Hs5

"Ik ben Mark Evans en jij?" zegt Mark. "Ooh, uuhm, ik ben, uuhm, Lin Kroon." lieg ik, het doet me pijn om tegen Mark te moeten liegen maar anders val ik door de mand en dat wil ik niet. Mark kijkt me geamuseerd aan en zegt "prettig kennis maken, welke plaats heb jij in het veld." "Ik ben spits." "Oké, kom op dan ga ik je ballen stoppen." Ik denk alleen maar: wat een goedgelovige opgewekte jongen. En ik begin ballen af te vuren.

00:55
"Boh...het is al vijf voor een een, misschien dat we maar moeten stoppen en naar bed toe moeten." zegt Mark. "Wat bedoel je vijf voor een, dit is een grap toch." roep ik. "Tja, nu is het drie voor een, hoezo?" Ik ren naar mijn tas en terwijl ik hem inpak... verander ik terug in mijn mensen-uiterlijk. Ik hou mijn adem in en draai me om. "K-Kyky, w-wat ge-gebeurt er h-h-h-hier?" vraagt Mark angstig. "Wacht, ik kan het uitleggen." zeg ik snel. "Ik begrijp het al, je bent iets, maar geen mens, mensen veranderen niet van vorm." zegt Mark met grote ogen. "Mark, ik wil dat je rustig blijft en dit aan niemand doorverteld, ik wil dat je alles vergeet wat je over vampieren weet want nu je dit gezien hebt, kan ik niet meer ontkennen dat ik een vampier ben. "Maar j-je eet mensen eten en je kan tegen de zon." zegt Mark ongelovig. "Ik zeg toch vergeet alles, we drinken geen bloed, kunnen gewoon tegen zonlicht en onze tanden zijn een wapen en geen.. weet ik veel... hoe jullie dat denken voor als je ze wilt zien..." ik laat Mark mijn hoektanden zien terwijl mijn ogen rood worden en ik denk: dat had ik niet moeten doen. Mark staat met zijn rug tegen het hek en zegt "bedankt voor de presentatie maar doe me alsjeblieft geen pijn, want nu begin ik je eng te vinden." "Ik zal je geen pijn doen belooft." "Maar je bent een vampier en hebt reuze hoektanden." zegt Mark nog steeds angstig. "Maar voordat je dit wist, heb ik je toen pijn gedaan, heb je ooit mijn hoektanden gezien?" vraag ik om Mark in te laten zien dat ik hem echt geen pijn wil doen. Hij denkt even na en loopt dan naar voren. "Je hebt gelijk, sorry dat ik zo deed. Ik had je gewoon moeten geloven." Ik kijk hem aan met zo'n ik-zei-het-toch blik en hij keek terug met zo'n ja-ja-het-zal-wel blik. We lachen even en dan schiet ik een bal op Mark af en zeg "en hierom heb ik ook altijd zoveel energie." "Oké, maar ik ben geen vampier mag ik wel gewoon naar bed?" "Pfff... Ik zal wel ja moeten zeggen." zeg ik en ik pak mijn tas in als ik een ketting vind. Er staan twee vleugels op en ik heb ze van mijn ouders gekregen om me te beschermen. "Kyky, wacht eens!" roept Mark dan opeens. "Kan jij toveren?" Ik kijk om me heen en wenkt hem dan om mee te komen.

Als we bij mij thuis zijn en ik de deur net heb gesloten zeg ik "om een antwoord op je vraag te geven, ja, ik ben een van de weinige vampiers die kunnen toveren." "Maar hoezo een van de weinige?" vraagt Mark verward. "Ik zal het helemaal uitleggen, ik kom uit de sprookjeswereld, jeweetwel de plek waar de mensheid ons naartoe heeft verbannen. We konden de poort naar de mensenwereld al lang openen maar gebruikte het alleen voor noodgevallen." zeg ik als Mark me onderbreekt en vraagt "maar hoe kan het dan dat jij een van de enige bent die kan toveren en waarom ging de poort dan open?" "Om antwoord te geven op je eerste vraag: mijn vader was vroeger alleen een tovenaar totdat hij gebeten werd en een vampier werd, maar doe maar rustig want wij bijten alleen maar als we verliefd zijn, en daarna trouwde hij met mijn moeder die, omdat haar ouders beiden vampier zijn, een volbloed vampier was. Omdat ik een kind ben van een volbloed vampier en een pasgebeten vampier gemengs met een volbloed tovenaar, ben ik een vampier die kan toveren." "Ooh, ik snap het en met de poort?" "Er werd een aanval uitgevoerd door een heks, haar naam weet ik niet, ze wou de gehele wereld in haar macht en als ze de sprookjeswereld in haar macht heeft zou ze hiernaartoe komen. Daarom gingen de poorten voor een paar uur open, ik ben een van de weinige wezens die hebben kunnen ontsnappen." "Dus er zijn nog meer wezens hier?" vraagt Mark plotseling weer angstig. "Ja, maar geen van hun zou jou iets aandoen zonder reden." zeg ik als Mark een boek pakt en een radom pagina uitkiest. "Elk lied heeft een betekenis." mompelt hij als ik net begin te zingen. "I hate you, I love you, don't want to, but I need to." Als ik merk dat Mark dat stukje heeft gelezen. "Is dit alles waar?" "Ja, hoezo op sommige spreuken ben ik aan het oefenen." antwoord ik op Marks vraag. "Omdat ik dan nog wil vragen: over wie ging dat lied dat je net zong?" Ik word rood en zeg "raad maar raak: I hate you slaat erop dat niemand hem mag, I love you spreekt voor zich. Don't want to but I need to... tja... je kan zelf niet kiezen of je verliefd word." zeg ik en Mark denkt even na als hij zachtjes fluistert "jij vind Caleb leuk." Ik knik en zeg "hij doet me denken aan mijn oude wereld, iedereen die er zwart en negatief uitziet. Iedereen doet ook zo maar als hun zich openzetten voor iemand... zijn ze lief en zorgzaam en ik denk dat dit ook het geval is met Caleb. Alleen is hij geen vampier." zeg ik terwijl ik rood word. "Tja, daar kun je een punt hebben." zegt Mark als hij een boek pakt en begint te lezen, ik lach en ga aan een bureau zitten terwijl ik begin te tekenen. "Trouwens, wij lijken nog best veel op elkaar, we houden beiden van voetbal en haten opruimen." zegt Mark waardoor ik moet lachen.