School

Ik rende de hoek van de straat om en leunde tegen een verkeersbord. Ik moest van mijn ouders altijd lopend naar school, maar dat vond Violet zielig dus haalde ze me altijd op. Soms met de auto, soms achterop de fiets. Ik had haar verteld dat mijn ouders al vroeg moesten werken en ik daarom naar school liep. Gelukkig was er nog nooit iemand bij mij tuis geweest, dus kon ik mijn vrienden ver genoeg van huis afschudden zodat mijn ouders ze niet konden zien. Ik wist dat Violet later zou komen omdat we pas het tweede uur les hadden, dus dook ik de bosjes in om me alvast te verkleden. Mijn vrienden wisten dat mijn ouders streng waren en nogal netjes waren, maar niemand wist hoé streng. En natuurlijk wisten ze ook niet dat die blauwe plekken níet door mijn onhandigheid kwamen. Toen ik net klaar was kwam Violet de hoek om lopen. 'Ik ben wat eerder,' zei ze. 'Mijn broertje heeft de fiets, en mijn ouders de auto, dus moeten we lopend naar school.' 'Geeft niet.' We liepen eerst even in stilte, maar toen vroeg Violet: 'kan jij overmorgen ook naar het feest komen?' Ik was helemaal vergeten dat Wes zijn verjaardag die Vrijdag zou vieren. 'Natuurlijk.' Zei ik. Ik zou wel zeggen dat ik bij Aniek huiswerk ging maken. Dat vond ze toch niet erg. 'Oké,' Zei Violet. 'Dan rijden wij tweeën en Lilly met Max mee. 'Gezellig.' Zei ik. Ik was blij dat Nona niet met ons mee reed, want dan zou ze toch alleen maar met Max gaan flirten, en ik wist niet of ik me dan in kon houden om haar een fikse klap te geven. 'Vind Max er wel leuk dat hij met drie meiden moet rijden?' Flapte ik eruit. 'Max vind het erg leuk dat je meerijdt hoor.' Zei ze plagerig en gaf me een por in mijn zij. Ik bloosde.

'Ik weet zeker dat dat feestje van je echt te gek wordt, Wes.' Zei Nona slijmerig tegen Wes. We zaten in de kantine aan een tafel met Nona, Violet, Wes, Sjoerd en ik. Plotseling keek Nona me vuil aan. 'Ben jij ook uitgenodigd?' Vroeg ze vals. 'Ja.' Zei ik een beetje onzeker. 'Je gaat hopelijk toch niet in je kerkkleertjes he? Anders komt de modepolitie het feestje nog verpesten!' Ze lachte kakelend als een heks om haar eigen grapje. Ik werd rood en sloeg mijn ogen neer. Plotseling hoorde ik een bekende stem. 'Nou, nou Nona, kan je niet één keer een beetje vriendelijk doen?' Max was zijn dienblad net terug gaan brengen, en hoorde Nona's belediging in het voorbijgaan. Ik werd nog roder toen hij vriendelijk naar me glimlachte. Nona draaide zich om alsof hij niks gezegd had en zei tegen Max: 'leuk dat jij ook naar het feestje gaat.' Toen knipperde ze met haar ogen, en draaide een lok haar om haar vinger. Ik draaide soms ook mijn haar om mijn vinger als ik verlegen was, maar bij mij zag het er lang niet zo aanstellerig uit. Hij liep gewoon langs haar en mompelde:' zie je later nog wel, Wes, Sjoerd, Violet, Lizzy. Ik moest mijn best doen om niet te lachen omdat Nona zó vol in haar gezicht genegeerd werd. Na schooltijd ging ik samen met Aniek en Ted een cadeautje kopen voor Wes. Het was heel gezellig en ik moest mijn best doen om niet steeds te zeggen hoe leuk stelletje ze waren. Ik was echt jaloers op hun gave, blauw-groene haren. Ik had een videogame en een reep chocola gekocht. Ted was zo vriendelijk om aan te bieden om me naar huis te brengen, en ik kleedde me weer om in de struik.