155

Wat vooraf ging:

Er wordt gekucht en het klinkt als Gustav. We draaien ons om en daar staat Gustav inderdaad met Tom naast zich. Tom staat stom te grijnzen. Ilse en ik lopen allebei een beetje rood aan. “We moeten zo gaan. Bewaar het maar voor morgen.� Zegt Gustav serieus en loopt de gang op. Tom blijft nog even staan. “Tja Hobbit, sommige mensen zit het gewoon nooit mee.� Dan loopt hij ook lachend de deuropening uit. Geïrriteerd ga ik op de rand van het bed zitten.