Hs2 Mem

Ik heb aan Vader gevraagd of ik een andere kamer mag, als Kyky komt binnenstormen: "Mem, het spijt me, vergeef me alsjeblieft, maar als je dat niet wilt begrijp ik dat." "Ik vergeef je, maar wil toch een andere kamer" zeg ik. "Xavier, Torch kom alsjeblieft even" zegt Opa door een microfoon De twee jongens komen de kamer binnen rollen, waaruit duidelijk is dat ze ons aan het afluisteren waren, maar dat negeert Vader en hij zegt: "Mem wil verhuizen dus dat betekent dat als de twee meiden akkoord gaan, Mem bij Torch op de kamer komt en Xavier bij Kyky." We kijken hem allemaal verbaast aan, maar dan zegt Kyky: "bij mij ligt het eraan wat Mem wil, wil zij dan vind ik het goed, wil ze niet dan vind ik dat ook goed." Ik kijk even van Torch naar Xavier naar Kyky en dan weer naar Torch. "Oké, ik Doe het." zeg ik dan.

Eenmaal terug in Kykys kamer (de verhuizing is achter de rug), mopperen de jongens nog steeds. "Ik claim het bed." roept Kyky. "Maar er staat er maar een." zegt Xavier. "Dat word op een luchtbed slapen dus" zegt Torch met leedvermaak. "Wij hebben er twee." gooi ik er nog een schepje bovenop. "Pfffff..." zegt Xavier voordat hij zijn spullen bovenop het luchtbed zet.

Als we moeten avondeten ben ik nog steeds hyperactief, vooral nadat ik nog drie zakken snoep en twee flessen Aquarius naar binnen heb gewerkt (tja, de inhoud van mijn tas bestaat uit Aquarius en snoep). "Torch, veel succes." roept Kyky naar de andere kant van de tafel, Torch geeft haar een dodelijke blik maar kijkt dan toch wanhopig mijn kant op.

Als we eenmaal gaan slapen spring ik letterlijk Kykys kamer binnen terwijl ze al ligt te slapen, ik roep hard in haar oor: "Kyky, ik moest jou van Torch vragen om mee te voetballen, hij was te lui!!!" Ze word wakker en mompelt: "nu even niet Mem, het is twaalf uur s' nachts." Maar ik ben super-hyper en kan niet slapen" zeur ik te hard door, waardoor Xavier ook wakker word. "Je gaat zeker niet weg voordat ik mee ga hè?" Nope." "Xavier, weet jij toevallig welk veld er open is?" Ja, nummer 7 is altijd open, dag en nacht" gaapt hij. Ik lach en ren al weg met Kyky op m'n hielen die roept: "een uur en niet langer!"

Na een kwartier valt Kyky letterlijk in slaap waardoor ze de bal niet kan stoppen en achterover valt. "Auw!!" roept ze en ze wrijft over haar achterhoofd terwijl ze de bal agressief terugtrapt. "Niet zo agressief hè!" zeg ik lachend, terwijl Kyky chagrijnig opstaat.

1:00
"Het uur is voorbij, vanaf nu moet je jezelf gaan vermaken" zegt Kyky terwijl ze snel terugrent naar haar kamer. Ik ren haar achterna. "Ik had het bed geclaimd." Hoor ik haar zeggen waarna ik nog net zie hoe ze bovenop Xavier springt, die met een ruk opspringt om daarna weer naast Kyky te gaan liggen, en zegt: "pfff... Je had ook gewoon kunnen vragen of je erbij mocht." Ik hoor Kyky giechelen en sla de deur dicht, waarna ik langs alle deuren begin te springen/rennen met een kleine "Woewh." waardoor ik waarschijnlijk op een gegeven moment het hele gebouw mee heb wakker gemaakt.

7:00
ik ren nog steeds door het gebouw totdat Jordan me vastgrijpt en zegt: "stop nu maar met als een kip zonder kop door het gebouw te rennen en ga je omkleden, want waarschijnlijk heeft niemand een oog door jou kunnen dichtdoen." Ik lach en zeg: "dan is het nog niet mijn schuld dat jij zo chagrijnig bent." Ja, dat is het wel." zegt Jordan boos. Maar als ik een gekke bek trek, moet hij toch wel een beetje glimlachen.

7:30
Ik en Kyky zitten tegenover elkaar in de eetzaal, terwijl Kyky weer probeert om me te laten eten. "Kom op Mem, je hongert jezelf uit. Dit is slecht voor je gezondheid." Dat weet ik zelf ook wel, maar alïeneten eet ik niet en je kan me zelfs niet overhalen met chocoladepasta of schuddenbuikjes." Kyky zucht een keer en vraagt: "waarmee kan ik je dan overhalen?" "Uuhm... Ik weet het niet en als ik het wist zou ik het je zeker niet vertellen." Kyky zucht nog een keer, en ik zeg: "als je nu zo bezig blijft met da gezucht en gesteun van je ga je bij Xavier en je nieuwe teampje 'Genesis' zitten." "Met plezier" zegt Kyky geïrriteerd en ze loopt weg. Een paar minuten later trekt ze zich toch weer los van het gesprek en loopt richting mij, ik kijk voor de zekerheid om me heen om te kijken of ze niet op iemand anders afloopt en concludeer dan dat ze op mij afloopt. Ze komt weer tegenover me zitten terwijl ik resoluut zeg: "zeuren heeft geen zin." "Ik kom niet om te zeuren ik vond je er zielig uitzien zo helemaal lonely." "Bedankt, voor je medelijden maar dat hoeft niet, ik dacht dat ik na al die jaren zonder vrienden toch wel bewezen had dat ik ook prima alleen kan zijn." Jaha, dat weet ik maar dan nog, ik ben je tweelingzus en we blijven bij elkaar wat er ook gebeurt." Ik kijk Kyky ongelovig aan en zeg langzaam: "bedankt." waarna ik een boterham pak en er chocoladepasta opsmeer. Ik zie Kyky ongelovig kijken net zoals de rest van de zaal maar het maakt me nu even niks meer uit, want nu pas voel ik wat voor een erge honger ik heb. Ik zie dat Kyky weet wat ik denk, waardoor we gelijktijdig in de lach schieten.