**036**

Zoals eerst, ben ik wakker geworden van mijn telefoon en niet van mijn wekker. Automatisch draai ik me om maar het is leeg naast me. Ik mag Harry dan missen maar dit is beter. Dat ik hem vier weken ken. Ja, en aanstaande vrijdag hebben we drie weken een relatie. Vandaag een dagje voor mezelf en misschien morgenmiddag met Emily gaan tennissen. Of we gaan vanavond tennissen in plaats van morgen. Het is morgen oudejaarsdag en ik moet ook nog een halve dag werken. Alleen op woensdag ben ik vrij omdat het dan één januari is maar donderdag en vrijdag weer gewoon werken. Argh, waarom doe ik dit mezelf aan op de vroege ochtend? Straks weer werken. Met een zucht, sla ik het deken van me af en sta ik op. Om een donkergroene ochtendjas aan te trekken, en ruik ik Harry's geur. Wat een schrale troost is, want woensdag zie ik hem pas weer.

"Hallo Gina, hoe was je kerstvakantie?" Jenni kijkt me aan als ik net een stapeltje bestellingen pak.
Waarop ik lach. "Druk maar erg gezellig," antwoord ik. "Ik ken nu zijn ouders, zijn zus, zijn opa en oma. Harry kent mijn moeder en broer, maar de grootste verrassing kwam op de tweede kerstdag. Hij heeft mijn oma en opa overlaten vliegen om samen kerstmis te vieren."
Jenni omhelst me. "Je hebt een vent uit duizenden, meid. Het is te zien dat jullie verliefd zijn, want ik heb je op het nieuws gezien. Overal in de showbizz programma hebben ze het over Harry en jou."
"Ik zou het niet weten want ik kijk dat soort dingen niet. Laat staan dat ik er tijd voor heb. Ik tennis twee keer in de week en op woensdag en in het weekend zie ik Harry," haal ik mijn schouders op.
Ze wuift het al weg. "Maakt ook niet uit, jullie zijn een lief stel samen. Al kan ik je eerlijk zeggen dat zelfs de fotografen het moeilijker hebben om bij hem te komen. Helemaal als jij er bij bent..."
"Jenni, alsjeblieft," onderbreek ik haar. "Heeft nog iemand van hier het gezien en dat ze weten dat ik met Harry ben?" Dat vind ik belangrijker want ik wil niet zomaar stoppen met mijn werk.
Nu schudt ze gelukkig haar hoofd. "Nee, schat, en anders had je het al geweten. Misschien Stephanie maar zeker weten, doe ik niet. Nou, aan het werk, die bestellingen doen het niet uit zichzelf."
Opgelucht haal ik adem en ga ik verder met mijn werk. Wel heb ik Emily al een berichtje gestuurd om vanavond een keer te gaan tennissen in plaats van dinsdag. Afgezien dat het oudejaarsdag is, denk ik ook dat Harry eerder komt.
"Hey Gina, wat heb jij gekregen met kerstmis van je vent?" Nieuwsgierig komt Stephanie naast me zitten. Samen met nog een paar anderen.
Glimlachend eet ik snel mijn boterham op. "Twee cadeaubonnen, eentje voor een tatoeage, en de ander voor een koffer, een nieuwe tennisracket," vertel ik maar zonder te zeggen van de handtekening. "En hij heeft zijn hulp aangeboden bij mijn inloopgarderobe."
"Toe maar, hij heeft je wel verwent. En wat had jij voor hem?"
Eerst neem ik een slok van mijn melk. "Ehm, ik had zijn ketting voorzichtig afgepakt en op de achterkant de datum van zes december in laten graveren, toen hebben we elkaar voor het eerst ontmoet. De reservesleutel van mijn huis, met de waarschuwing erbij van niet misbruiken, een ochtendjas in het donkergroen en een setje foto's. Waarvan een kleine foto zodat het in zijn portemonnee past."
Heel even is het stil. "Heeft hij je verder nog verrast?"
Langzaam knik ik. "Ja, op tweede kerstdag bij zijn ouders, heeft hij gitaar gespeeld voor me en een liedje gezongen. Net als dat hij, samen met mijn moeder, mijn opa en oma heeft laten overvliegen."
"Ik wil ook zo'n romantische vent. Waar heb je Harry voor het eerst gezien?" Stephanie heeft al een dromerige blik in haar ogen.
Nate schudt kort zijn hoofd. "Blijf dromen, schat, want ze zijn erg zeldzaam."

Eenmaal thuis heb ik net de afwas gedaan als er eerst gebeld wordt en dat de deur open gaat. Emily, weet ik. Er is er ook maar een die op die manier binnen komt.
"Gina, lieverd," zegt haar bekende en warme stem. Daarna heb ik haar armen om me heen. "Hoe was je kerstvakantie? Wat heb je van Harry gekregen?"
Eerst knuffel ik met haar en geef ik haar een kus op haar wang. "Goed, gezellig en vol van verrassingen," geef ik aan.
Om gelijk mee te lopen naar boven zodat ik mijn sporttas kan inpakken. "Een cadeaubon voor een tatoeage, die al hier op mijn pols staat," laat ik haar zien.
"O gaaf," is haar reactie. "En verder?"
Ik stop mijn tennisjurkje en broekje in mijn tas. "Een cadeaubon voor een koffer, die daar in de hoek staan. Afgelopen vrijdag zijn we wezen shoppen," wijs ik. "Verder een tennisracket, die ik niet ga gebruiken want de handtekening van Andy Murray staat erop. En in de tweede week van januari krijg ik een inloopgarderobe van hem, tenminste zijn hulp erbij."
Met grote ogen kijkt Emily rond in mijn kamer en loopt ze naar de muur waar het tennisracket hangt. "Wauw..."
"Dat is nog niet alles." Ik vertel haar nog dat Harry voor me gezongen heeft en dat hij mijn opa en oma over heeft laten vliegen.
Waarop haar gezicht wat verdrietiger staat. "Dan heb je mijn cadeaus zeker niks gevonden?"
"Ben je gek, ik wil dolgraag met je naar het kuuroord gaan. Lekker een meidenmiddagje voor ons tweeën," reageer ik wat boos. "En ik kan je zeggen dat die cadeaus van Harry me gestolen kunnen worden. Wat me pas echt geraakt heeft, is dat hij voor mij gezongen heeft in zijn eigen oude slaapkamer bij zijn moeder thuis. Dat pakt niemand van me af, Emily."
Haar gezicht klaart wat op. "Ik zie je wel steeds minder?"
"Dat komt omdat het weekend soms afvalt maar ik zie je zeker twee keer in de week. Wil je nog gaan tennissen of niet? En ik geef toe dat het even hectisch is geweest maar dat komt ook omdat ik zijn familie heb ontmoet en hij de mijne. Plus nog een verjaardag erbij." Ik trek haar in mijn armen. "Lieve schat, straks wordt het weer wat rustiger en dan zie je me weer gewoon. En soms dat ik ook op een zondag met je af zal spreken," ga ik door. "Er zijn straks tijden dat ik Harry een lange tijd niet zie en ik beloof je dat je dan gek gaat worden van me. Samen naar de kermis, de film, zwembad en alles."
Nu lacht Emily weer normaal. "Dat is waar, maar ongetwijfeld dat Harry je dan wel probeert te bellen..."
Ik knik al. "Ja, bellen, mailen, Skypen, alles, dat heeft hij me al beloofd. Nou kom op, ik wil een balletje slaan. Morgen is dat lastiger want ik moet nog werken."
"Oké, ik denk dat ik er gewoon even op moet wachten totdat je een betere balans hebt," begrijpt ze dan.
Grijnzend stap ik naast haar in de auto. "Klopt, het komt goed, schat."