001.

Rachel


Het was regenachtig die dag dat ik naar de universiteit zou gaan, mijn grootte rode koffer stond al drie dagen bij de deur. ,,Rachel ik zou maar opschieten, je vrienden wachten buiten.'' Jesse, mijn grootte broer kwam binnen. ,,Ik ga je missen hoor broertje.'' Zei ik en drukte een kleine kus op zijn wang. ,,Ja, ja ik jou niet en schiet nu eens op.'' Grapte Jesse, ik wist heus wel dat hij niet zonder mij kon. Ik wist fat hij mij zou bellen om te vragen wat Ciara, het meisje waar hij smoor verliefd op was nu weer bedoelde en ik zou het missen. Ik zou het zo verschrikkelijk missen, mijn ouders waren niet thuis, dus pakte ik mijn koffer. ,,Daar is mevrouw sloom.'' Zei Nadja, ik stak mijn tong uit en dumpte mijn koffer in de achterbak van Chantal haar auto, zij had immers als enige een auto. ,,Wij gaan studeren!'' Gilde Melina, ze klapte vrolijk in haar handen. ,,Onze opleiding is super, ik ben blij dat wij zijn aangenomen.'' Zei Chantal, die de sleutel van haar auto in het contact stopte en omdraaide, met een vaart reden wij weg op weg naar Devart.
,,Tejzus, wat is het hier groot.'' Zei ik, om mij heen kijkend. ,,Klopt het is hier mega groot, wen er maar aan.'' Hoorde ik een meisje naast mij zeggen, ik keek om. Een meisje met bruin haar in een Hooge staart stond mij aan te kijken. ,,Oke?'' Ik keek Chantal, Melina en Nadja aan. Die rolde met hun ogen en Nola pakte de koffers uit haar auto. ,,Waar moeten wij ons melden?'' Vroeg Nadja. Een meisje met een bril en bruin haar kwam gehaast met haar boeken langs ons heen. ,,Daar bij die kraam.'' Zei ze snel. Wij knikte en liepen naar het kraampje. ,,Namen?'' Een vrouw kijk ons aan. ,,Chantal, Rachel, Nadja, Melina.'' Zei ze, de vrouw keek op haar lijst. ,,Deze is voor Chantal.'' Zei de vrouw die haar een brief gaf, vervolgens kreeg Melina er een en daarna Nadja. ,,Sorry wat was jou naam ook al weer?'' Vroeg de vrouw. ,,Rachel Walker.'' Zei ik, nog maar voor alle duidelijkheid. ,,Aha, hier is je formulier, sorry wij hadden dit jaar niet genoeg kamers voor meisjes, dus je zou je kamer met een jongen moeten delen.'' Zei de vrouw, ik knikte. ,,De naam van je kamergenoot staat op het formulier.'' Fluisterde Melina. Ik pakte het papier en begon grondig te lezen.

Ik liet het papier uit mijn handen vallen, dit kon niet! Dit kon gewoon niet, hij was het, na al die jaren kwam ik nu op een kamer met hem te zitten. Ik voelde mij draaierig worden en moest even gaan zitten. ,,Rachel gaat het?'' Chantal sloeg bezorgt haar arm om mij heen. ,,Luke, ik slaap op een kamer met Luke.'' Mijn ademhaling ging onregelmatig. ,,Die eikel die je in de steek liet?'' Vroeg Melina die aan de andere kant was gaan zitten. ,,Ja, die ja.'' Zei ik en sloeg mijn handen op mijn boven benen. Van elke jongen op de wereld moest ik juist hij mijn kamergenoot worden. ,,Ik wil jullie niet storen hoor, met jullie zielige gedoe, maar dit is mijn plek.'' Zei een meisje, ze had zwart haar, naast haar stond het meisje van net. ,,Nu dus even niet donder op.'' Snauwde Chantal, ze keek naar het meisje, ze trok haar ogen groot. ,,Zo, zo wie durven ons tegen te spreken?'' Vroeg het meisje. ,,Chantal, Melina, Rachel en Nadja.'' Zei ze. Het meisje klapte sarcastisch in haar handen. ,,Kijk Chantal, neem ik aan. Dit is mijn plek donder op of het word hier een hel voor je, net als voor de nerds.'' Zei ze, ik stond op en ging tegen over haar staan. ,,Jij denkt zeker dat je heel wat bent.'' Ik keek op haar neer, ook al had zij hakken aan van minstens 12cm. ,,Ja ik ben Megan Adams, iedereen wenst hier om mij te zijn. Wen er maar aan blonde.'' Zei ze en duwde mij aan de kant, gevolgd door het kleine meisje.

Ik opende de deur van mijn kamer, nog lang gezeur van de rest vonden ze dat ik moest kijken. ,,Aha, daar is mijn nieuwe geile kamerge-.'' Luke keek mij aan. ,,Rachel?'' Hij keek mij aan, waarom ging ik hier in godsnaam heen. ,,Jij bent veranderd.'' Zei ik sarcastisch. ,,Rachel.'' Zei hij en rende op mij af, hij tilde mij op en draaide mij in het rond. ,,Laat. Mij. Nu. Los.'' Zei ik kwaad, Luke zette mij neer en keek naar benden, hij wist dondergoed wat hij mij had aangedaan. ,,Waarom?'' Was het eerste wat ik vroeg, hij keek omhoog. ,,Het mocht niet.'' Zei hij, daar had ik veel aan zeg. ,,Van wie niet?'' Vroeg ik, Luke bleef mij aan kijken, hij had een lipring en leek niet meer op wie hij was hij was een echte punk. ,,Van Michael niet, hij zei geen meiden. We nemen wel one night stand.'' Luke keek weg, alsof hij zich schaamde. ,,Wat leuk joh, ik heb mij twee jaar rot gevoeld!'' Schreeuwde ik en gooide mijn koffer op de grond. Al mijn kleren kletterde er uit en zo ook die ene foto. Luke liep er op af en pakte hem op. ,,Je hebt hem nog altijd.'' Zei hij lachend, hij liep naar een kastje en pakte er de zelfde foto uit. Hij draaide mijn foto om en begon te lezen. ,,Lieve Rachel, wij blijven voor altijd vrienden hoe ver wij ook uit elkaar zullen zijn. Ik zou er altijd voor je zijn. Ik laat je nooit in de steek. Luke.'' Hij keek ongemakkelijk naar mij. ,,Dat deed je toch.'' Zei ik en rolde met mijn ogen, voor ik de deur open trok en weg liep.
,,Dus het is hem echt?'' Ik zat bij Melina op haar kamer, zij was het dichtste bij mij. ,,Ja, hij is veranderd Mel, Weetje waarom hij niks van zich liet horen? Een of andere Michael vertelde hem dat en die eikel heeft er gewoon naar geluisterd.'' Ik viel Melina in haar armen, huilend bijna. Ik kon er niks aan doen, vier jaar had ik al niks van die gozer gehoord en nu? Nu waren wij in eens kamergenoten. Een meisje gooide de deur open, ze had zwart haar. ,,Ooh nee, Megan heeft mij alles over jullie twee vertelt.'' Het meisje rolde met haar ogen. ,,Als je het niet bevalt hier ga je toch lekker weg.'' Zei Melina, ik grinnikte. Op dat moment kwam Chantal en Nadja binnen gelopen. ,,En, en en.'' Was het eerste wat zij in koor riepen. ,,Hij is het.'' Zei ik en keek uit het kleine raampje. ,,Heb je hem vermoord?'' Vroeg Chantal. ,,Nee, nog geen tijd voor gehad.'' Zei ik.