**046**

Doordat mijn wekker elke ochtend op zes uur staat, ben ik vanzelf in het weekend ook vroeg wakker. Hoewel ik me rustig nog om zou willen draaien, herinner ik me tegelijk Harry's voorstel om te gaan golfen. Voorzichtig draai ik me naar hem om en blijkt hij op zijn zij te liggen met zijn hoofd naar mij toe. Glimlachend kruip ik tegen hem aan. Waarop hij, zelfs in zijn slaap blijkbaar, een arm om me heen legt. Of is hij misschien toch wel wakker? Ik zou het niet weten en het is weekend. Er is geen enkele reden om er zo vroeg uit te gaan.
Toch breekt er een flauwe glimlach door op zijn gezicht en krijg ik een kus op mijn voorhoofd. "Zo laat kan het toch nog niet zijn," klinkt zijn slaperige stem.
"Nee, het is nog behoorlijk vroeg," zucht ik tevreden en kruip ik nog meer in zijn armen.
Die me verwelkomen en trekt Harry me zelfs bovenop hem. "Zeker rond de tijd dat je normaal altijd uit bed gaat. Goeden morgen, schat."
Ik kus zijn borstkas voor ik mijn hoofd neer leg. "Goedemorgen lieverd, en het is net zes uur geweest." Al met al heb ik eigenlijk iets van vier uur geslapen. Wel dankzij Harry want hij heeft me nog een paar keer wakker gemaakt.
"Hoe kan het dat we nu al wakker zijn?"
Ik hum wat. "Mag ik jou dan niet wakker maken? Dat heb jij wel met mij gedaan afgelopen nacht," laat ik hem weten. "Drie keer zelfs als ik me niet vergis."
Harry lacht wat. "Dus wat dacht je, het is jouw beurt om mij wakker te maken." Hij draait zijn hoofd iets en kijkt hij mij aan. "Waar wacht je dan nog op? Ik vind het heerlijk als jij het initiatief neemt," knipoogt hij.
Alsof hij me zo wilt aanmoedigen en kus ik eerst de twee zwaluwen. Pas daarna ga ik iets lager en is zijn vlinder aan de beurt. Om te merken dat hij zijn buik inhoudt. Veel verder kom ik niet want ik beland weer op mijn rug. "Hm, ik vind het anders niet erg om onderop te liggen," grinnik ik met een geeuw.
Harry's hand glijdt over mijn buik omhoog en tegelijk liggen zijn lippen op de mijne voor een kus.

Uren later zitten we in de auto, weer een Range Rover, om naar de golfbaan te gaan. Zelf kijk ik omlaag naar mijn outfit. Wat een simpele zwarte broek is, een zwarte poloshirt en een lichtgrijze trui met ruitjespatroon. Warm maar niet té warm. Samen met gave golfschoenen eronder. Harry schijnt ook zijn golfkleding bij zich te hebben want hij is geheel in het zwart gekleed.
"Een golfkarretje is wel genoeg, Harry. Wij golfen niet, alleen jullie twee," legt Preston uit als de auto geparkeerd wordt.
Harry knikt en kunnen we uitstappen. "Eerst een golftas halen met clubs en een paar balletjes met een pin."
"Je weet toch wel dat dit voor mij de eerste keer is?"
Zijn glimlach verraad niet veel. "Dat vind ik er alleen maar leuker aan, Gina." Met zijn arm losjes om mijn schouders, gaan we naar binnen en huurt Harry twee golftassen met clubs. Een voor mij en de ander voor hem. Samen met de sleutels van een golfkarretje.
Maar als we buiten komen, pakt Preston de sleutels af. "Ik rij wel." Iets dat de man zegt op een toon dat het niet open staat voor discussie.
Al haalt hij zijn schouders op. "Mij best."
Met het golfkarretje zijn we snel genoeg bij de eerste deel van het parcours en stappen we uit. De tassen hebben blijkbaar weer een standaard en drukt Harry de kleine pin in het gras.
"Straks help ik jou, oké?"
Ik knik al naar hem. "Geeft niet, nu kan ik het kan jou afkijken."
Even hoor ik gelach achter me, en besef ik me dat Preston moet lachen erom.
Vervolgens legt Harry zijn golfballetje op de pin. "Het is meer je houding. Je staat echt ernaast en slaat de bal naar de green," wijst hij naar een plek ergens voor hem. Dan gaat hij goed staan en haalt hij de club naar achteren. "Het is de bedoeling dat je zo dicht mogelijk bij de green terecht komt. Daar zit het gat waar de bal in moet." Hij kijkt nog een keer naar de green en dan terug naar het balletje. Om die dan met een zwaai weg te slaan, en volg ik de bal met mijn ogen. "Mooi zo, op de green." Tevreden draait hij zich om naar mij. "Jouw beurt."
Zo moeilijk zal het wel niet zijn, en ik ben bekend met mini golf. Hoe is dit zo verschillend van de ander? Ik druk de pin in het gras en leg ik het golfballetje erop. Wat verbazend genoeg in een keer goed gaat. Als ik een club wil pakken, geeft Harry me al eentje aan. "En nu naar de green slaan."
Knikkend komt hij vlak achter me staan. "Linkerhand bovenop en je rechterhand er net onder," legt hij uit. "Kijk naar de bal en waar je hem heen wilt slaan," zijn stem klinkt dichtbij mijn oor.
God, hoe moet ik me zo concentreren als hij zo dichtbij is. Ik kijk van de bal naar de green.
"Nu eerst de club rechts omhoog brengen en dan de bal wegslaan. Zolang je dat doet, ogen op de bal. Pas als je de bal wegslaat, kun je naar de green kijken en zien hoe ver je komt. Draai met je heup, oké, niet je hele lichaam."
Zoals hij gezegd heeft, breng ik de club rechts van me omhoog en blijf ik naar de bal kijken. Al schieten mijn ogen even naar links naar waar de green is. Daarna sla ik de bal met een harde tik weg en draai ik me half iets om, uitzwaaiend met de club in mijn handen. Lachend kijk ik dan naar Harry als mijn bal inderdaad op de green beland. "In een keer op de green," grijns ik.
"Keurig, straks op de green moet je proberen de bal met zo min mogelijk slagen in het gat zien te krijgen," reageert Harry.
Met de spullen terug in het golfkarretje gaan we naar de green. Daarom juist dus het golfkarretje want anders is het iedere keer veel lopen.

Op dit soort momenten blijkt Harry dus over heel veel geduld te beschikken en een prima leermeester. Met golfen blijk ik weer een snelle leerling te zijn. Wat wel weer zichtbaar is want op sommige delen van het parcours, ben ik Harry voorbij gegaan.
Hoewel het zichtbaar is bij hem dat hij er net zo veel plezier in heeft als ik. "Ik golf regelmatig dus maak je niet druk. En nu jij het ook kent, kunnen we het vaker doen. Ik vind het heerlijk om zo te ontspannen."
Samen zijn we nog ergens wat gaan drinken en zitten Preston en Basil, die deze keer erbij is, naast ons aan een ander tafeltje. Weliswaar aan de buitenkant en hebben ze tot nu toe elke fan of fotograaf tegen gehouden, die bij Harry in de buurt wilde komen. "Ik heb er anders ook van genoten. Heerlijk ontspannen en toch buiten, je weet dat ik anders vrij sportief ben."
Hij knikt met een glimlach. "Weet ik, en ik vind het al heerlijk dat ik dit nu met je kan delen. Ik doe het graag..."
"Harry, Gina," klinkt een stem achter me. Eentje die ik herken door het accent.
"Niall," zucht Harry. "Ik dacht je al gezien te hebben op de golfbaan."
Niall schuift een stoel naar achteren. "Mag ik gaan zitten?"
Overduidelijk dat Harry naar mij kijkt of ik het wel goed vind. Om hem met een knipoog aan te geven dat het oké is. "Ja, eigenlijk..."
"Gina, ik zou ook graag weer op normale voet met jou willen staan. Ik weet dat je met Harry bent, en jullie zijn een leuk stel samen. Daar zal ik niet tussen komen," begint Niall wat.
Waardoor ik glimlach naar de man. "Het verleden ligt achter me, Niall. En ja, ik zou het fijn vinden dat we normaal met elkaar om kunnen gaan," geef ik aan.
Opgelucht geeft Niall me dan opeens een knuffel. "Het spijt me zo van toen, maar je hebt gelijk. Dat laten we achter ons. Ik hoor en zie alles van jullie in de media," zuchtend gaat de blonde man zitten. "Hoe ga jij daarmee om?"
"Ehm, niet, tegen de fans blijf ik aardig als ik ze tegenkom maar ik heb niks met tijdschriften, Twitter, Instagram of wat dan ook. Dus ik zou niet weten wat ze over me zeggen," zeg ik.
Harry legt zijn hand over de mijne. "En dat weet ik. Als er al iets over ons op televisie verschijnt, wilt ze het al uitzetten," grinnikt hij.
Waarop Niall in de lach schiet. "Echt waar?"
Ik knik vanzelf en ben ik blij dat ik het met Niall uit heb kunnen praten. "Ja, daar heb ik niks mee. En het is raar om mezelf terug te zien op die manier."