**039**

Met een kreun sla ik mijn wekker uit. Waarom? Waarom moet ik uit bed? Kan ik niet gewoon nog vrij zijn vandaag en morgen? Zuchtend en mijn alarm vervloekend, ga ik uit bed en trek ik de donkergroene ochtendjas aan van Harry. Om zijn geur te ruiken en ga ik eerst naar beneden voor een ontbijt. Dan hoor ik een geluidje en pak ik mijn telefoon uit de zak van de ochtendjas.
>> Goeden morgen schat, de wekdienst hier. Ik mis je wel naast me hoor. Gelukkig nog maar een nachtje en dan zie ik je weer. Als je wilt haal ik je vrijdag op van je werk en kunnen we door naar mijn moeder. Love you.
<< Morgen lieverd, ik ben al uit bed en zit aan de koffie. Mis jou ook wel hoor. En is goed, ik kan wel weer met Jenni meerijden. Zal het vandaag vragen. Love you
Stuur ik glimlachend terug. Als mijn koffie, en ontbijt, op zijn, ga ik naar boven om echt wakker te worden en me aan te kleden.
Net als ik in de auto zit, gaat mijn telefoon weer.
>> Zou fijn zijn. Ik zie je hoe dan ook morgen en dan haal ik je op. <3
<< Zie je morgen. Mag ik nu naar mijn werk gaan. Zit net in mijn auto. ;p
Ik leg mijn telefoon op het randje en rij ik naar mijn werk.

"Jenni." Ik loop snel naar haar toe.
Om me met een glimlach aan te kijken. "Zo, hoe was de jaarwisseling voor je. De helft weet ik al maar hoe was het toen jullie thuis waren."
Daardoor schud ik mijn hoofd naar haar. "Prima, leuk en gezellig, ik wilde vragen of ik morgenochtend met jou mee kan rijden. Harry komt me morgenmiddag juist ophalen en dan gaan we door naar zijn ouders."
Gelijk knikt ze al. "Geen probleem, meid. Om kwart over zeven sta ik dan voor je deur."
Blij omhels ik haar al. "Dank je." Met mijn spullen in mijn kluisje, pak ik een kar en wat bestellingen.
"Zolang je maar niet vergeet dat je morgenochtend eerst een fotosessie hebt in de studio," herinnert ze mij. "Dus morgen gelijk naar hun en niet hierheen komen."
Ik steek mijn duim op naar haar dat ik het begrepen heb, en wil ik al verder lopen om aan het werk te gaan.
"Oh, en Gina," houdt ze me tegen. "Vandaag en morgen draaien we halve dagen. Vanaf maandag weer de normale tijden."
Verbaasd, maar vooral blij, om dat te horen, pak ik mijn telefoon al terwijl ik weg loop. Meer om een Whatsapp naar Harry te sturen over de halve dag van morgen. Daarna is Emily aan de beurt en wil ik met haar nog iets gaan doen vandaag. Behalve alleen tennissen.

Lachend ligt Emily dubbel. "Je meent het echt?"
"Ja," zeg ik en neem ik een slok van mijn drinken. Doordat zij ook een halve dag hoefde te werken, zijn we samen gaan winkelen. "Louis zei het zelf nog, ik dacht dat het mijn verjaardag is maar wie staat er in de spotlicht," herhaal ik de woorden van Louis.
Waardoor ze nu de tranen wegveegt van het lachen. "Lieve schat, samen met Harry zijn jullie ook een leuk en lief stel samen..."
"Gina?"
"Gina, hoe gaat het met Harry?"
Ik verstijf bijna en draai ik me om. Om een paar meiden te zien, die op me afkomen. Dit is compleet nieuw voor me.
"Mag ik met je op de foto," vraagt weer iemand anders. "Jullie zijn echt een lief stel samen."
Volledig overdondert door de meiden, knik ik wat en zie ik een grijns bij hun. Om maar te gaan staan.
"Oh, kom hier, dat gaat een stuk makkelijker en sneller." Emily pakt de telefoon over en maakt ze een foto van mij en de fan.
Blozend en lachend gaat de fan dan opzij. "Dank je."
Een voor een ga ik nog met drie meiden op de foto. "Mag ik nu weer verder lunchen?" De aandacht van de meiden is zeker overweldigend maar ze zijn zeker lief en aardig voor me.
"Ja, natuurlijk, en doe Harry de groeten van ons," glimlacht iemand en loopt het groepje daarna weg.
Emily humt vrolijk wat. "Hm, zelfs mijn beste vriendin wordt nog beroemd," grinnikt ze.
Waar ik het niet mee eens ben. Behalve dat ik met de fans op de foto ben gegaan, weet ik nog niet wat ik ervan moet denken. "O schei toch uit. Gaan we nog winkelen..."
"Gina?"
"Gina," hoor ik.
Wat angstig kijk ik naar mijn vriendin.
Slechts met een knikje, pakt ze onze tassen en trekt ze mij met zich mee. "Kom op, meid, even zorgen dat je weer kan lucht kan krijgen. Blijf ademen." Met haar andere arm om me heen, lopen we weg.
Als het kan geef ik ze een minuut de tijd want anders blijven ze ons achtervolgen, herinner ik me Harry's woorden en blijf ik opeens stil staan. "Nee, zou het echt," mompel ik.
"Gina?"
Emily kijkt me bezorgd aan. "Gina, kom op, doorlopen want ze volgen ons nu."
Ik schud mijn hoofd echter. "Ik wil iets uitproberen." Wel dat mijn hart in mijn keel klopt maar ik wil de fans niet het idee geven dat ik van ze wegloop. "Wil jij de tassen nog even vasthouden?"
"Natuurlijk."
Opnieuw dat ik mijn naam hoor en loop ik naar de meiden toe. "Hoe gaat het met jullie?" Diep vanbinnen, hoop ik dat dit echt gaat werken.
"Fantastisch, jullie zijn zo lief samen. Mag ik op de foto?"
Ik knik en ga ik met elk van hen op de foto. Zelfs een enkeling wilt zelfs mijn handtekening. Waarop ik ter plekke iets verzin want mijn echte handtekening wil ik niet weg geven. Wie weet wat er anders gaat gebeuren.
"Gina!" Nu hoor ik opeens een bekende stem en draai ik mijn hoofd om. Tegelijk bereikt Liam mij opeens en staan er twee beveiligers om ons heen, die nu de fans voorzichtig weg duwen.
Kort kijk ik hem aan en het volgende moment voel ik twee armen om me heen, en wordt ik opgetild.
"Laten we jou hier weg halen," zegt Liam met een bezorgde stem.
Wetend dat ik nu veilig ben, laat ik me wegdragen. Wacht, Emily. "Ik... Liam, ik ben niet alleen," stamel ik wat.
Hij knikt al. "Emily is bij Preston. Ik zag haar eerst en zij gaf aan dat jij tussen al die fans stond."
Daarna staan we bij een zwart busje en zet Liam me weer neer. "Gaat het met je? Moet ik..."
"We gaan naar management. Harry weet er van en wacht hij daar," komt Preston er tussen.
Het enige dat ik nog kan doen, is in het busje stappen bij Emily en komt Liam erbij zitten.
Daarna rijden we al weg en heeft ze haar arm om me heen geslagen. "Dank je, Liam, ik heb geen idee wat ze dacht."
"Ik wel, ze wilde vast proberen om de fans juist een minuutje te geven in de hoop dat ze dan met rust gelaten wordt," vertelt Liam dan. "Sorry, lieverd, straks zie je Harry." Troostend voel ik zijn hand op mijn schouder.