Hs5 Kyky

Ik kom binnen in mijn nieuwe kamer maar eigenlijk kan ik me niet zo goed concentreren op de kamer, ik kijk alleen maar naar Xavier, hij is zo knap!!! Kyky niet staren, dadelijk merkt hij het. En alsof Mem weet wat ik denk, wat waarschijnlijk ook zo is zegt ze "Ik heb dat bed geclaimd, dus jullie kunnen dat bed nemen." "En Torch dan?" vraag ik. "Ach, die slaapt wel op de grond, waar hij hoort." Ik moet moeite doen mijn lachen in te houden, maar Xavier kijkt Mem alleen maar vernietigend aan waardoor ik al snel ophoud en mijn spullen begin uit te pakken als ik Mems spullen nog helemaal ingepakt zie staan. "Wanneer ga jij je spullen inruimen?" vraag ik aan haar waarop zij antwoord: "eigenlijk heb ik daar nog geen zin in gehad en we zijn hier toch zo weg." Ik schud mijn hoofd en begin dus ook maar haar spullen in te ruimen, maar alles wat ik inruim ruimt zij weer uit! "Hé, ben blij dat ik je spullen wil inruimen en doe niet zo irritant want ik probeer ook alleen maar aardig te doen!" roep ik verontwaardigt. "Maar ik wil niet dat ze worden ingeruimd want we zijn hier toch in no-time weer weg." zegt Mem. Ik zucht en kijk om me heen "wat een bende, het is wel te zien dat jij en Torch best op elkaar lijken." "Wat bedoel je daarmee?" vraagt Mem. "Nou, jullie zijn allebei ENORM rommelig, licht ontvlambaar en hebben beiden (te) veel zelfvertrouwen en een mega-ego, of... tja.... jij wel, maar van Torch weet ik niet. Maar dan nog, als ik jou beschrijving moet geloven dan heb ik dus merendeels gelijk denk ik zo." Ik hoor Xavier grinniken en zie Mem kijken alsof ze me dood wilt hebben en serieus als blikken konden doden was ik nu ook echt dood! "Jullie moesten toch s' middags trainen?" vraagt Mem met een blik op de klok. "We hebben een dagje vrij gekregen in verband met de verhuizing." zegt Xavier lachend. Ik lach ook als Mem ons chagrijnig aankijkt en zegt: "dat is oneerlijk ik moest wel gewoon trainen." Precies op dat moment komt Torch de kamer binnen en zegt: "trainen kun je het niet noemen, je bleef aan de kant zitten totdat je het zat werd en daarna verdween je en voor Kyky, ik ben Torch oftewel Claude." "Hoi, Torch." zeg ik als ik doorga met uitpakken. "Hey, dat is mijn kledingkast." zegt Torch. "Kledingkast? Bezet? Al jouw kleding zwerft door de hele kamer, een kledingkast heb jij volgens mij niet nodig." Torch kijkt om zich heen en knikt dan chagrijnig naar me dat ik door kan gaan.

Die avond als alles is uitgepakt en we al gegeten hebben, gaan naar bed en omdat ik en Mem ons nog moeten omkleden en de jongens zich daar niet de moeite voor nemen (ik vind ze nu echt lui), en ze hebben beiden een bed in beslag genomen! Mem kijkt hopeloos naar Torch als ik naar het bed van Xavier toe loop en bovenop hem spring. "Hey! Kyky, niet weer!" schreeuwt hij. Torch word niet wakker en ik ga naast Xavier liggen. Hoe dan ook, ik heb een bed!!! En al moet ik hem delen met een jongen (wat in dit geval helemaal niet erg is), ik heb een bed!!! Mem gaat een beetje verslagen op de grond als Torch niet wakker word en Xavier fluistert in mijn oor: "Torch hoorde toch op de grond." Ik grinnik een keer en ga dichter tegen Xavier aanliggen waarna ik tevreden in slaap val.


"AAH!!!" ik hoor Xavier schreeuwen en als ik opkijk merk ik dat ik en Xavier kletsnat zijn. "Mem je weet toch dat deze manier bij niet niet werkt." ik kijk naar Torch die er ook naast staat met zo'n gezicht van: hoe kun je hier nou doorheen slapen. Ik mompel nog een keer: "waarom kunnen jullie ons niet gewoon laten slapen?" voordat ik de dekens van me afsla en de kou voel doordringen. "Omdat jullie gewoon smoor zijn en klef doen en dat hoef ik niet te zien dus wek ik jullie gewoon." zegt Mem alsof het de grootste logica ever is. "Dat is Mem-logica." zeg ik. "En Torch-logica." zegt Xavier. "Laten we het erop houden dat het hun-logica is..''

Als we aangekleed zijn en in de eetzaal aankomen, komen we er op een al te ruwe manier achter dat Torch en Mem foto's van ons hebben gemaakt voordat ze de emmers water over ons hebben gegooid want iedereen roept "Kyky hartje Xavier." en dat soort dingen als ik naast hem aan de tafel ga zitten, dus pak ik me een broodje en Mem bij haar kraag die ook nog net een broodje mee kan grissen. Blijkbaar kan Xavier gedachten lezen want hij pakt Torch bij zijn kraag die ook nog net een broodje weet mee te grissen en zo gaan we met zijn vieren naar de gang.

Als we in een afgelegen gang zijn waar bijna nooit iemand komt beginnen ik en Xavier onze preek. "God-ver-domme, waar was dat goed voor, wij durven tenminste een bed te delen zodat de ander niet op de grond hoeft te slapen!" roept Xavier. "Nee, jullie zijn echt twee ettertjes, praktisch gezien passen jullie nog goed bij elkaar ook." roep ik uit waarna ik Mem en Torch een beetje rood zie worden en ze in koor zeggen: "wij zijn niet verliefd! Maar jullie-jullie zijn gewoon smoor!" Ik voel dat ik vuurrood word en als ik naar Xavier kijk word ook hij rood. "Nou...nou." roep ik maar voordat ik mijn zin kan afmaken, zijn Torch en Mem al weggevlucht.