Geheim 13

Nog steeds staarde Niels ontzet naar Sarahs oren. Een elf… hij kan het niet geloven. Maar… maar dat wilt zeggen dat Dennis met een aartsvijand had gewerkt! Niels zat met een tweestrijd in zijn hoofd. 'Vertellen aan Nina, niet vertellen aan Nina. Vertellen aan Nina, niet vertellen aan Nina...', dacht hij en na een poosje deed hij het haar van Sarah weer voor haar oor, zodat die bedekt was. Het 'niet vertellen aan Nina' had gewonnen, dus zo zal het ook zijn. Dit geheim zou van Sarah blijven, én bij hem natuurlijk... Even later komt Nina net terug binnen. Ze knielt naast Sarah neer en legde en natte doek op haar voorhoofd. Opeens opende Sarah knipperend haar ogen en keek Nina verbaasd aan. “Wat… doe je?” vraagt ze aarzelend en ze gaat recht zitten. “Je lag hier en je bloedde en…” zei Nina, maar toen merkte ze dat Sarahs wonde gestopt was met bloeden. “Wat is er eigenlijk gebeurd?” vroeg Niels en Sarah antwoordde: “Niets om je druk over te maken… Zou ik kunnen gaan slapen?” en ze probeerde recht te staan. Niels en Nina wisselden nog een verontruste blik uit, maar toen hielp Nina Sarah opstaan en in bed te leggen. Daarna draaide ze zich om, nam de doeken mee, hielp Niels weer in het water en verliet de kamer.

Zodra Sarah de deur hoorde dichtvallen, stond ze terug recht en pakte een nieuwe tuniek om aan te trekken. Terwijl ze dit deed, piekerde ze aan één stuk door. Wie was die gedaante? Wat had Niels in godsnaam gebruikt? En wat was Nina aan het doen? Opeens voelde ze snel aan haar oren en slikte moeilijk. Had Nina dat gezien? Ze haalde haar schouders op, de pijn even verbijtend en wreef even over haar puntige oren. Dan ging ze terug in bed liggen en sloot terug haar ogen, om dan in slaap te vallen.

Ook Niels was aan het piekeren, maar daar zag je amper iets van. In de eetzaal deed hij gewoon met de rest mee, maar in zijn hoofd zat nog steeds het feit dat Sarah een elf was… Was het geen verbeelding geweest? Nee, hij was er 100% zeker van-van wat hij had gezien en dat waren 2 puntige oren. Eén om exact te zijn… Na het eten gingen hij, Bas en Senne iets buiten doen, wat wilden ze niet vertellen…

Nina was zich van niets bewust, uiterlijk dan toch. Innerlijk had ze gemerkt dat er iets aan de hand was, maar wat? Het momentje dat ze weg was, was er iets gebeurd, maar wat wist ze niet. In de eetzaal was ze dus ook wel wat stil, maar niemand leek dat echt op te merken. Als iedereen gedaan had met eten vroeg ze: “Wat gaan jullie doen?” aan de overige leden, want Niels, Bas en Senne waren al weg. “Ik de weg beter bestuderen, dit paleis is ingewikkeld…”, zei Dennis en Christophe zei: “Ik ga met Nicola een vliegwedstrijd doen, om te zien wie van ons de beste en snelste vlieger is… U mag altijd komen kijken, prinses, om te zien hoe ik win”, zei hij met een buiging. Nina voelde haar wangen wat rood kleuren, wat je gelukkig niet zag door haar huidskleur, en ze knikte. “Als ik de tijd vind is dat goed voor me”, antwoordde ze en ze kreeg nog een tevreden knik van Christophe, voordat hij ging ruziën met Nicola over de beste en snelste zijn. Nina zuchtte, mannen…