**029**

Hm, dit is eens wat anders, merk ik als eerste als ik uit mezelf wakker wordt en naar mijn wekker kijk. Waarop aangegeven wordt dat het bij half negen is. Kijk, dat is nog eens een mooie tijd. Niet te vroeg, niet te laat. Voorzichtig draai ik me om en zie ik dat Harry nog naast me ligt. Hé, ik ben eerder wakker dan hem. Volledig ontspannen, ligt hij erbij met een, bijna, serene uitdrukking op zijn gezicht. Licht streel ik over zijn wang en geef ik hem een kusje op zijn neus. Weet je wat, je hebt mij een paar keer verrast met ontbijt in bed, dat wil ik nu met jou doen. Zonder hem wakker te maken, ga ik uit bed en trek ik mijn ochtendjas aan. Nog heel even en het is kerstmis. Ik ben benieuwd wat hij van mijn cadeautjes vindt. Niet dat ik het al gehaald heb maar ik weet wel wat ik wil halen voor hem. In de keuken begin ik aan het ontbijt voor ons tweeën. Alleen vandaag dat het nog wat rustiger is en heeft Harry nog een interview maar daar blijft het bij. Morgen een verjaardag en 's avonds voor ons tweetjes. Een avond waarvan Harry me al beloofd heeft dat hij zal koken. Net als dat hij ook de tafel wilt dekken. Echt, nooit verwacht dat ik een romantische vent zou krijgen en eerlijk gezegd wil ik hem niet kwijt ook.
Als ik klaar ben, zet ik alles op een dienblad en ga ik terug naar boven. Om te zien dat Harry nu op zijn buik ligt en is het dekbed wat afgezakt. Waardoor ik toch even glimlach. Van de tatoeages die hij heeft op zijn armen, is zijn rug weer kaal en glad. Maar ergens heb ik het vermoeden dat hij daar ook nog wel een keer een tatoeage zal laten zetten. Ik zet het dienblad op het nachtkastje neer en trek ik mijn ochtendjas uit, om terug te kruipen. "Harry, goeden morgen, lieverd." Tegelijk dat ik hem lichte kusjes begin te geven in zijn hals. Dat komt weer omdat ik er achter ben, dat hij dan snel wakker wordt.
Opeens beweegt hij wat maar draait hij alleen zijn hoofd de andere kant op.
"Lieverd, ik heb ontbijt," ga ik door en gezien hij nog op zijn buik ligt, druk ik kusjes over zijn rug.
Dan hoor ik hem grinniken en trekt hij mij half onder zich. "Bij de eerste kus, had je me al, goeden morgen schat." Harry geeft me nu een echte kus en op mijn lippen.
Een wat beledigt geluidje ontsnapt uit mijn keel. "Wilde je soms weten hoe ver ik wil gaan om je wakker te maken? Ik heb ontbijt bij me, en koffie."
"Hm, lekker." Hij laat me los en kruip ik onder hem vandaan. Waar hij schijnbaar gelijk gebruik van maakt om zich uit te rekken. "Hoe laat komt Emily vandaag?"
Ik schud mijn hoofd terwijl ik hem zijn beker koffie geef. "We zouden nog bellen daarvoor, hoezo?"
"Nou, als je haar straks belt of ze om elf uur even kan komen, kunnen we daarna samen nog ergens lunchen en daarna door naar de studio waar ik het interview heb," stelt hij voor terwijl hij mij aankijkt net over zijn beker heen.
Mijn mond valt wat open door hem. "Je bedoelt echt dat ik mee kan naar je interview?"
Nu knikt hij maar echt uitbundig is het nog niet. Wat vast komt omdat hij nog koffie nodig heeft om wakker te worden. "Ja, dat is precies wat ik bedoel. En ik zal dan Preston zo wel bellen dat we ergens willen lunchen, voor we naar het interview gaan."

Emily is hooguit even langs geweest om haar cadeautjes af te geven en heb ik haar weer een kleine tas gegeven. Normaal is het tussen ons een traditie om tweede kerstdag samen wat te gaan doen, maar daar komt dus voortaan verandering in. Nu kijk ik naar de man, die naast me zit en zitten we in een zwart busje met geblindeerde ramen. Opnieuw dat Preston er bij is maar deze keer met een ander erbij. Waar Harry me aan voorgesteld heeft en heet de man Alberto.
"We zijn er bijna. Gelijk naar binnen, en het liefst ergens in een hoek. Niet bij het raam," geeft Preston aan.
Waarop Harry zucht. "Preston, kom op, ik weet hoe het werkt."
De man lacht kort. "Ik herinner je er alleen aan. Als zij er bij is, lijk je anders alles om je heen te kunnen vergeten."
Dan is het busje geparkeerd en kunnen we uitstappen. Om Harry's hand op mijn middel te voelen. "Vind je het echt niet erg," fluistert hij en legt hij nu zijn arm om me heen.
"Nee, Harry, voor je veiligheid, weet je nog." Ja, het is wennen dat we nooit helemaal alleen zijn maar ik vind het belangrijker om te weten dat hij veilig is. "En voor mijn veiligheid," mompel ik er achteraan.
Om me nu dichter tegen zich aan te trekken. "Zo is het maar net."
Vervolgens gaan we de lunchroom in en afgezien van een paar verschrikte geluiden, kunnen we rustig aan een tafeltje gaan zitten.

Zelfs tijdens de lunch heb ik toch nog het gevoel dat we alleen waren en dat komt puur door het feit dat de twee beveiligers een tafeltje verder zaten. Om zo de fans weer tegen te houden. Al zijn er wel weer foto's gemaakt van ons door de fans, die binnen zitten. Nu zitten we weer in de bus en lijkt het steeds voller te worden.
"Hé Gina," reageert Louis als hij instapt. "Alles goed meid." Na een korte omhelzing, gaat hij normaal zitten en klikt hij de gordel vast. Zayn stapt ook nog in en vervolgens Liam. Om onderweg te zijn naar Niall en gaan we dan door naar de studio.
Eenmaal bij de studio aangekomen, staat het vol van de fans, die gillen om hun aandacht.
"We gaan gelijk door naar binnen," schudt Preston zijn hoofd. "Louise, Caroline en Lydia zijn er al."
Niet begrijpend, kijk ik naar Harry terwijl we uit kunnen stappen.
"Louise doet onze schmink en haar, Caroline en Lydia zijn onze stylistes," legt Liam echter uit.
Het gegil wordt pas minder als we binnen zijn en staat Preston opeens voor me. "Hier, hou dit om je nek, zo hoor je bij ons."
Ik kijk omlaag naar wat er om mijn nek hangt, en blijkt het een pasje te zijn met het logo van One Direction. Samen met de tekst dat ik bij het team hoor.
"Die zul je straks ook om je nek hebben als we op tour gaan," glimlacht Harry terwijl we Preston, en iemand anders, volgen. Naar wat een kleedkamer blijkt te zijn. Waar twee rekken kleding staan, en langs een muur staat weer make up uitgestald. "Je mag op de gang wachten, maar het hoeft niet. We zijn niet moeilijk en we hebben wat vrouwen in ons team."
Dat blijkt wel weer als Louis zijn shirt al uittrekt. "Ah, kom op, schat, soms zul je ons ook bij het zwembad zien en dan hebben we ook niet veel aan," lacht hij.
Zayn en Niall hebben hun shirt ook al uit. Liam lijkt zelfs nog sneller te zijn en trekt hij zijn broek uit. Om nu toch wel naar een vrouw te lopen met wit haar.
"Louise, dit is Gina, mijn vriendin. Gina, Louise, onze visagiste," stelt Harry me voor aan de vrouw. "En dat kleintje daar, is Lux, haar dochter." Tegelijk gaat hij in de stoel zitten en heeft hij zijn shirt uit gedaan. "Ik stel je nog wel voor aan de rest," beloofd hij dan.

Met tranen in mijn ogen van het lachen, kijk ik naar het interview. Wat behoorlijk hilarisch is omdat de jongens een voor een wel ergens mee geconfronteerd worden.
"En Harry, ik heb ook wel wat gevonden voor jou. Wie is deze lieftallige dame bij je," wilt Alan weten en verschijnt er een foto op het scherm. Dat een foto van mij en Harry blijkt te zijn, en herken ik het als toen we zijn wezen shoppen voor Louis' cadeau. "Wat is er eigenlijk gebeurd want op de volgende foto geeft ze je duidelijk een kus op je wang."
Het is te zien dat Louis dubbel ligt en zelfs Liam lacht zijn vriend uit.
"Ehm." Harry lijkt zich wat verlegen te voelen. "Gina is mijn vriendin."
De man kijkt even verbaasd. "Ze is absoluut een prachtige vrouw. Maar waarom gaf ze je die kus op je wang dan?"
Alsof Harry niet gelijk antwoord wil geven, neemt hij een slok van zijn drinken. "Omdat ze me ergens voor bedankte."
Ja, voor de jurk en hakken, waar je me overigens voor smeekte om mij zo te kunnen verwennen.
"Ja, ja, maar waarvoor bedankte ze je. Kom op, we willen details." Alan is niet snel tevreden.
Met een grijns zucht Harry kort. "Ik wilde haar verwennen met een leuke jurk maar dat liet ze niet zomaar toe. Eigenlijk moest ik bijna smeken om iets voor haar te kunnen kopen," zegt hij dan en voel ik me rood worden.
Waarop iedereen in de lach schiet. "Echt waar? Wilde ze niet dat je haar verwende of zo," klinkt Alan.
"Nou, het komt er meer op neer dat ze geen dure merk kleding wilde. Maar ik heb mijn zin gekregen en nu heeft ze een jurk van Burberry," legt hij uit. "Met passende hakken eronder."
Opnieuw dat Alan in de lach schiet. "Ze wilde het anders echt niet."
"Nee, ze zou nog het liefst naar Topshop willen gaan of zo," bevestigt Harry nog.
"Hou haar vast, Harry, klinkt trouwens ook dat ze alleen jou wilt. Maar wat anders, het publiek heeft gesproken en ze willen weer een dance off."
Duidelijk dat we aan het eind van het interview zitten maar met die dance off, tussen Alan en de jongens, welke hilarisch is, wordt de show mee afgesloten. Nog even en we kunnen naar huis. Morgen lijkt het ook weer druk te worden dus ik denk wel dat Harry op tijd naar bed wil gaan. Bijna kerstmis.