Droom #1, op school

Het is vakantie. Maar om een of andere reden ging iedereen naar school, op een donderdag. Ik arriveerde op school en kwam meteen mijn beste vriendin Emma tegen. Er waren allerlei harde geluiden, het leek wel of er een storm was buiten de school. Toen ik naar de school fietste was het warm, en iedereen vond het vreemd. Na een tijdje begon iedereen zich af te vragen waaróm we op school waren, aangezien het vakantie was.
Emma vertelde me een verhaal dat Mevrouw Boomsma was overleden, en dat we daarom allemaal naar school moesten komen. Ik vertelde haar dat ik nog nooit van haar had gehoord, en weer naar huis wilde. Dat kon niet, want er was een storm buiten. Toen raakte ik in paniek en zocht mijn vriendje, Sam. Hij is best lang dus ik dacht dat het niet moeilijk was hem te vinden. Dat was het wel. Ik kwam allemaal mensen tegen die op hem leken, en barstte in tranen uit. Ik had het gevoel dat de wereld aan het vergaan was. Ik wilde niet bij mijn vriendinnen zijn, maar bij hem. Hij is de enige die ik vertrouwde in de hele school, en ik kon hem niet vinden.
Toen vond ik hem, staand op de plek waar hij normaal ook in de pauze stond. Hij was helemaal doorweekt, want hij woont verder dan ik, moest langer fietsen, en kwam later aan.
Ik zoende hem, pakte zijn hand, en hij nam me mee naar het fietsenhok om te laten zien hoe hard het aan het regenen was. Mijn lange, blonde haar ging alle kanten op in de wind. Ik zei tegen hem dat we weer naar binnen moesten. We konden niet naar binnen. Ze hadden de deur gebarricadeerd. Ze konden ons niet naar binnen laten in verband met de veiligheid van de andere leerlingen.
Toen werd ik wakker