Hs. 1:

Daar is het dan Raimon Jr. High. Ik zucht diep en loop naar binnen waar ik word opgevangen door een man die zegt "jij bent vast het nieuwe meisje, Kyky Koenen." "ja, meneer." zeg ik braafjes. "oké, ik ben meneer Raimon, je klaslokaal ligt een verdieping hierboven, ik breng je er wel naartoe. Onthoud de weg want dit zul je nog lang moeten lopen." "oké meneer en bedankt." zeg ik weer braafjes en toen gingen we op weg. Even later stopt hij bij een klaslokaal, ik kijk naar binnen en mijn oog valt meteen op een jongen met lange, blauwe haren in een staart. Ik kreeg meteen de nijging om dat elastiekje uit te trekken. Ik grinnik in mezelf en neem me voor om dat nog te doen. Dan klopt meneer Raimon aan en opent de deur terwijl hij zegt "sorry dat ik stoor maar hier is een nieuw klasgenootje voor jullie, kom maar hier en vertel wat over jezelf." Ik verwacht dat hij het tegen mij heeft dus loop ik naar voren en zeg "hallo allemaal, ik ben Kyky Koenen, bijna 14 jaar en tja... kom hier dus waarschijnlijk in de klas." "oké, ga daar maar naast Nathan zitten." zegt de leraar terwijl hij op de jongen met de blauwe haren wijst. Ik denk alleen maar 'ik wist niet dat ik zo snel mijn slag kon slaan' ga naast Nathan zitten en trek zijn elastiekje uit zijn haar. Hij kijkt me ongelovig aan terwijl iedereen lacht en zijn blauwe haar mooi naar achter valt. Hij word rood van alle aandacht en als hij een staart wil maken zeg ik "niet doen dit staat je net zo leuk." "oh, oké." reageert Nathan een beetje beduusd als hij zijn hand weer terug naar onder doet. De leraar neemt de aandacht weer op zich door te roepen "hey, zo kanie wel weer, ik wil graag verder gaan met de les!!!" "ik wist niet dat een leraar zo hard kon schreeuwen." zeg ik tegen Nathan waardoor ik een boze blik ontvang. Nathan grinnikt zachtjes.

Als het pauze is komt een hyperactieve jongen met oranje hoofdband op me af en vraagt "voetbal je?!?" "ten eerste: wat is dat want ik heb daar nog nooit van gehoord? en ten tweede: hoe heet je?" Hij kijkt me aan alsof ik hem net heb geslagen en zegt "Ik ben Mark, kom na schooltijd naar dat grote grasveld en trouwens hoe kan het dat je niks van voetbal afweet?" "ik woonde in een afgelegen dorpje midden in de woestijn dus we kregen niet zo veel mee van de buitenwereld." lieg ik. RING...RING. "wat een korte pauze." mopper ik en ga weer naast Nathan zitten.

Na de lessen ga ik uit verveling maar eens kijken wat dat voetbal inhoud en ik zie een paar kinderen tegen een bal aan schoppen Nathan stond er ook bij met zijn rug naar mij toen en had zijn haren weer in een staart. Ik kon me niet inhouden en voor Nathan het wist had ik zijn elastiekje alweer vast. Hij keek niet een som maar zei meteen "Kyky stop mijn elastiekje maar om mijn pols." Hij stak zijn arm naar achter en ik duwde het elastiekje eromheen. Als de rest aan komt lopen zegt "dit is dus een voetbalveld!" hij wijst om zich heen en het zag er heel raar uit.

Als Mark eindelijk klaar is met zijn ellenlange uitleg kijk ik om me heen en zie ik dat iedereen wat aan het drinken is. ik pak de bal en schiet hem met duizelingwekkende snelheid het doel in. "hoe deed je dat, ik bedoel je bent een meisje en meisjes kunnen niet voetballen." zegt Kevin met verbaasde ogen. "was dat dan goed?" vraag ik een beetje in verlegenheid gebracht door het soort van compliment. "dat was geweldig!" zegt Mark. Hij vraagt "wil je misschien in het voetbalteam?" "ik was volgens mij verplicht om met een club mee te doen, dus oké." zeg ik. Mark springt zowat een gat in de lucht terwijl ik zijn hoofdband aftrek en zijn haren alle kanten op gaan staan. Ik ren weg met de hoofdband terwijl Mark roept "hey, geef terug!!!" "ik haal hem wel." zegt Nathan maar hij hield me niet bij en ik gooide de hoofdband terug naar Mark als er een meisje aan komt lopen die eruit ziet alsof ze een verwend prinsesje is. "Nelly!" roept Mark. "Zij is de dochter van het schoolhoofd." legt Nathan uit. "Ik heb een mededeling," zegt het meisje verwaand, "jullie hebben er een manager bij." ze wijst op zichzelf en Silvia zegt "ooh, oké, dat had ik niet verwacht." "wat dan?" zegt het meisje geïrriteerd. "Nog een vriendschappelijke wedstrijd of zo." zegt Silvia nu ook geïrriteerd. "oké dames, nu Nelly ook manager is kan ik niet wachten om verder te trainen, alleen heb ik wat hulp nodig om het spel te snappen en om die coole supertechnieken of hoe jullie dat ook noemen te leren." iedereen lacht en we trainen verder.

Ik loop uitgeput terug naar mijn tas en kijk op mijn horloge '23:30 al sh*t over een half uur word ik weer een vampier, ik kan hier echt niet blijven.' denk ik bij mezelf. Als ik mijn tas snel inpak en roep "ik moet snel gaan, ik wist niet dat het al zo laat was!" krijg ik een paar rare blikken maar de negeer ik en ik begin naar mijn appartement te rennen als ik net op tijd binnen ben en verander in een vampier.