Het strand

TOET TOET! Ik schrok me dood en besefte dat Quil om de hoek stond. Ze zouden me ophalen om naar ons strand te gaan. Ik schoof mijn raam open en haalde diep adem. Mijn raam was niet erg hoog en ik kon vanuit mijn raam op de schuttig gaan staan. Ik sprong van de schuttig af en klopte het stof van mijn handen. Het was erg heet en het was geweldig strandweer. Ik klom achterin het lichtblauwe hippiebusje. Ted, Aniek en Lilly zaten ook in het busje. 'Hoi Liz!' Zeiden Ted en Aniek in koor. 'Mijn surfplank ligt achterin.' Zei Lilly lachend. 'De rest is met violets auto.' Dit was een van de eerste keren dat ik blij was met dat tuttige rokje die ik aan had. Zo kon ik mijn bikinibroekje gemakkelijker aantrekken. Je onderweg verkleden was een beetje lastig maar het ging wel. Na een uurtje waren we bij het duinpad die leidde naar het hek die weer leidde naar ons strand. Ik droeg de surfplank die ik van Lilly leende en Quil hield het gat open zodat ik er makkelijker doorheen kon. Ik trok toen we naar het strand liepen de vlecht uit mijn haar en schudde hem los. De rest was er al. Sommige waren bezig met hun lunch, sommige waren zich aan het verkleden. Ik plofte tussen Violet en Aniek in en haalde mijn lunch uit mijn tas. 'Oeps!' Zei Nona vals toen ze naast Aniek ging zitten en in het voorbijgaan 'per ongeluk' zand op mijn eten goot. Ik stond boos op en kieperde mijn lunch boven Nona's hoofd leeg. Ten minste, dat wou ik. Ik gooide met een zucht mijn sandwich in de prullenbak. 'Hier,' Zei violet, en ze gaf me een boterham van haar. 'Ik had toch al geen honger.' 'Dank je.' Ik pakte de boterham aan. Na heg eten gingen ik, Max, Quil, Ted en Aniek surfen en de rest zwemmen. Er waren goede golven en het lukte best goed. Toen de golven niet meer zo hoog waren legde ik mijn armen op mijn surfplank om zo een beetje in het water te hangen. Plotseling voelde ik iets aan mijn voet trekken. 'Aaaah!' Proestend van het lachen kwam Max boven water. Ik bloosde als een gek. 'Ik had je laten schrikken he?' 'Ja.' Gaf ik toe. Hij zwom terug naar de anderen en ik peddelde hem achterna. De anderen hadden het net als ik koud gekregen en zaten allemaal met hun handdoek om zich heen. Ik pakte mijn handdoek uit mijn tas en ging er op zitten met mijn gezicht naar de zon. Binnen tien minuten was ik weer lekker warm. Ted had zijn gitaar gepakt en Nona kon het zoals gewoonlijk niet laten om toch te gaan zingen. Ik moest toegeven dat het helemaal niet zo slecht klonk. Sommige zongen mee en binnen een mum van tijd zat iedereen te zingen. Alleen ik niet. 'Kom nou Liz! Zingen zul je!' Drong Wes aan. 'Ja, doe nou mee!' Deed Sjoerd een duid in het zakje. 'Ik zing echt niet!' Protesteerde ik. Toen ze me teleurgesteld aankeken greep ik twee lege ice tea flesjes en begon op de maat mee te trommelen. Quil en Violet gingen ijsjes halen en de rest ging gewoon door waar ze zin in hadden. Iedereen zat een beetje te kletsen en Ted en Aniek tekende elkaar na. Ik vroeg of ik ook een blaadje mocht en tekende maar wat voor me uit. 'Wie heb jij getekend?' Vroeg Aniek nieuwsgierig. Ik had zonder dat ik het wist iemand getekend die wel érg veel op Max leek. 'Een personage uit mijn boek.' Loog ik. Het begon al een heel klein beetje te schemeren en we gingen allemaal ver van elkaar met ons gezicht de andere kant op staan zodat we ons konden omkleden. Ik had nog wat extra leuke kleren meegenomen zodat ik niet in de tuttige kleren van mijn ouders moest. Ik had een wijd, hemdje en een korte spijkerbroek aan. Iedereen behalve ik, Sjoerd, Quil en Nona ging al naar huis. Wij gingen nog even een eindje verderop bij de rotsen kijken waar de zee veel woester was. Ik wist niet niet waarom Nona ook wou, maar ik hield me er niet te veel mee bezig. De zee en de rotsen waren mooi om naar te kijken. 'Ik ga wat dichterbij.' Zei ik. Ik wou de zee van wat dichterbij kunnen zien en ik had een goede, platte rots gezien om om te staan. Ik klauterde over de rand en daalde voorzichtig af. Ik had geen zin om in de zee te vallen, want dan zou ik er waarschijnlijk ook nooit meer uit komen. 'Ik ook.' Hoorde ik achter me. Ik had bijna de neiging om 'nee!' te roepen. Waarom zou Nona nou over de rotsen willen klimmen? Ze was echt een watje. Ik bleef staan om te wachten tot Nona voor me was. Ik vond het geen prettig idee, Nona zo achter me. Ik schrok me dood toen plotseling haar schouder hard in mijn rug beukte. Ik verloor mijn evenwicht en viel. Toen ik op een rots terecht kwam stak ik mijn been uit om mijn val te breken. Mijn been klapte dubbel en ik gleed door op nog drie rotsen. Ik haalde mijn rechterhand open. Toen viel ik tussen twee rotsen in, ik was keihard met mijn zij op een uitstekende punt gevallen en toen hield het vallen op. Ik zat klem tussen de twee rotsen. Tot overmaat van ramp lag er een gebroken wijnfles op de bodem en ik voelde hoe er bij het neerkomen een scherf in mijn toch al gewonde been wegzonk. 'Help!' Riep ik. Maar ik hoorde een andere stem dat ook roepen. Aan een hoop gebonk en gegil kon ik horen dat Nona ook was gevallen. Eerst dacht ik alleen maar:' lekker voor je!' Maar toen plofte Nona bovenop me. Ik kwam nog meer klem te zitten en de glasscherf zonk dieper weg in mijn been. Ik slaakte een gilletje van pijn. 'Ga van me af, trut!' Zei Nona. Ze trapte naar benden (op mij) in de hoop om omhoog te komen. Ik vond er nergens op slaan dat ze dat zei, ik bedoel, ZIJ zat op MIJ. 'Help!' Riep ik. Eindelijk hadden Sjoerd en Quil ons gehoord en ik hoorde ze naar beneden stormen. Na een paar minuten nam het gewicht van Nona af en werd ze omhoog getrokken. Ze dacht dat het hielp om met haar benen te trappelen, maar het enige wat ze er mee bereikte was dat ze mij pijn deed. 'Jullie hebben mijn leven gered!' Zei ze slijmerig tegen de jongens. 'Kom, we gaan.' 'Waar is Lizzy?' Hoorde ik Sjoerd zeggen. 'Hier...' Wist ik uit te brengen. Ik keek omhoog en zag Sjoerds bezorgde gezicht over de rand kijken. Toen stak hij zijn handen uit. Ik greep die en werd omhoog getrokken. Ik zat een beetje klem dus moest Quil aan Sjoerd trekken. Terwijl ik omhoog getrokken werd schaafde mijn gezicht langs de rotsen, maar dat kon me niks schelen. Ik wou alleen maar terug naar het strand. 'Dat ziet er pijnlijk uit.' Zei Sjoerd wijzend naar mijn been. 'Dat moet je tuis maar laten verzorgen.' Ik knikte mar wist dat mijn ouders dat echt niet zouden doen. 'Hoe is dit gebeurd?' Vroeg Quil. 'De rots waar Nona en ik op stonden brak af.' Zei ik. Ik wou niet dat ze met z'n allen boos zouden doen tegen Nona. En (héél) misschien was het gewoon een ongeluk geweest. Dan zou ze door mijn schuld uit de vriendengroepje getrapt worden en zou Lilly ook een hekel aan me hebben. 'Kan je lopen?' Vroeg Sjoerd aan me. Ik liet wat gewicht op mijn gewonde been rusten en trok een pijnlijk gezicht. 'Ik denk het niet.' 'Je moet me dragen.' Zei Nona tegen Quil. Nona was lang niet zo gewond als ik. Ze had alleen een schrammetje op haar onderarm en misschien wat blauwe plekken. Quil zuchtte en tilde Nona op. Ik sloeg mijn arm om Sjoerds schouder om zo steun te kunnen krijgen en hinkte voorzichtig achter Quil en Nona aan. We keerden terug naar de plek waar we met z'n allen gezeten hadden en pakte onze spullen. Toen liepen we terug naar Quil's busje. Nona zei dat ze op magische wijze weer kon lopen en zei poeslief dat ze mij wel in het busje zou helpen. Sjoerd haalde zijn schouders op en ging naast Quil zitten. Nona deed alsof ze me hielp, maar duwde me naar achteren zodat ik viel. 'Oh, rij je niet mee Lizzy?' Ze trok de deur dicht en zei tegen de jongens:' Lizzy zei net dat haar neef haar komt ophalen. Ze rijd niet mee.' Ik wou net protesteren, maar toen reed het busje in volle vaart weg. Ik keek verslagen toe hoe het busje uit het zicht verdween. Wat moest ik nu? Ik sleepte mezelf terug naar het zand langs de weg en ging zitten. Ik hoopte tevergeefs dat de andere misschien terug zouden komen. 'Hee!' Hoorde ik een bekende stem roepen.