Hs 2

Ik loop naar mijn boekenkast en pak een boek genaamd: Magie Door De Jaren Heen. 'Mensen geloven alleen in magie bij tovenaars en heksen maar vampiers kunnen ook wel toveren hoor.' denk ik terwijl ik een bedenkelijk gezicht trek. 'Zou ik gaan vliegen en wat riskeren, of gaan lezen?' ik loop naar de boekenkast en maak mijn keuze ik ga lezen. Een uur lang lees ik in een boek genaamd: Toverspreuken Voor Vampiers. Ik heb merendeels van de boeken in mijn boekenkast al uit, eigenlijk ze allemaal op de mensen boeken na. Ik ken elke spreuk uit mijn hoofd, elk drankje ken ik. Maar soms heb ik toch nog een steuntje nodig. Als het een uur is durf ik eindelijk weer het huis te verlaten ( in mijn menselijke vorm ).

Als ik bij de rivieroever aankom zijn alleen Jude en Axel nog aan het trainen. "Hey, Kyky ik dacht dat je naar huis moest." roept Jude. "Ik mocht nog effe trainen." roep ik blij terug. Ik loop op de jongens af en als Axel een vlammentornado schiet (hij had mij niet gezien, waarschijnlijk) die recht op mij afkomt, spring ik op en schiet ik hem terug. Axel springt aan de kant en beide kijken me aan met zo'n hoe-deed-je-dat blik. Ik schiet in de lach en zeg "zullen we nog even trainen." De jongens knikken en zo trainen we nog even door.

2:00
We liggen uitgeput op het veld als mijn telefoon gaat. Ik loop ernaartoe en neem op het is Mam! "Kyky waar ben je ik loop je overal te zoeken!" "Maak je geen zorgen ik ben in de mensenwereld, vanwege jeweetwel, degene die taboe is." "Pfffff... Oké dan ik dacht even dat je iets ergs was overkomen." 'wat kan mijn moeder soms overdrijven' denk ik als ik Jude en Axel vragend zie kijken zeg ik "Mam ik moet nu ophangen ik bel je snel terugprotei!" Ik hang op voordat mijn moeder kan protesteren en loop weer terug naar de jongens. "Wie was dat?" vraagt Axel. "Mijn moeder, ze wou weten hoe het ging, ze is altijd veel te overbezorgd." "Maar heb je haar dan net niet gezien, toen je thuis was?" vraagt Jude en kon mezelf slaan. "Tuurlijk, maar alsnog is ze bezorgd, erg hè." zeg ik met een super geforceerde glimlach. De jongens kijken me raar aan maar daarna zegt Axel "ik ga nog even door, jullie ook?" "Ja, geweldig!" roep ik enthousiast, terwijl Jude zegt "waar haal je de energie vandaan, beiden." Ik en Axel halen onze schouders op terwijl we kijken hoe Jude wegloopt daarna gaan we nog even trainen.

3:30
"Ik ben helemaal kapot." klaagt Axel. Ik kijk hem vragend aan en zeg "je bent toch niet moe?" "Nee, ik ben superfit." zegt hij sarcastisch. "Mooi, dan kunnen we nog even doorgaan." roep ik terwijl ik de bal pak en wegren. "Ik was sarcastisch." roept hij. Ik stop meteen en kom beduusd weer terugzetten waarna hij vraagt "hoe kan jij nog zoveel energie hebben?" "Uuhm..." is het enige wat ik kan uitbrengen. Axel kijkt me vragend aan als ik zeg "Ik heb zelf ook geen idee!" Dan loopt Ax gapend weg met de woorden "doei, ik ga slapen." Ik loop ook maar weg en ga wat boeken lezen op mijn kamer in een boek staat 'elk lied heeft een betekenis.' Ik heb nooit gesnapt wat daar staat en dat gaat waarschijnlijk ook niet gebeuren of iemand moet het me uitleggen.

De volgende ochtend acht uur zitten we in de klas, ik ben helemaal druk als Axel en Jude bijna in slaap vallen in hun bankjes. Ik loop naar ze toe en zeg "jullie zijn toch niet moe, jullie zijn immers nog gaan slapen." ik geef ze een knipoog en ga naast Nathan zitten.

Als de les (eindelijk) voorbij is gaan we voetballen. Celia en Silvia wenken me en zeggen "jij moet morgen ook naar het clubhuis, de coach wil wat zeggen en bij het FFI zijn eindelijk ook meiden toegestaan." Ik vraag "maar wat is het FFI?" "Ooh, ja helemaal vergeten jij weet niet zo veel van voetbal, terwijl je er heel goed in bent maar goed. Het FFI is een internationale voetbaltoernooi, alle landen mogen eraan meedoen en ons team is gevraagd voor de kwalificatieronde, welk team voor Japan mag gaan spelen." Ik knik en zeg "bedankt voor de mededeling ik ben er morgen." Dan loop ik terug om te kunnen trainen.

"Wauw, wat een cool superschot." zegt Nathan. Ik heb eindelijk mijn eigen superschot: de wervelwind, misschien dat e titel het nog niet zegt maar er ontstaat een grote wervelwind om de bal heen die de bal naar het doel begeleiden en hoe verder weg je staat hoe krachtiger hij word. "Cool, jou element is wind net als ik." zegt Nathan. "Ja, BFF. Dat is helemaal cool." zeg ik lachend. "Dat is volgens mij meidentaal voor: je hebt gelijk." zegt Jude. Ik knik lachend en voor de eerste keer dat ik hier ben vergeet ik de sprookjeswereld heel even en leef ik in de mensenwereld, ik wil voor eeuwig in dit zorgenloze moment blijven vast hangen maar al snel komt de gedachte over de sprookjeswereld terug en ga ik weer tegen de bal aan trappen terwijl ik roep "komen jullie ook, ik moet mijn supertechniek nog verbeteren. Hij gaat altijd naast het doel." zeg ik terwijl ik een Wervelwind zeker twee meter naast het doel schiet. Ik lach om mijn eigen actie en dan gaat Mark in het doel staan met de woorden "kom maar op, ik stop al jou ballen." Ik lach nogmaals en begin ballen af te vuren.