Chapter 5.3 ~ JDS

Onderweg zie ik nog een aantal kinderen die spijbelen van lessen en wat stelletjes. Als ik aan kom op het veld zie ik nog geen Draco alleen het Griffendor team, als ik op me horloge kijk zie ik dat het drie voor tien is dus Draco kan hier elk moment zijn. Ik besluit maar om aan de kant te gaan zitten en staar een beetje voor me uit. ''Heei Malfoy wat moet dat hier! We hebben nog twee minuten ga ergens anders wachten!'' Hoor ik ineens en kijk op waar ik het hele team van Griffendor tegenover Draco zie staan. Okee dat is best zielig ik denk dat het dus nu mijn tijd gaat worden. ''Jongens doe normaal wij hebben hier training dus laat ons gewoon die twee minuten hier wachten.'' Zeg ik en loop richting de groep waar ik naast Draco ga staan. ''Je bent toch niet vergeten waar je eerst bent ingedeeld of wel Snape.'' Zegt Corry en ik kijk hem recht aan. ''Luister of we nou hier twee minuten gaan lopen bekvechten of dat Draco en ik hier twee minuten wachten tot dat jullie klaar zijn, maakt ook geen flikker uit. En ik ben heus niet vergeten waar ik als eerste ben ingedeeld, het was me eigen keuze om naar Slytherin te gaan.'' Zeg ik kalm waarna hij stil is. ''Echt Snape ik doe je nog wat aan, beetje Harry gaan uithoren naar Slytherin gaan en hem dan verraden. En dat noemt zich een echte vriendin.'' Zegt Wood en ik rol wat met me ogen. ''Als jullie dat denken doen jullie dat maar, oh trouwens jullie twee minuten zijn op het is onze tijd nu.'' Zeg ik waarna ze op Harry's bevel weglopen. ''Sorry Josie.'' Hoor ik Harry nog zacht zeggen hopend dat ik het misschien hoor. ''Okee, stap één heb je al gehaald. Je komt op voor je teamgenoten.'' Zegt Draco en kijkt me onderzoekend aan. ''Nou ga zitten.'' Zegt hij waarna ik hem vreemd aan kijk. ''Moeten we niet gaan oefenen met vliegen of wat?'' Vraag ik terwijl Draco naar het bankje toeloopt en er op gaat zitten. ''Ja maar we kunnen niet beginnen tot dat jij mij vertelt wat er aan de hand is.'' Zegt hij serieus en schuift een stuk op waarna ik met me benen aan allebei een kant ga zitten. ''Ik weet niet wat er aan de hand moet zijn ik heb gewoon nog nooit gevlogen en ik vind het spannend meer niet.'' Zeg ik en hij zucht. ''Josie ik heb je met je vader horen praten, wat is er gebeurd vroeger?'' Even kijk ik hem aan en dan staar ik naar het veld. ''Best lang geleden ben ik tijdens het vliegen op een best grote hoogte geraakt door bliksem, en ben naar beneden gevallen en nu iedere keer als ik ook maar een bezem aan raak zie ik die beelden opnieuw voor me.'' Zeg ik en durf hem nu niet echt meer aan te kijken. ''Josie, kijk me aan.'' Zegt hij waarna ik licht zucht en hem aan kijk. ''Het komt wel goed ik ga je helpen en we doen het stap voor stap. We komen er wel door heen.'' Zegt hij geruststellend waarna ik glimlach en knik. ''Nou waar wachten we dan nog op we hebben nog maar een week.'' Zeg ik en sta op waarna ik me bezem op pak. ''We beginnen wel met iets anders.'' Zegt hij en pakt mijn bezem af en legt hem weg waarna hij zijn eigen bezem pakt. ''We beginnen samen.'' Zegt hij en stapt op waarna hij mij aankijkt. ''Kom.'' Zegt hij en reikt zijn hand naar me uit, die ik aan pak en voor hem ga zitten. ''Doe je ogen dicht.'' Zegt hij waarna ik me ogen dicht doe. ''Okee doe ze maar open.'' Hoor ik na een tijdje en als ik ze open zie ik gelijk dat we erg hoog zijn. Gelijk uit een reflex raak ik een beetje in paniek en pak Draco's bezem steviger vast. ''Josie rustig, ontspan.'' Hoor ik Draco zeggen maar het helpt nou niet echt. ''Let op mijn stem okee, adem rustiger en ontspan, er kan je niks gebeuren ik ben bij je.'' Fluistert hij en ik probeer langzamer te ademen wat enigszins lukt. ''Er kan je echt niks gebeuren Josie, ik ben bij je ik bescherm je.'' Hoor ik Draco fluisteren en voel zijn adem langs mijn huid strijken wat me aardig kalmeert. ''Zie je je kan het wel en nu rustig landen.'' Zegt hij en ik duw de bezem iets naar beneden waardoor we in een rustig tempo naar beneden gaan en landen. ''Zie je, je hebt hem op het eind helemaal zelf gestuurd en gevlogen.'' Zegt hij trots alsof het hem gelukt was, mij te laten vliegen. ''Laten we maar afwachten hoe dat gaat als ik alleen moet gaan vliegen.'' Zeg ik en lach wat. ''Heei is dat niet jou uil?'' Vraagt Draco uit het niets en wijst naar boven. Ik zie inderdaad mijn uil die licht gewond is, hij gaat het sowieso niet redden om langer te vliegen dan stort hij te pletter. Zonder ene gedachten voel ik mezelf mijn bezem pakken en ik vlieg omhoog naar Black Shadow. Als ik naast hem vlieg ziet hij me en land op mijn schouder waarna ik tot de conclusie kom dat ik alleen vlieg. ''Josie, nergens aan denken je doet het heel goed.'' Hoor ik naast me en zie Draco naast me vliegen. ''Net zoals je net deed, rustig ademen en landen.'' Zegt hij en ik knik waarna ik één keer diep in en uit adem en rustig land op de grond. ''Zie je je kan het wel, ik denk dat het tijd wordt voor de volgende stap.'' Zegt hij en ik kijk hem vragend aan. ''Zigzaggen. Je moet de beukers ontwijken als je een Chaser bent en die dingen komen aardig hard aan.'' Zegt hij. ''Tuurlijk bereid me maar gelijk voor op het ergste dan heb ik dat ook al weer gehad.'' Zeg ik en hij lacht wat, waarschijnlijk om me hoofd. Na de training die echt goed ging zijn we terug gegaan naar het kasteel. Ik besloot maar te gaan douche en daarna maar te gaan eten want echt wat zweet je in deze kleren. ''Josie! Hoe ging het?'' Hoor ik gelijk als ik de grote zaal binnen loop en ga zitten aan het eind van de tafel. ''Oh heei Blaize. Het ging echt goed ik heb zelfs zelf gevlogen.'' Zeg ik blij en hij lacht wat om me.