Hs10 Mem

00:00 (we spoelen eventjes een stukje terug.)
Ik en Torch staan al vanaf elf uur stil op het strand totdat hij vraagt: "wij zijn toch vrienden? ik bedoel echte vrienden, waar je alles mee kunt delen en zo?" Ligt eraan, wat vind jij? ik vind van wel, maar ik heb ook nog nooit een echte vriend gehad." antwoord ik, ik weet niet waarom ik dit nu aan hem vertel maar het voelt eigenlijk best goed om eens te hebben waar je echt mee kan praten. Ik wist niet eens dat Torch kon luisteren! "Ja, ik denk ook dat we 'echte' vrienden zijn." zegt Torch. We kijken elkaar even ongemakkelijk aan nadat ik helemaal losbarst. "Ik ben altijd al jaloers op Kyky geweest, zij kreeg na de eerste ontmoeting altijd al honderden vrienden en ik deed er misschien een maand over om een begin te maken met een iemand, ik heb nooit echte vrienden gehad en toen ik me eindelijk thuis begon te voelen bij Raimon hadden we het probleem dat Alius ons ontvoerde." "Ik begrijp wat je bedoelt, ik heb hier wel vrienden waar ik af en toe mee kan lachen maar geen vrienden waar ik alles mee kan delen, en ik heb het gevoel dat ik dat met jou wel kan doen." Zei die nou echt dat hij het gevoel heeft dat hij alles aan mij kan vertellen? Dat is het allerliefste dat iemand ooit tegen me heeft gezegd! Denk ik bij mezelf. Er valt een best-wel ongemakkelijke stilte waarna ik zeg: "Dan hebben we er nu allebei een 'echte vriend erbij." Dan gaat Torch over op een ander onderwerp. "Mem, hoe denk jij dat Kyky en Xavier zouden reageren?" "Ik heb geen idee en jij?" Torch haalt zijn schouders op en gaat zitten. Het is zomer dus je kan nog net een stukje van de avondzon zien, dit was mooi en fijn dat er een strand in het Alius gebeuren is. Dat is tenminste een pluspunt en misschien omdat Torch bij de Alius Academy hoort krijgen ze nog een pluspunt! Oke Mem, zeg jij wat over Kyky zelf ben je volgens mij ook smoor zegt een raar stemmetje in m'n hoofd. Torch schuift dichter naar me toe waarna hij zijn hand op de mijne legt. Ik wikkel mijn vingers in de zijne. Ik kijk Torch met een (hele) rode kop aan en Torch kijkt precies zo terug. Hij komt dichterbij.... ik krijg het warm ook al weet ik niet waarom.... en dan.... ik voel dat hij zijn lippen zachtjes op die van mij legt. Hij kust me, hij kust me echt! Het lijkt alsof iemand een miljoen vlinders in mijn buik heeft losgelaten en ik weet dat ik dit gevoel nooit meer kwijt wil raken. Maar dan trekt Torch zijn hoofd terug. En kijken we elkaar rood (waarschijnlijk blozend) aan. "Mem, Torch wat is er?!" horen we als we opkijken, we zien Kyky die naar ons toe komt gerend. Xavier rent er maar een beetje achteraan. "Kyky!!!" roep ik blij. "Mem, sorry dat ik zo boos was, ik had je gewoon moeten vergeven toen je sorry zei." zegt Kyky. "Nee, ik had gewoon niet zo'n rotstreek moeten uithalen." zeg ik blij waarna we elkaar een dikke knuffel geven. We zien nog net hoe Xavier en Torch elkaar een high-five geven waarna Kyky naast Xavier gaat staan en Torch naast mij komt staan en mijne hand zachtjes vastpakt. Kyky en Xavier kijken ons vragend aan waarna ik snel zeg: "ik wil nu eerlijk gezegd ook niet meer terug, want nu-nu weet ik dat ik ook eens een keer 'echt' verliefd ben." zeg ik met een rode kop en een blik op Torch. "Ik wist dat jij snel van mening wisselde maar zo snel..." zegt Kyky met een zucht. Ik lach waarna we met zijn vieren lachend weglopen terwijl Torch mijn hand vastpakt.

(8:00)
De volgende ochtend word ik wakker en lig ik naast Torch. Al snel komen de herinneringen van gisteren terug en ga ik nog iets dichter tegen Torch aan liggen die zijn arm zachtjes om me heen slaat. Kyky en Xavier deden en doen klef, tenminste dat heb ik altijd gevonden... maar nu... Nu ben ik net zoals zij.... ik dacht altijd dat Kyky overdreef met dat de liefde en zo een fijn gevoel geeft... maar nu weet ik dat ze al die tijd gewoon gelijk had en dat ik gewoon een lonerbzonder vrienden was. Gelukkig ben ik dat nu niet meer en heb ik Mijn tweelingzus en Torch.. "Goedemorgen, ik zie dat je wakker bent." zegt Torch die een beetje over me heen is gaan hangen. Hij gaat terug liggen waarna ik me naar hem omdraai en hem aankijk? Hij geeft me zachtjes een kus op m'n wang waardoor ik ga blozen (SJEZUS! Daar moet ik echt een keer mee op gaan houden).. "Goedemorgen, jij bent zo te zien ook al wakker." zeg ik. "Ja, eigenlijk al even. Maar ik wilde je niet wekken je lag net zo lekker te slapen dus ben ik maar even blijven liggen." zegt Torch lief (en rood). Het lijkt wel of hij zijn grote ego gisteravond in een klap is verloren tegenover mij dan. Maar dat vind ik eigenlijk wel heel schattig en fijn. Ik denk dat ik mijn grote mond en ego ook wel een beetje ben verloren, tegenover Torch dan! "Waar denk je aan?" vraagt Torch bezorgd waardoor ik opschrik en zeg: "aan gisteren en aan dat ons gedrag tegenover elkaar is veranderd." Ik sta op en ga me omkleden op de badkamer als Kyky even later ook met een duffe kop aan komt gelopen en me goedemorgen wenst, ze gaapt en maakt zich ook klaar als opeens de telefoon gaat. "Hoi Mark." roept Kyky als ze de telefoon op luidspreker zet. "Hoi meiden, je hebt hem zoo te horen op luidspreker gezet dan doe ik dat ook." Klik... "Zo en hoe gaat het met jullie?" vraagt Mark. "Goed, Kyky heeft verkering!" roep ik waarop Kyky reageert "Mem ook hoor!" "Met wie?!?" vraagt het hele team tegelijkertijd. "Kyky met Xavier en ik met tja euhmm... Torch!" roep ik waarna de 2 jongens een duffe "goedemorgen, wat is er aan de hand? Ik hoorde mijn naam." uitstootten waardoor heel Raimon in een deuk ligt. "Maar Torch heeft een reuze ego!" roept Nathan erdoorheen. "Helemaal niet, hij heeft helemaal geen groot ego, maar dat weet je alleen als je hem beter kent!!" roep ik beledigt uit. "Blind door de liefde." zeggen Xavier, Kyky en Raimon tegelijkertijd. "Wat heeft iedereen tegen grote egoos en dus tegen mij?!?" roepen ik en Torch in koor. "Nou, moet ik dat echt allemaal gaan opnoemen." hoor ik Kevins stem. "Hoi, Kevin. Fijn dat je ook meeluistert." zeg ik met een beetje (te) veel sarcasme want ik hoor daarna Kevin boos wegstampen. "En hoe gaat het met ju..." zeg ik als Opa binnen komt. ik fluister snel in de telefoon " we moeten nu echt gaan ophangen anders word opa boos, we spreken jullie nog wel, tot later." DOEI!!!!" roept heel Raimon in koor. Opa kijkt me boos aan en voor de grap kijk ik boos terug waardoor ik een por krijg van Xavier. Die me zo aankijkt van: Mem probeer nu alsjeblieft geen zeik te krijgen met hem! Maar dat is voor mij heel moeilijk want ik zei toch al dat alleen mijn gedrag tegenover Torch is veranderd....