Hs9 Kyky

Ik word wakker van een geschreeuw en als ik opkijk zie ik dat Mem en Torch alweer water over ons heen hebben gegooid! Houden die 2 dan nooit op?! Eigenlijk weet ik het antwoord wel: nee, ze houden nooit op blijf dromen Kyky! Denk ik bij mezelf waarna ik op sta me rustig uit en loop naar de kledingkast. Ik pak rustig een paar kleren en loop gapend naar de badkamer. Als ik omgekleed ben zijn Mem en Torch al samen wegerend. Maar Xavier is er nog en hij zegt "Kyky, kom eens zitten ik wil je wat vragen." Ik ga zitten met een angstig voor gevoel in mijn buik waarna hij vraagt: "als je nu moest kiezen, zou je dan teruggaan naar Raimon of hier blijven?" Ik zucht opgelucht en zeg: "op Raimon zitten natuurlijk een heleboel vrienden, maar hier ook en hier ben jij, dus denk ik dat ik dan hier blijf." Xavier kijkt me blij aan en geeft me een kus. Maar wat we niet doorhebben is dat Axel ons afluistert.............

Bij het ontbijt vraagt Mem me "Kyky, wil jij terug naar Raimon op dit moment?" "Ik denk het niet, hoezo?" zeg ik eerlijk. Ik vind het raar dat ze me dat nu vraagt, net als Xavier, maar het kan natuurlijk ook gewoon toeval zijn. Maar dan zie ik Axel, Mem en Torch veelzeggend naar elkaar kijken, ik kijk ze alleen maar argwanend aan als ze zo naar elkaar kijken betekend dat niet veel goeds.... "Ik moet me nog even omkleden, ik zie je zo wel op de training!" zegt Xavier. Ik heb mijn voetbalkleding al aan en ik zeg dus: "oké dan zie ik je op de training en loop weg.

Als ik Mem te pakken krijg,vertelt ze dat er helemaal geen training is. Serieus?! wat een grap! Dit zijn van die grapjes waar ik me enorm over kan opfokken. Ik loop boos terug als Xavier langskomt. Hij lijkt van streek dus hou ik hem tegen voordat hij verder kan rennen. "Hey, wat is er?" vraag ik. "Ik heb heus wel van Mem, Torch en Axel gehoord dat je me niet eens echt leuk vind maar dat je het zielig voor me vond als je 'nee' zei." zegt hij met tranen in zijn ogen. "Maar...maar dat is niet waar." zeg ik. "Ik geloof je niet!" Ik begin te huilen en Xavier rent verder. Ik ren huilend mijn kamer binnen. Axel, Torch en Mem zitten daar al. Ze kijken me aan zo van: oeps, hier hadden we niet op gerekend. "IK HAAT JULLIE ZO! MIJN VRIENDEN EN DAN NOG MIJN TWEELINGZUS DIE ME VRAAD! DIT DOE JE TOCH NIET!!!!!!!!" schreeuw ik door mijn tranen heen. "Luister, ik wil gewoon dat je mee terug komt naar Raimon, ik bedoelde het niet zo." zegt Mem. Nu huil ik nog harder als Xavier binnen komt, ik kijk hoopvol op. "Toen ik zag dat Kyky begon te huilen, wist ik dat er iets niet in de haak was. Ik ben haar gevolgd beseffen julie heethoofden dan echt niet hoeveel pijn je hier iemand mee kan doen?! Ik kan het gewoon niet geloven. Mijn beste vriend en dan nog 2 andere vrienden!"" Hij loopt naar me toe en knuffelt me. We zitten heel lang zo, hij in kleermakerszit op het bed en ik met mijn hoofd op zijn borst. "Ik moest niet zo tegen je schreeuwen." zegt Xavier. "Het is al goed, je wist niet dat ze logen." zeg ik boos kijkend naar de twee jongens en het 'meisje' dat ernaast zit. Ik begin weer te huilen en laat me troosten door Xavier.

Even later als ik ben gestopt met huilen loop ik naar Mem toe en zeg: "betekent het dan niks voor jou dat we een tweeling zijn, betekenen al die jaren niks voor je, al die tijd, al die problemen die we samen hebben overwonnen!" Met elk woord word mijn stem luider. "Voor jou geld hetzelfde Axel." zeg ik als Xavier zegt: "Torch voor jou ook." Ik en Xavier lopen boos weg en we lopen naar de woonkamer waar een heleboel mensen zitten. Ze kijken ons raar aan omdat we zo'n rode ogen hebben. Ik negeer ze en ga naast Xavier op de bank zitten waarna ik mijn hoofd langzaam op Xaviers schouder laat vallen, vraagt Bellatrix: "hey, wat is er met jullie aan de hand, hebben jullie gehuild?" "Ruzie met Mem." zeg ik als Xavier op precies hetzelfde moment "ruzie met Torch." zegt. Iedereen kijkt ons pijnlijk aan want ze weten hoe gehecht ik aan Mem ben en hoe gehecht Xavier aan Torch is. Ook al hebben die 2 soms een veel te groot ego! "Wat is er dan gebeurt?" vraagt Gazelle die naast ons komt zitten.

Als we alles hebben uitgelegd komen Mem, Torch en Axel binnen die precies tegelijk zeggen: "het spijt ons heel erg, we hadden het echt niet moeten doen.'' Het is echt heel slecht wat jullie hebben gedaan!" roept Bellatrix boos. "Ja, jullie hebben ze echt pijn gedaan." doet Gazelle er nog een schepje boven op. Ik kijk Mem aan en zie dat ze er echt spijt van heeft, maar wat ze heeft gedaan is gewoon....gewoon.... onvergeefbaar! Ik kijk dus maar boos terug en draai me weer om, zodat Mem mijn tranen niet kan zien.

Als ik en Xavier teruglopen naar onze kamer ligt er een briefje op ons bed.
Ik hoop dat we jullie om 00:30 op het strand zien, alleen.

Dat was het enige wat er staat, verder geen afzender niets. Ik en Xavier kijken elkaar aan en zeggen dan tegelijk: "Mem en Torch." Ga jij nog maar even slapen, dan let ik wel op de tijd." zegt Xavier tegen mij. Dan pas voel ik hoe moe ik ben en zeg zachtjes: "bedankt."

Als Xavier me zachtjes wek weet ik even niet meer waarom ik ook alweer zo vroeg wakker ben maar al snel komen de herinneringen van gister terug. "Kom je mee, we gaan samen en ik laat je niet alleen, belooft." zegt Xavier als hij mijn gezicht ziet die zo'n moet-dit-nou-echt uitdrukking vertoont.