia's. Ik lach gemaakt en bind iets harder dan normaal de bloemen vast, achterlijke zooi. Even later loopt Luke en het meisje met het lange donkere haar naar mij toe, ''Kun je voor ons misschien een bouquet samenstellen?'' zegt het meisje. Ik slik ''ja tuurlijk'' waarom 'ons' waarom spreekt hij me niet aan, ik overdenk alles weer terwijl ik zo gefocust ben op de armband. Ik grijp naar wat bloemen die ze hadden aangewezen en maak er een ontzettend mooi bouquet van dat zolang hij er zal staan hij aan me terug zal denken, Luke lacht naar me ''breek je zo niet de stengels?'' ik kijk naar het bouquet die er wat krapjes bijzit ''nee'' zeg ik zacht en trek mijn wenkbrauwen omhoog. ''Broer, moeten er geen rozen bij?'' hoor ik haar zeggen van de andere kant van de winkel, ik kijk op ''is dat je zusje?'' lach ik voorzichtig ''ja, dat is Grace'' zegt hij rollend met zijn ogen. Wat een cliché, denk ik bij mijzelf na. Als het bouquet af is geef ik het aan Grace, ze rekent af en bedankt mij dan loopt ze weg. ''Moet jij niet mee?'' vraag ik terwijl ik nog een paar bestellingen afrond, ''Nee, ik had verwacht dat jij wel koffie met me zou willen drinken na gisteren''. Ik knik, ''prima hoor.'' Ik sluit de winkel af en loop samen met Luke naar een koffie tentje, als we eenmaal zitten begint hij met praten. ''Goed, gisteren was echt geweldig!'' zegt hij enthousiast ''ik heb me nognooit zo thuis bij iemand gevoeld als bij jou en het is gewoon zo gezellig! echt heel vreemd om dit te zeggen want..'' hij neemt een slok van zijn koffie die net is gekomen ''ah heet,!'' zegt hij ''want, ik ken je nog niet eens 24 uur!'' lacht hij hysterisch. Ik knik en neem voorzichtig een slok ''ja maar Luke, ik zie je gewoon als een kennis niet als een potentieel vriendje, je weet dat ik wacht op mn armband..'' Luke knikt op mijn armband, geen greintje teleurstelling. ''Dat weet ik, maar ik vind dat we gewoon vrienden moeten kunnen zijn, tenminste als het gevoel wederzijds is!'' Ik neem nog een slok van mijn koffie en lach ''ja, je lijkt me een fijn persoon'' Luke knikt ''ben ik ook'' ''maar goed, nu we vrienden zijn en ik verwacht dat jij de eerste keer ons trakteert op koffie wil ik meer dingen over je weten.'' Luke knikt ''natuurlijk, ik ben trouwens 20 en mijn ouders zijn gescheiden. Ik ben gestopt met de universiteit en werk nu fulltime in een barista van mijn oom, mijn vreemdste dingen zijn; ik heb ooit eens in mijn middelbare schooltijden over iemand zijn broek heen geplast bij sport omdat hij telkens commentaar op mij had en ik hou van knieholtes.'' Ik knijp met mijn ogen, ''ik zal proberen daar overheen te komen mijn vriend, ik ben 18 en mijn ouders zijn bij elkaar ondanks die armband, ik werk in het weekend in de bloemenshop van mijn moeder maar nu doordeweeks aangezien er vakanties zijn. Ik studeer voor patholoog anatoom en het verloopt prima. Mijn vreemdste dingen zijn; Ik heb ooit toen ik net begon bij de bloemenshop een bouquet opgegeten omdat ik geen geld bij me had voor eten en mijn moeder uit de stad was, en.. ik hou van kriebelen op mijn rug, cause.. who doesn't'' ik lach en zie een potentiele vriend voor mijn neus aandachtig luisteren. Luke glimlacht als ik stop met praten, ''jij bent netzo interessant als ik muurbloempje'' ik knik ''ja maar ik heb nognooit over een broek heen geplast'' Luke lacht weer en neemt een slok van zijn koffie, ''in deze vakantie gaan we elke dag een keertje koffie drinken of lunchen, en na de vakantie gewoon in het weekend.'' Ik stem daar mee in en neem een grote slok van mijn koffie, ik waardeer zijn aanwezigheid.