Hs6

5:00
"O, shit!!!" roept Mark plotseling. "Wat is er?" vraag ik. Ik en Mark hadden ons de hele nacht vermaakt met tekenen, lezen en praten maar niet met schreeuwen. "Ik had mijn moeder belooft om te bellen als ik langer wegbleef dan drie uur." "Bel dan maar snel anders krijg je zeik en zeg dat je de tijd vergeten bent, maar je blijft toch nog even?" vraag ik met puppy-eyes als ik Mark de telefoon geef.

Marks moeder was meteen begonnen met schreeuwen toen Mark 'met Mark zei' en daarna hadden ze nog zeker een kwartier een discussie dat Mark nog eventjes hier mocht blijven, maar Mark had gewonnen. "Hey, Kyky, welke spreuken ken je allemaal?" vraagt Mark dan. "Een heleboel, welke wil je horen de belangrijkste, de leukste, de stomste, de illegale die ik nooit doe maar voor als ik in een levensgevaarlijke situatie kom toch weet?" vraag ik terwijl ik verder lees. "De belangrijkste." zegt Mark. "Eens even denken... Onzichtbaarheidsspreuk, helingsspreuk, verlammingsspreuk, spreuk om iemand iets te laten vergeten en nog veel meer." antwoord ik. "Ken je ook een spreuk om moeders minder boos te laten zijn?" vraagt Mark. "Die is er wel," Mark kijkt me hoopvol aan, "Maar die ga ik nu niet doen want die heb ik niet goed in de hand en als ik dan iets fout doe kan ik je moeder bijvoorbeeld jou of iets anders laten vergeten of ze denkt dat ze iemand anders is." zeg ik bedenkend. Mark kijkt nu teleurgesteld en zegt "dat is jammer anders had je hem van mij mogen uitspreken." We lachen nog even en dan zegt Mark "nu moet ik echt gaan, ik wil ook nog even slapen en moet me nog omkleden, doei!" "Doei!" roep ik en zo zit ik weer alleen.

De volgende ochtend als we aan het trainen zijn (we hebben vrij gekregen om te trainen in verband met het FFI) wenkt Mark de hele tijd naar Caleb, ik weet dat hij bedoelt dat ik naar hem toe moet gaan en na een tijdje trek ik hem zo mee de bosjes in. "Waarom wenk je de hele tijd naar Caleb, op een gegeven moment valt het op." zeg ik geïrriteerd. "Je moet hem gewoon vertellen dat je hem leuk vind." zegt Mark. "Ja, dat wil ik wel maar ben je vergeten wat ik je heb vertelt. Al bij een knuffel riskeer ik dat ik hem bijt, al is het totaal per ongeluk." zeg ik met een zucht. Daarna ren ik terug het veld op en krijgen we te horen dat we zijn uitgenodigd voor een feest bij die engelse mensjes deze avond. "En wat houd dat in?" vraag ik geïrriteerd. "Alle jongens in een pak en alle meisjes in een jurk plus hakken." dreunt Celia op. Ik zucht want hier had ik dus echt geen zien in. "En we moeten zeker dansen, een jongen met een meisje." zeg ik. "Ja, er is een deel dat iedereen persé moet dansen." zegt Nelly met een blik op Mark. Ik heb heus wel door dat al die meiden Mark leuk vinden, wat zien ze in hem! "Dus gaan we vanmiddag shoppen!" zegt Silvia blij. "Joepie!" zeg ik sarcastisch.

Die middag hebben de meiden me mee weten te slepen naar de stad. "Waarom heb ik me over laten halen?!?" zeur ik als we de vijfde winkel uitlopen zoder resultaat. Dan zie ik een zwarte jurk hangen met een bloem bij de schouder in het midden van de bloem zitten vijf steentjes. "Die is mooi!" roep ik en ik wijs naar de vitrine. Deze keer is het mijn beurt om de meiden mee naar binnen te trekken terwijl hun met een vies gezicht naar de jurk kijken.

Als ik de jurk aanheb loop ik het pashokje uit. "Ooh, die staat je leuk!!!" roepen Celia en Silvia terwijl Nelly instemmend knikt. "Mag ik dan nu terug naar huis of..." Mijn zin word afgekapt omdat Celia roept "nee, natuurlijk niet. Jij hebt je jurk maar je moet ons nog helpen." Ik knik en trek de jurk weer uit.

Als we twee uur later eindelijk klaar zijn gaan we terug naar Raimon, alle jongens hebben hun pakken al aan. Sommige zitten nog te klooien met hun strik.

Als we ons hebben omgekleed lopen we met zijn allen de trap af, ik loop een beetje naar achter als Celia me naar voren duwt en ik bijna de trap af val. Ik val boven op Caleb die zegt "dat deed pijn, kun je de volgende keer uitkijken als je valt." "Sorry, het was een ongelukje. Ik kon er ook niks aan doen." zeg ik als ik opsta en hem overeind help. "Jij bent anders ook niet zo licht." zeg ik als ik hem overeind heb geholpen. Hij lacht een keer en loopt dan weg. Camelia en Celia komen naast me staan terwijl Celia zegt "het is overduidelijk dat jij Caleb leuk vind en hij vind jou volgens mij ook leuk." Ik word rood als ik zie dat Camelia instemmend knikt en zo vertrekken we naar het feest.

Als we bij het feest zijn, zijn Mark en Silvia er nog steeds niet. Silvia was Mark gaan zoeken toen hij niet op tijd terug was en na een half uur of zo kwam Mark aangerend in zijn voetbalkleding met Silvia die maar een schoen aanhad op zijn rug. Iedereen ligt in een deuk als Edgar zegt "Nou, volgens mij kunnen we beginnen met dansen." Ik en Caleb zijn de enige die lonely overblijven en hij loopt naar me toe, hij steekt zijn hand uit en vraagt "wil je dansen?" Ik knik want, tja wat moet ik anders doen, en trouwens ik vind hem leuk dus welk probleem moet er dan zijn als wij dansen. Maar dan komt een schuifelnummer op.