OO1 -- Frances & Benjamin
|
Frances Frances doofde het vuur zo goed mogelijk en keek nog een keer om haar heen voor ze de cape van de stoel haalde en die om haar schouders heen sloeg, dit was nu al de tweede dag dat ze in de andere wereld zat en zoals altijd voelde ze zich hier veel meer op haar gemak ook al was het hier zo gevaarlijker. Maar hier kon ze volledig haar zelf zijn, iets wat niet altijd mogelijk was wanneer ze zich thuis in haar eigen wereld bevond. Maar daar had ze weer dingen die ze hier niet had, Celia bijvoorbeeld. Ze was haar beste vriendin, gelukkig ook iemand zoals zij was maar om een of andere reden wou Celia hier eigenlijk niet altijd zijn. Het was gewoon dat Frances hier sneller bij haar eigen plek was, haar anker om het zo maar even te noemen. Een plek die alleen zij kon betreden en iedereen die wist waar de plek was. Buiten Celia om was er niemand die ook maar wist waar haar plekje te vinden was, ze kon het zo vormen dat het daar doodse stilte is dat zelfs haar eigen stem niet te horen was. Iets waar ze vaak nog over droomt, in haar hoofd was het bijna altijd een war boel. Om de zo veel tijd kwam er wel iemand op een nare manier om het leven en dan hoorde of voelde ze dat. Op haar plekje kwam er niks door en kon ze helemaal alleen zijn als ze dat wilde. Ze voelde zich gewoon niet thuis in de normale wereld dat was ook een grote reden, ze verbleef liever hier. Frances knoopte de cape dicht en trok de cap op waarna ze mand pakte, het was tijd om naar de markt te gaan. Iets wat ze graag deed, het was zo'n ouderwets marktje iets wat ook logisch was gezien deze wereld nog helemaal in de middeleeuwen was. Iets wat zij niet heel erg vond, Frances verliet haar huisje en keek kort om haar heen voor dat ze verder liep. Ze trok de cap wat verder over haar hoofd heen en ontweek een paar spelende kinderen die achter een soort van bal aan rende. Een kleine glimlach verscheen rond haar lippen waarna ze haar blik naar de markt liet glijden die nog geen paar meter van haar vandaag lag, zodra ze bij het eerste kraampje was gekomen liet haar vingers over een aantal kettingen glijden terwijl ze er naar keek. Het zag er prachtig uit, maar kettingen waren niet iets voor haar. Toch viel haar blik op een andere ketting, kort bekeek ze hem waarna ze de oude man aan keek. "Hoe duur is deze?" Ze keek de man vragend aan waarna ze naar de ketting wees. Het zou een mooie ketting zijn voor Celia, daar naast ook meteen een soort van goedmakertje dat ze zomaar zonder wat te zeggen naar de andere wereld was gegaan. |
|
|
|
Benjamin Benjamin liet een hand vol gel zijn haren heen gaan terwijl hij een soort van kuif in zijn haren maakte, zodra dat gedaan was waste hij zijn handen en bekeek hij zich zelf voor even in de spiegel waarna Benjamin zijn handen af droogde aan de handdoek die in de badkamer hing, vandaag was toch wel een belangrijke dag voor zijn jongere broertje. Meneer was eindelijk 18 geworden en dat was een grote mijlpaal, niet dat je met 18 echt alles mocht maar toch. Men werd dan langzaam aan toch meer volwassen gezien dan iemand onder de achttien, en zoals altijd betekende een achttien jarige verjaardag een etentje. Iets wat zijn ouders ook bij hem hadden gedaan, het leukste was nog wel dat hij zelf had mogen kiezen waar er gegeten zou worden. In plaats van het alle duurst te kiezen had Benjamin zelf voor een all you can eat restaurant gekozen, je kon er goed eten maar ook veel eten. Iets wat Benjamin toch wel erg belangrijk vond, hij hield van eten iets wat ook vaak wel te merken was aan hem. Negen van de tien keer was Benjamin met eten te zien, ondanks dat hij veel leek te eten viel het eigenlijk nog wel mee. Ondanks dat hij van eten hield bleef hij wel in de gaten houden wat hij eigenlijk allemaal naar binnen werkte en hoeveel hij naar binnen werkte. Door zijn liefde voor eten betekende dat ook dat hij veel moest sporten, iets wat hij dan ook deed en totaal niet erg vond om te doen. Hij kon zich redelijk goed vermaken met sport, Benjamin liep terug zijn kamer in en haalde zijn schoenen onder zijn bed vandaan die hij aan trok. Een aantal vrienden van hem waren al op zich zelf gaan wonen maar Benjamin zelf woonde nog steeds thuis, hij wou eerst een goede baan hebben zodat hij zich zelf zou kunnen onderhouden. Zijn ouders zouden het zeker wel kunnen betalen, zijn familie waren al jaren rijk om het zo maar even te noemen maar Benjamin wou liever dat hij zijn eigen onkosten kon betalen iets wat een aantal van zijn vrienden juist niet kon zeggen. Nee die lieten meestal alles betalen door hun ouders. Nadat hij helemaal klaar was liep hij zijn kamer uit naar beneden waar zijn ouders al op hem wachtte, nu was het alleen nog wachten op Gabi |
Er zijn nog geen reacties.