Night Changes

Gina Michaels

Af en toe is het nog steeds wennen aan de situatie. Nu weer in L.A. en de fans houden nog redelijk hun afstand. Wat thuis in Londen ook zo is. Maar op tour lijkt het erger te zijn want dan staan ze de jongens altijd op te wachten. Langs de weg waar een interview is. Bij het hotel of zelfs bij het concertgebouw, terwijl de show pas in de avond is. Zelf ben ik nog nooit zo'n fan geweest van iemand.
Harry glimlacht even naar me en houdt hij de deur voor me open. "Zo meteen hebben we alle rust en privacy," grinnikt hij en komt hij naast me zitten.
Wat niet zo vreemd is omdat we een paar dagen het water op gaan. Om op het water te vieren dat we vier jaar samen zijn. "Echt waar? Niet dat iemand ons met een boot straks gaat volgen?"
"Dat moeten ze eens gaan proberen," schudt hij zijn hoofd. "Serieus, ik sleep ze dan voor de rechter. Zelfs de fans begrijpen dat we soms wat tijd voor onszelf willen."
Het busje rijdt dan weg en gaan we richting de haven. "Dus we hebben echt de boot volledig voor onszelf? Geen beveiliging of wat dan ook," wil ik weten.
"Alleen jij en ik, schat," antwoordt hij met een knikje. Vervolgens slaat hij een arm om me heen.
Ik geniet van het uitzicht terwijl ik tegen hem aan leun. "Het is anders heerlijk om een paar dagen met je te hebben."
Hij lacht kort. "En daar wil ik van genieten ook. Je hebt maar een paar weken vakantie."
Precies dat ik mijn vakantie wel aan het einde van de tour heb kunnen plannen. Vandaar dat ik de laatste paar weken met hem mee kan en dat heeft hij zelf gevraagd. Volgens mij heeft hij weer wat in zijn hoofd om mij ergens mee te verrassen.

Bij de haven kunnen we uitstappen en gaan we naar de boot, die hij gehuurd heeft voor een paar dagen. Even rust voor ons beiden. Ten slotte heeft Harry over drie dagen hier in L.A. een show. Nou ja, in San Diego in het stadium. Voordat we de boot op kunnen, wilt Preston ons nog laten weten dat hij morgen weer terug is om twee uur. Om ons op te halen.
"Komt goed," beloofd Harry en helpt hij mij daarna op de boot.
Glimlachend maak ik de touwen los en stopt hij de sleutels in het stopcontact. Pas als we langzaam weg varen, loop ik naar beneden naar onze slaaphut en zet ik onze tassen daar neer. Door de warme temperatuur kleed ik me snel om in een bikini en een short. Op blote voeten loop ik terug naar boven.
Harry lacht al naar me en heeft hij zelf zijn shirt uit getrokken. "Wauw." Zijn ogen lichten op en trekt hij de knot op zijn hoofd iets aan. Het is ook te zien dat hij mij bekijkt. "Hallo schoonheid."
Lachend draai ik mijn eigen lange haar eveneens in een knot op mijn hoofd. "Vier jaar samen en nog steeds kun je het voor elkaar krijgen om mij te laten blozen." Ik voel zelf de blos wel.
"Kom hier," gebaard hij met zijn hoofd.
Daarna sta ik tussen zijn armen en het stuurwiel. "Gaan we nog ver het water op?"
Hij humt wat. "In ieder geval dat we de haven niet kunnen zien. Ik wil alleen water om me heen zien en hooguit de vissen zien of horen." Net als dat hij een kus in mijn hals drukt. "Verleidelijk," mompelt hij.
Uiteindelijk liggen we na een paar uur stil op het water en genieten we van het zonnetje. Kan niet anders want we hebben net nog wat gegeten en meestal moet je dan een uur wachten met zwemmen.
Opeens voel ik zijn handen over mijn rug gaan. Welke zacht en toch stevig aanvoelen. Samen met iets anders dat koel aanvoelt.
"Wel je rug ook insmeren," zegt hij dicht bij mijn oor. "En dit heeft zo zijn voordelen dat er niemand in de buurt is."
Dan merk ik wat hij bedoelt want hij maakt het bovenstukje van mijn bikini los. "Mmhm, nog beter, zo heb ik geen strepen op mijn rug."
Harry lacht wat. "Zo lang jij je niet omdraait, heb ik er geen problemen mee. Ik hoop dat er niemand is natuurlijk maar het kan zijn dat er toch iemand met zijn fototoestel ons kan zien," reageert hij. "Ik wil geen foto's van jou topless in de tijdschriften zien. Anders zorg ik er nog voor dat ze een verbod krijgen en hun papieren als fotograaf kwijtraken."
Genietend van dat hij mijn rug insmeert, ga ik er niet op in. Nog altijd dat hij erg beschermend is en vooral als het over mij gaat. Dan krijg ik opeens een kus en verdwijnen zijn handen van mijn rug. "Weet je, ik had haast in slaap kunnen vallen. Het voelde meer aan als een massage." Ik doe mijn ogen open naar hem. Om te zien dat hij zelf zijn armen en benen insmeert.
De grijns zegt dat hij het niet erg vindt. "Vanavond wel samen eten."
"Ja, rond zes uur ongeveer," knik ik. Wat een normale tijd is als ik bij hem ben op tour.

Zelfs na het eten, wat een normale maaltijd is, zitten we nog met een glas wijn op het dek. Het voorste dek en zijn er langzaam sterren zichtbaar in de lucht, die nu langzaam van oranjerood naar diepblauw verkleurt en alles ertussen. De oceaan die er schitterend en vrij kalm bij ligt. Waardoor we zachtjes meedeinen. Ook de temperatuur is aangenaam. Zelf lig ik tegen Harry aan, te genieten van de rustige omgeving. De vogels in de lucht, kleine golfjes die tegen de boot breken. Hij heeft me net nog verrast door met zijn gitaar voor me te zingen. Niet te vergeten dat ik zo lig met mijn hoofd op zijn borst en kan ik zijn hartslag horen. Normaal is zijn hartslag rustig en kalmerend maar nu gaat zijn hart bijna als een razende tekeer.
"Gina," begint hij zacht. "Ik ben zo blij dat ik jou tegen ben gekomen, vier jaar geleden. Dat ik je na een week al de mijne kon noemen. De tig momenten die we intussen hebben. Mijn favoriete moment is nog altijd als we samen koken, het moment samen in bed net nadat we de liefde bedreven hebben..." Hij laat me los en gaat hij zitten. "Het idee dat ik altijd thuis door jou verwelkomt wordt. Als het kan, kom je naar het vliegveld en dat is iedere keer weer een verrassing. Twee jaar geleden vroeg ik je om met me samen te wonen en ik geniet nog steeds van elk moment met je. Samen naar bed gaan, samen wakker worden, samen ontbijten in bed op een luie zondag."
Door zijn woorden weet ik even niks te zeggen. Wel voel ik een orkaan van gevoelens door mijn buik gaan. De vlinders in mijn buik, het blije en gelukkige gevoel golft door me heen. Niet wetend wat er gaat gebeuren, gaat er toch een gelukzalig gevoel door mijn lichaam en kijk ik hem aan.
"Lieve Gina, van de vier jaar dat we samen zijn, ben je mijn beste vriendin, de liefde van mijn leven, mijn zielsverwant. Wil je mij de eer te geven om mijn vrouw en de moeder van onze kinderen te worden?" Harry zit nu voor me op een knie en laat hij me een ring zien.
Sprakeloos kijk ik hem aan en voel ik een wervelwind van emoties door me heen gaan, die ik nauwelijks kan beschrijven. Zijn woorden hebben me zodanig emotioneel gekregen dat ik, met tranen in mijn ogen, naar hem knik als een antwoord.
Twee groene ogen glinsteren door een paar tranen maar dan schuift hij, met een trillende hand, de ring om mijn vinger en trekt hij me in zijn armen.
Waarop ik mijn lippen op de zijne druk voor een kus. Ongelofelijk, want dit had ik echt niet aan zien komen. Na een paar kusjes laat ik hem los. "Ik hou zoveel van je," fluister ik. Meer om het magische moment te behouden tussen ons.
Hij likt zijn lippen kort. "Ik hou ook zielsveel van jou, Gina." Dan knuffelt hij me. "Mijn verloofde," mompelt hij er achteraan.
Nog steeds ondersteboven van zijn aanzoek, laat ik hem los en kijk ik naar de ring. Welke nu prachtig schittert in het laatste beetje zonlicht.
"Lieve schat, gaat het?"
Ik knik en kus ik zijn wang. "Het is gewoon...," stamel ik wat. "Je verrast me compleet... Ik... ik had dit niet..."
"Niet verwacht, we zijn vier jaar samen en ik wil je echt niet kwijt," zegt hij en strijkt hij een verdwaalde lok haar achter mijn oor. "Ik kan niet wachten tot de dag dat ik echt je man bent. En ik wilde het expres vandaag doen want het is al zes december."
Ik voel me letterlijk de gelukkigste vrouw op aarde en sla ik mijn armen om hem heen. "Zullen we naar bed gaan, verloofde," vraag ik in zijn oor. Wetend dat ik hem in bed wel kan laten zien hoe ik me voel door zijn aanzoek.
***
"Gina, hoe heeft hij je gevraagd? En waar? Zat hij op een knie?" De man, James Corden, tegenover me kijkt me aan.
Even hoor ik een zucht van de zijkant komen, waar Harry zit. "Op zes december op het water in L.A.," antwoord ik. "Ja, hij zat op een knie."
Nu verandert James' gezicht wat. "Kom op, we willen meer details. Iedereen weet wel hoe romantisch Harry kan zijn."
Daardoor lacht het publiek en kijk ik kort naar de ring om mijn vinger. We zijn net een paar dagen verloofd en iedereen is er snel achter gekomen.
"Ik heb haar gevraagd tijdens de zonsondergang op de boot," geeft Harry nu zelf antwoord.
Zelf knik ik. "Ja, zonsondergang, na het eten en heeft hij nog een nummer voor me gezongen..."
"Werkelijk, welk nummer?" James lijkt werkelijk blij voor ons te zijn.
"Het was geen nummer van hun allemaal," weet ik en kijk ik naar mijn verloofde naast me.
Harry schudt zijn hoofd. "Dat nummer heb ik speciaal voor dat moment geschreven. Het blijft ook tussen Gina en mij."
James lacht even. "Nou, hoe dan ook, erg romantisch. Op de boot, zonsondergang, nog voor haar zingen. Kreeg je haar in tranen?"
Nu knik ik zelf. "Ja, zijn woordkeuze... Laten we het zo zeggen, tegen de tijd dat hij de vraag gesteld had en ik ja zei, trilde zijn eigen hand om de ring bij me om te doen."
Waarop James een vertederend geluidje maakt. Wat samen met het publiek is. "Gefeliciteerd met de verloving en veel succes bij het organiseren van de bruiloft. Harry en Gina, iedereen."
Waarmee het interview afgelopen is en kunnen we terug naar de kleedkamer. Om mijn eigen kleding weer aan te trekken, want voor het interview heb ik een gave jurk gekregen.