**043**

Zowel gisteren en vandaag ben ik nieuwsgierig naar mijn inloopkast. Welke vandaag, en onder het toeziend oog van Harry, in elkaar wordt gezet. De schuifdeur, wat er 2 zijn, zitten aan de buitenkant in mijn slaapkamer zodat het geen ruimte in beslag neemt. Nu ben ik dan op mijn werk en kan ik niet wachten tot ik thuis ben. Wacht, dan heb ik meer ruimte en tot nu toe heeft Harry alleen een paar shirts en boxershorts bij mij liggen. Kan ik hem verrassen want dan is een kast voor hem en kan hij wat meer kleding bij mij laten. Hij is anders toch het liefst bij mij. Vooral in het weekend, weet ik. Ja, hij denkt mij te verrassen en dan doe ik het met hem.
"Gina, wat doe je nog hier?" Jenni laat zich zien. "Het is woensdag en dan ben jij nog om tien over vijf hier?"
Bij het horen van de tijd, werk ik snel de laatste bestelling af. "Ik had geen idee dat het al zo laat is." Bij de tafel wordt het nog een keer gecontroleerd. Om daarna klaar te zetten voor verzending. "Als goed is, is mijn inloopkast klaar," grijns ik en haal ik mijn jas, en tas, uit mijn kluisje. "Tot morgen."
Achter me hoor ik nog iets in de trant van vrolijke gek, van Jenni maar dan sta ik al buiten en ga ik naar mijn auto.
>> Hé, schat, ik stap nu in mijn auto, dus ik ben onderweg. <3
<< Ik wacht op je. Je ziet het straks wel als je thuis bent. De kasten staan overeind. (:
Lees ik al snel het antwoord van Harry. Hij wacht zelfs met het eten op me. Zo meteen hem verrassen en dat hij een kast krijgt om wat kleding bij mij te laten.

Alsof Harry echt staat te wachten, gaat de voordeur opeens open voordat ik nog zelf open kan doen. Grijnzend knuffelt hij me en gaat de deur achter me dicht.
"Gaan we eerst eten of niet," wil ik weten van hem.
Hoewel Harry nu in de lach schiet. "Het eten is klaar en dat hoef ik alleen nog op te warmen. Ga maar kijken bov..."
Zonder hem uit te laten praten, ren ik al omhoog. Te nieuwsgierig naar mijn inloopkast. Het enige dat ik zelf uitgezocht had, en al betaald had, waren mijn kasten maar hoe het nu echt is. Geen flauw benul. Ik loop mijn slaapkamer in en hoor ik een geluid achter me.
Harry, die me gevolgd is, natuurlijk. "Doe maar open."
Ik had kunnen weten dat hij de schuifdeuren expres dicht zou doen voor me. Vol enthousiasme schuif ik de deuren uit elkaar en hou ik van schrik mijn adem in. Niet alleen staan er de mooie donkere kasten, welke allemaal open zijn, maar zelfs mijn kleding hangt er al en is het netjes gesorteerd. Alleen is dat het nog niet want ik zie meer kleding hangen.
"Een dubbele verrassing," fluistert Harry in mijn oor. "Een, je inloopkamer is nu in orde, maar twee, je hebt er wat kleding bij."
Ik loop naar binnen en kijk ik rond. In het midden staan twee ladekasten tegen elkaar aan en een voetenbankje ernaast. "Harry," adem ik. Dit had ik niet verwacht.
"Maak je niet druk, het niet van een merk of zo. Gewoon wat om extra aan te vullen. Basic dingen eigenlijk als wat blouses, shirts en topjes. In een effen kleur en andere met een leuke frisse print," verteld hij terwijl hij een witte en zwarte blouse laat zien.
Sprakeloos zie ik nog wat frisse blouses met een printje erop, die ook mouwloos zijn. Gewoon casual. "Eigenlijk...," stamel ik wat. "Eigenlijk wilde ik jou ook weer verrassen." Snel in de rondte kijkend, vind ik een lege kast met een paar lades, een plank en een roede.
"Waarmee?"
"Zie je die kast," wijs ik naar de kast, die in een hoek staat en dicht bij de schuifdeur.
Harry volgt mijn vinger en knikt hij. "Wat is daarmee..."
"Jouw kast, dan kun je wat meer kleding hier laten want je bent liever bij mij in het weekend," laat ik hem niet uitpraten.
Nu kijkt Harry mij verrast en verbaasd aan. "Je meent het?"
Ik glimlach alleen naar hem als een bevestiging.
Het volgende moment omhelst hij me blij. "Ik krijg echt een kast hier bij jou."
"Ja, lieverd, nu had je een paar shirt en ondergoed liggen maar dat mag best wat meer zijn," vertel ik.
Gelijk kust hij me en kan ik een gelukkige blik in zijn groene ogen zien. "En dan dacht ik jou te kunnen verrassen," mompelt hij met zijn lippen in mijn hals. "Dit had ik anders echt niet aan zien komen." Opnieuw dat hij me kust en dringt zijn tong in mijn mond. Wat verrassend genoeg een liefdevolle en rustige zoen is.
"Laten we gaan eten, lieverd," zeg ik en hijg ik licht. "Ik ben ook al benieuwd wat je klaar gemaakt hebt."
Glimlachend gaat Harry me voor naar de keuken en blijkt de tafel ook al gedekt te zijn.

“Harry.” Iets verlegen buig ik mijn hoofd iets. “Ik...” Het lijkt wel alsof we nu veel verder zijn en dat we onze relatie heel serieus nemen. “Ik wil verder maar je...” Nu stamel ik. Nog net niet dat ik stotter. “Hoewel ik een keer het bed gedeeld heb, was dat wel vier jaar geleden dus je zou kunnen zeggen dat je mijn eerste bent. Mijn echte eerste keer,” fluister ik. “Ik weet dat het woensdag is en dat ik morgen moet werken maar blijf voor de nacht.” Langzaam kijk ik hem aan.
Dat hij slikt, is te horen. “Weet je dat zeker?” Een traan vormt zich in zijn ogen.
Zwijgend knik ik nu, niet meer in staat om nog echt antwoord te geven en veeg ik de traan weg. Ik wil ook verder en hij ook, dat weet ik gewoon.
Bijna happend naar adem, knuffelt hij me weer. “Honderd procent zeker?” Duidelijk dat Harry nog een bevestiging wilt.
“Ja,” weet ik uit te brengen.
Alsof hij de lotto gewonnen heeft, kijkt hij me met een uiterst gelukkige blik aan en tilt hij me op van de bank. “Ik hoopte echt op een dag om die woorden te horen. Je verrast me er wel mee want ik had het niet zo snel verwacht.” Met zijn lippen op de mijne, komen we in mijn slaapkamer aan en legt hij me op bed. “Ik zal voorzichtig zijn en het zal veilig zijn.” Lichtjes wrijft hij zijn neus langs de mijne. Alvorens een kusje op het puntje van mijn neus te geven.
“Ik ben ook aan de pil, Harry,” zeg ik en trekt hij zijn shirt uit voor me. Hoewel ik de tatoeages eerder gezien heb, ril ik er toch door. Nu is het net even wat anders. “En ik moet zeggen dat het fijn is dat het dubbel veilig is.” Geen idee waar dat vandaan komt of dat ik het kan zeggen, maar ik meen het wel.
Harry knikt en komt hij net boven me hangen. “Niet alles is honderd procent. En hoewel ik in de toekomst kinderen wil, is het daar nu nog te vroeg voor. Ik wil je nog niet gelijk delen op die manier,” fluistert hij met een glimlach en buigt hij zijn hoofd naar mij om me een kus te geven.
Toch kan ik het niet helpen dat ik wat nerveus ben en ril ik opnieuw door zijn aanrakingen. Samen dat mijn handen over zijn rug glijden en voel ik zijn spieren, die sterk en toch zacht aanvoelen.