**038**

"Engeland heeft er een lief koppel bij en in de vorm van One Direction's Harry Styles en zijn vriendin Gina. Ze zagen er overduidelijk verliefd uit op de rode loper en zowel de kus en knuffel, laat zeker zien dat ze alles om zich heen kunnen vergeten. Hier zijn wat beelden van de première van gistermiddag," klinkt het door de televisie.
Harry trekt me dichter tegen hem aan en kijk ik verbaasd naar het scherm. Waar we zelf op te zien zijn. "Hm, dat is het gedeelte waarbij ik in je oor fluisterde dat ik ook van jou hou," mompelt hij tevreden en drukt hij een kus op mijn voorhoofd.
Zelf is het soms nog moeilijk te geloven maar de beelden laten zeker zien dat ik, volgens anderen, straal en er prachtig uitzie. Vlug pak ik de afstandsbediening en verander ik de zender.
Waar heel even de aftiteling te zien is van een serie, die net dus afgelopen is.
"Harry Styles is gistermiddag bij de première gezien en met zijn nieuwe vlam Gina. Het stel zag er absoluut schitterend uit en Gina's jurk is duidelijk een prachtige creatie van Versace."
Verbijsterd kijk ik naar Harry. Ik had dus een jurk aan van Versace. "Hoewel ik absoluut genoten heb van de avond, wil ik niet dat je me nog een keer zo'n metamorfose geeft. Ik kies zelf een mooie jurk." Ik druk de televisie nu helemaal uit. Ten slotte heb ik toch genoeg gehoord. Op elke zender is wel iets te horen over ons. Om tegelijk op zijn schoot te gaan zitten met mijn benen aan weerskanten van hem.
"Weet ik wel maar bij een première kunnen we er soms niet omheen. En trouwens, de grote namen in de modewereld willen juist graag dat we hun nieuwste creaties showen op de rode loper dus eigenlijk vragen ze het echt," legt Harry dan uit en trekt hij mijn hoofd omlaag voor een kus. Plots tilt hij me op en lig ik op mijn rug op de bank. "Maar maak je niet druk. Gisteravond was echt super gezellig en om samen het nieuwe jaar in te gaan."
Ik verkleur nog terwijl we eigenlijk zoenend het nieuwe jaar in gegaan zijn. "Dat zeker. Nog even en het normale leven gaat weer beginnen. Ik ben alleen vandaag vrij..."
"Net als wel meer mensen omdat het één januari is. Morgen moet je weer werken, ga je met Emily tennissen en vrijdag gaan we naar mijn ouders," knikt hij terwijl hij mij onderbreekt. "Waar we een nachtje blijven. Daarna naar huis en dan naar jouw moeder en Brian."
Vanzelf dat ik glimlach bij die gedachte. "Klopt, en Harry, hoe ik er ook van geniet dat je er bent, het begint er wel erg verdacht uit te zien. Het lijkt onderhand wel alsof we samenwonen maar daar is het nog te vroeg voor, voor mij dan."
Lichtjes kust hij het puntje van mijn neus. "Het is zeker een onderwerp waar ik wel over wil praten maar dan minstens over een jaar of zo. Maak je niet druk, schat, we hebben bijna drie weken een relatie."
Kort kijk ik even omlaag naar de halsopening van zijn shirt. Waardoor ik de twee zwaluwen en vlinder kan zien. "Klopt, en ik ken je al bijna vier weken." Ik bijt op mijn lip. "Wat ga jij morgen doen?"
Nadenkend draait Harry ons om en lig ik met mijn hoofd op zijn borstkas. "Heel even ben ik om zes uur wakker zodat ik jou een berichtje kan sturen. Daarna draai ik me nog een keer om en... oh wacht, Niall heeft een berichtje gestuurd met de vraag of ik wilde gaan golfen. Dus een rustig dagje."

In de avond hebben we weer samen in de keuken gestaan en het is zeker een van Harry's favoriete momenten samen. Leuk en gezellig is het zeker en heeft Luna nog een extra snoepje gekregen van hem. Al heeft hij dat gedaan zodat ze niet komt smeken. Tijdens de afwas hadden we zelfs een watergevecht want ik kon het niet laten om wat sop op zijn wang te doen. Wat er uiteindelijk voor gezorgd heeft dat de keuken daarna gedweild moest worden. Maar dat deed Harry weer zonder te klagen of mopperen.
"Weet je, het wordt wel steeds lastiger om afscheid te nemen," zegt Harry met een blik op de klok. Welke aangeeft dat het al vijf voor tien is. Nog even en ik ga naar bed.
Grinnikend kus ik hem op zijn neus. "Ik weet het maar we zitten nog in de eerste paar maanden dat we samen zijn. Het is door de feestdagen dat we elkaars familie al kennen. Anders hadden we vast nog een paar weken gewacht."
Zijn groene ogen lichten op en legt hij zijn armen om mijn middel. "Hm, ik weet het niet. In mijn geval misschien een maand. Al had ik zeker niet te lang willen wachten en dat komt door de media en fans." Kort lacht hij. "En ik moet zeggen dat ik blij ben dat ze niet weten waar jij woont."
Wacht, hij gaat golfen met Niall morgen. Geen idee waarom ik dat bijna vergeten was. "Ehm, Harry, wat ga je morgen doen als je hem ziet. Niall is wel mijn verleden geweest. Of is het juist de bedoeling om het morgen uit te praten?"
Even is het stil maar dan humt hij wat. "Het is juist de bedoeling dat we morgen het een en ander uitpraten." Zijn hand komt omhoog en streelt hij mijn wang. "Ten slotte zal hij je nog wel zien en we moeten nog samenwerken ook. Je bent met mij nu en dat zal hij wel snel moeten accepteren. Anders gaat het nog lastig worden."
"Als ik met je mee ga op tour, kan het de eerste paar dagen nog wat onwennig zijn." Ik leg mijn hoofd op zijn borstkas en hoor ik zijn kalme hartslag.
"Dat zal de eerste paar dagen even zo zijn. Waarom probeer je het niet met hem uit te praten..."
"Harry, hij is dan mijn verleden maar praten... En waar dan?"
Maar hij legt zijn hand over mijn mond. "Waar ik bij ben," geeft hij dan nog aan. "Dus hij zou hierheen kunnen komen. Of je komt een keertje naar mijn huis om daar te praten. Ik denk dat het voor ons beide zou schelen als we weten dat jij en Niall gewoon normaal met elkaar op kunnen schieten. Elkaars beste vrienden zullen jullie niet worden en dat hoeft ook niet. Maar omdat je met mij bent, wil ik wel dat je soms mee gaat, als het kan, en dan zul je hem ook zien."
Ik glimlach onder zijn hand en druk er een kus tegen. "Ik zal in ieder geval mijn best doen. Hij is een vriend van je en je werkt met hem, dus ik begrijp dat het beter zou zijn als we elkaar niet constant in de haren vliegen."
Grijnzend knuffelt hij me. "Zou fijn zijn."
"Harry, als we op tour gaan, heb je dan een kamer voor jezelf, of een kleedkamer voor jezelf, hoe zit dat eigenlijk," wil ik weten.
Lachend liggen zijn armen nu om mijn nek. "We hebben nu soms al onze eigen kleedkamers en dat komt door vrienden, die soms meegaan, of familie. En voor zuid Amerika, zullen we samen een kamer hebben. Waarschijnlijk een suite en zal Preston in de andere slaapkamer liggen. Dus we hebben zeker wel een eigen slaapkamer en badkamer," vertelt hij.
Waar ik blij mee ben en krijg ik een kus op mijn kruin.
"En als er geen aparte slaapkamers zijn, gooi ik Preston eruit. Zelf denk ik wel dat we tegen die tijd soms het bed op een andere manier delen. Daar wil ik geen publiek bij," beloofd hij me dan.
Wat er voor zorgt dat ik nu mijn gezicht in zijn nek verstop.