H18: Mem

Ik ben nu al anderhalve week bij Alius en begin me best thuis te voelen, de spelers zijn aardig en geen alïens, alleen Opa hem mag ik nog steeds niet. Als Xavier me de bal passt zoef ik op het doel af en doe ijbergschot, een schot dat ik heb geleerd van Gazel. Daarna word er omgeroepen dat we mogen stoppen en naar de eetzaal moeten komen.

In de gang komt Gazel naast me lopen en zegt: "het is vroeg voor het avondeten, dat betekent dat Vader iets te zeggen heeft, ik ben benieuwd wat?" "Ik niet, ik hoef niet te weten wat Opa wil." zeg ik terug. "Als je hem beter kent mag je hem vast." zegt Gazel waarop ik antwoord: "maar hij is de reden dat ik ontvoerd ben en waarom er scholen worden verwoest!" We lopen de eetzaal in waardoor onze discussie voor even word gestaakt.

Als iedereen in de eetzaal zit zegt Vader "Raimon Eleven komt binnenkort naar onze school voor een wedstrijd, een paar mensen worden uitgekozen om te spelen om precies te zijn 13 spelers. Een reserve verdediger/keeper en een reserve aanvaller." Ik kijk op bij het woord Raimon maar word triest als ik hoor dat we tegen hen moeten spelen maar misschien hoef ik helemaal niet te spelen. Ik hoor bekende namen en onbekende namen langskomen een paar zijn Xavier, Torch, Gazel en Bellatrix en dan kijkt Opa nog een keer rond voor de laatste naam: "en de laatste is.... Mem." ik wil door de grond zakken, als Opa zeg:t "en Jude moet toekijken hoe Raimon word verwoest, door een oud-speler van Raimon." Ik zie Jude woedend kijken en probeer hem te kalmeren met een bemoedigend glimlachje. Ik weet dat hij het niet altijd makkelijk heeft gehad en hij nooit de moed zal opgeven, hij zal volhouden dus ik ook, ik wil immers niet onderdoen aan mijn eigen teamgenoot! We beginnen een voor een te eten als ik zo onopvallend mogelijk naar Jude toe loop en zeg "het komt wel goed, ik ga zowiezo proberen Raimon te laten winnen." Alsof Opa me heeft gehoord zegt hij: "Mem, als je je best niet doet bij de wedstrijd.. dan doe ik Shawn wat aan." En dat is toch zeker niet wat je wil, of wel?" Ik word rood, meer van angst en woede dan van verliefdheid. waarom moet hij altijd mensen wat aandoen als hij zijn zin niet krijgt?! denk ik bij mezelf, waarna ik tegen Jude zeg: "ik ga mijn best doen, dat is mijn enige optie." Dus ik zal wel moeten!" Waarbij hij me bemoedigend aankijkt.

Als Raimon een week later voor de deur staat, ben ik blij, bang en verdrietig. Ik wil niet tegen Raimon spelen maar dat is de enige manier om contact te maken. Vlak voor de wedstrijd begint roept Vader luid "als jullie deze wedstrijd verliezen krijgen wij Kyky en als jullie winnen krijgen jullie Mem en Jude terug, jullie kunnen altijd terug komen voor een herkansing. Gaan jullie deze uitdaging aan?" "Dit kan je niet menen!" roep ik luid. "Mem hoe je erbuiten." zegt Opa. "Ja, wij strijden!" zegt Kyky als eerste en daarna volgt de rest van het team. Ik kijk Shawn veelbetekenend aan en zie dat Kyky al een tijdje naar Jude staart, als ze zich maar kan concentreren.

In de pauze staat het al rampzalig voor Raimon maar ze geven niet op en ik hoor nog net "voor de overwinning!!!" Heel Raimon was vastbesloten en toen... "Mem jij gaat het veld in!!" het was Vader en ik kijk meteen naar Kyky die mij aankijkt.

Daar is het eindsignaal, heel Raimon ligt op de grond en ze hebben verloren. Ik loop naar Kyky en omhels haar, nu zijn we weer samen, alleen dan wel op Alius. Kyky rent op Jude af en ik op Shawn ik knuffel hem net op tijd als Torch aan komt gelopen en me daar wegtrekt, ik kan nog net Shawns hand heel even vastgrijpen voordat we weer worden gescheiden. Op dat moment laten Kyky en Jude elkaar ook los en vraag ik: "en wat wil Alius nu doen?" Ik weet dat dit een onbedacht actie is maar toch moet ik het vragen. "We gaan de macht van de aliussteen tonen, met behulp van jullie." zegt Vader rustig. "Dat hebben jullie volgens mij al meer dan gedaan." zegt Kyky boos. Ik en Jude houden Kyky tegen als ze op Opa afrent en ik zeg: "hij is het niet waard." als Jude instemmend knikt.

Ik en Kyky moeten een kamer delen, Jude is nog lang gebleven en heeft Kyky een hele tijd getroost, die niet kon verbergen dat ze dit gewoon helemaal niet leuk vind, maar dat kunnen ik en Jude ook niet. "Komen jullie eten?!?" klinkt het door de deur heen. Dan komt Jordan binnen. "Hey Jordan." zeg ik als hij erbij komt zitten en vraagt: "Kyky, wat is er, vind je het niet leuk?" "Nee, ik vind het totaal niet leuk tussen jullie alïens." "Luister, wij zijn geen alïens alleen dat laten we iedereen denken." zegt Jordan zacht. "Alleen zeg niet tegen Vader dat ik je dit heb gezegd."

Ik loop terug van het avondeten als ik zie dat Jude en Kyky nog steeds zitten te praten "hier ik heb een paar broodjes kunnen meesmokkelen." zeg ik terwijl ik de broodjes richting Kyky en Jude gooi, die ze opeten. "Lekker, bedankt." zegt Kyky.

We praten nog een hele tijd totdat we moe zijn, Jude wil vertrekken maar Kyky vraagt "Jude, wil je de eerste nacht hier blijven." "Tuurlijk." Hij pompt een luchtbed op en gaat erop liggen. "Ben ik niet goed genoeg ofzo om je veilig te laten voelen." grap ik. "Nee, helemaal niet." zegt Kyky met een knipoog. Waarna ik me omdraai en (dit is zeldzaam) als een blok in slaap val.