004.

Er is dus een roddel gaande dat er bij tweelingzielen er een vanger en een renner is. Dit heeft je veel bang gemaakt en je bent in paniek geraakt. Want je vind het überhaupt al lastig om het idee te accepteren dat ik van jou houdt. Maar het idee dat ik dan ook een renner ben, dat kan je helemaal niet aan. Dus laat mij je geruststellen. Ik ren niet weg. Ik blijf staan en ik ga nergens heen. Letterlijk ga ik naar vele verschillende plekken.
Maar over jou gesproken ga ik nergens heen. Ik weet namelijk dat als ik beweeg, naar je toe of van je af, je wegrent. Je rent weg bij enkel het idee dat ik weg zou kunnen rennen. Dus ik ren niet weg, maar als ik dichterbij probeer te komen, dan ren je ook weg. Je kan niet accepteren dat ik van je houdt. Je kunt er niet mee omgaan dus je rent. Je komt elke keer terug want dat is wat je doet, maar je rent wel. Fysiek kan ik dan beter achter je aan rennen, maar dat kan ik niet. Dus laat je en sta ik weer stil.

Dat is de reden waarom ik niet reageer op je berichten. Reageren is bewegen.Je moet er klaar voor zijn als ik beweeg en aangezien je dat nog niet ben, beweeg ik niet. Ik wil je zo graag zeggen dat ik van houd maar dat kan ik niet. Dus ik zing erover en hoop dat je daar wel klaar voor bent om te horen. Je kan het dan persoonlijk nemen maar ook algemeen.Dus als het te veel is, kan het gewoon een nummer zijn. Als je het wel aankan, dan gaat het over jou. Mijn perspectief. Ik houd van je. Er zijn echt duizenden berichten die ik van je heb opgeslagen in mijn mobiel. Ik heb alle opgeslagen. Alle die ik heb gezien. Je gemoedswisselingen. Je ups en je downs. Je later verwijderde. De blijvende. Allemaal.
Ik weet ook dat je het een eng idee vind dat ik je berichten lees, ondanks dat je ze naar mij schrijft. Je bent wel een beetje raar hé. Daarom reageer ik ook niet. Voor jou.