Hs4

Ik kijk op als de coach Hillman binnenkomt en zegt "voor diegene die mij niet kennen, ik ben coach Hillman. Ik heb jullie allemaal gevraagd om te komen omdat we een team gaan samenstellen voor het FFI, daarna moeten we nog door de Japanse ronden heen komen om te kijken welk team van Japan het sterkste is en daarna mogen we eindelijk door naar de andere landen. Ik ga twee teams uit jullie samenstellen, hier komt de indeling." Ik hoor dat ik in een team zit bij: Mark, Nathan, Caleb en nog wat kinderen, ik zie een jongen met een bril en een paar kinderen die om coach Hillman heen staan. "Maar je kunt Willie niet mee laten doen, hij is te slecht." "Dit is Willie niet dit is zijn tweelingbroer en hij kan veel beter met een voetbal overweg gaan." zegt coach Hillman droogjes als hij vervolgt "en nu iedereen naar het voetbalveld, zodat we de beste kunnen uitkiezen en daarna mee kunnen doen aan het FFI." Mark rent natuurlijk hyperactief op het doel af, als Darren naar het andere doel sprint. Ik loop rustig naar de spits van Marks team en we beginnen.

Na de wedstrijd moeten we met zijn allen bij coach Hillman en coach Travis gaan staan. Er gaan een heleboel mensen door en ik ben al bang dat ik niet doorga als "... en als laatste mag Kyky Koenen door, goed gedaan allemaal." Nadat coach Travis dit allemaal op monotone, droge toon heeft opgedreund, loopt hij naar binnen met Camelia op zijn hielen. Wij gaan ons omkleden en ik heb een kleedkamer voor me alleen. Als ik mijn kleren aanheb loop ik naar buiten. "Hey, jongens ik kom ook trainen." roep ik als ik naar het veld toe ren de bal van Caleb afpak en scoor in het doel van Darren. Ik kijk achter me en zie Caleb met afkeer kijken. "Wat is er verbaasd dat een meisje je bal afpakt?" zeg ik terwijl ik tegen Calebs schouder aanduw. "Eigenlijk wel ja, maar nu weet ik dat ik beter moet oppassen als jij de kleedkamers uitkomt, maar voor andere meisjes, nee." zegt Caleb negatief. Ik schud mijn hoofd en loop naar Mark. "Ik ben zo blij dat ik mee mag doen." zeg ik blij. "Ik ook maar ik hoop dat we winnen." zegt Mark. "Geloof me wij winnen." zeg ik als ik me net op tijd omdraai en een bal vang. "Wie schoot deze?" vraag ik boos. Ik zie Caleb grijnzen en schiet de bal terug. "Bedankt voor de bal, maar als ik er een wil ben ik zelfstandig genoeg om hem zelf te pakken." zeg ik grappend, waarna ik naar het net met ballen toe loop en er eentje uitpak. Ik hou hem een paar keer hoog en schiet hem naar Mark, die net op tijd kan reageren en hem tegenhoud. "Hey, ik wou schieten!" hoor ik Calebs stem. "Dan doe je dat toch." roep ik lachend terug. Als ik me bij de groep aansluit die een klein partijtje doen.

Als iedereen helemaal moe is, zelfs Caleb en Mark zijn moe, maar ik sta nog te springen. "Kom op, dan trainen we verder, jullie gaan me toch niet zeggen dat jullie moe zijn." spring ik. "Jawel, dat doen we wel." zegt Caleb. "Pfff... Kun jij ook voor een keer positief zijn?" vraag ik. "Kun jij dan iets minder stuiterig zijn?" bitst Caleb terug. Het hele team ligt in een deuk om mijn extra rare pruillip en daarna loop ik over het veld met de woorden "snap het, mensjes haten mij." Ik lach in mezelf als het hele team in een deuk ligt. Ik draai me om en schiet in de lach, zelfs Caleb moet lachen. "Nou, zie je wel dat je positief kunt doen!" roep ik lachend.

Na de training, oftewel nadat we uitgelachen zijn, lopen ik en Nathan samen naar huis. "Hey, kom je nog even naar mij, anders ben ik de hele tijd lonely." vraag ik aan Nathan. "Tuurlijk, gezellig." antwoord hij.

Als we bij mij aankomen maak ik de deur open en zeg "mijn rommelige territorium." "Ja, rommelig is het inderdaad, word hier wel eens opgeruimd." zegt Nathan. "Moet dat dan?" vraag ik lachend. "Ja, eigenlijk wel." zegt Nathan als hij naar mijn boekenkast toeloopt. "Jij hebt wel veel boeken over magie en vampiers." zegt Nathan. Shit, daar had ik nog niet bij nagedacht, al mijn boeken staan nog gewoon in het zicht voor iedereen, denk ik bij mezelf. "Ja, ik ben daar helemaal fan van, natuurlijk is merendeels gewoon onzin, maar dit," ik loop naar de boekenkast pak een boek en zoek een zinnetje op, "klopt helemaal." zeg ik. "Ieder lied heeft een betekenis." leest Nathan hardop. "Hoe denk je dat ik aan Miles zag dat ze verliefd was, dat stond niet op haar hoofd geschreven." zeg ik lachend als Nathan rood word.

23:30
"Ik denk dat ik maar eens ga slapen." zeg ik met een nep-gaap. Natuurlijk ga ik niet echt slapen maar ik word over een half uur vampier en dan moet Nathan weg zijn. "En wat versta jij onder slapen?" vraagt Nathan argwanend. "Waarschijnlijk lig ik een half uur wakker, bouw om twaalf uur een fort en durf om een uur te gaan slapen." grap ik. Ik en Nathan lachen even, waarna hij naar de deur toe loopt en zegt "goedenacht." "Goedenacht." zeg ik terug en ik maak de deur dicht, daar was ik ook nog maar net onder uit gekomen denk ik.

een half uur later vlieg ik in mijn vampier-uiterlijk het raam uit, als ik bij de rivieroever aankom stop ik even, ga naar onder en loop op Mark af die nog staat te trainen, hij kijkt me blij aan en zegt "hey, train je mee?" "Maar ik weet niet wie je bent." zeg ik want hij mag natuurlijk niet doorhebben dat ik Kyky ben.