H13: Kyky

Klop...klop...klop. "Wie is daar?" roep ik slaperig terwijl ik in mijn ogen wrijf. "Tortelduifjes, wakker worden." hoor ik Celia's stem. "Waarom ook alweer?" hoor ik Mems stem van onder de dekens. "Omdat jullie moeten gaan trainen" hoor ik Celia's geërgerde stem. "Dus kom maar snel ontbijten." "Ontbijt!?!" roept Mem. Ze springt onder de dekens uit, terwijl ik helemaal in een deuk lig. "Doe maar rustig het eten loopt niet weg." zeg ik terwijl Mem al roept (ze had zich aangekleed binnen misschien 2 minuten) "Ik zie je bij het ontbijt." O,nee. Denk ik bij mezelf, Kevin gaat me vast weer klieren.

Inderdaad, meteen als ik aankom begint Kevin al: "Jude hartje Kyky, Shawn hartje Mem." Huh?" Hoe weet hij dat?" Ik zie geschrokken uitdrukkingen op Mems en Shawns gezichten en zie Mark en Nathan triomfantelijk kijken. Het zou toch niet zo zijn dat... "Ik wil jullie over vijf minuten bij het voetbalveld zien samen met Shawn en Mem, Jude mag ook komen als hij wil." zeg ik boos als ik een broodje pak en wegloop.

Even later staan Mark en Nathan voor me op het voetbalveld. "Hebben jullie weer dingen doorvertelt?" vraag ik. "Als jullie het recht hebben op nachtelijke uitstapjes, dan hebben wij dat recht." zegt Nathan. "Nee, dat hebben jullie niet." mompelt Shawn. Deze keer Ben ik degene die moet zeggen "jongens rennen, ze gaat ontploffen." Ik doe niks om Mem tegen te houden. De jongens rennen alsof hun leven ervan afhangt terwijl Shawn, Jude en ik er lachend naar staan te kijken. "Kijk ze rennen!" zeg ik schaterlachend. Als de rest van het team naar buiten komt liggen die ook dubbel terwijl Mark roept "Hey, sta niet zo te kijken, help liever een handje!"

Als Mems boze bui over is en iedereen weer is afgekoeld vraag ik aan Mark en Nathan "Hebben jullie niet iets te zeggen." ze kijken elkaar aan en Nathan zegt "Nee!" terwijl Mark "Sorry." zegt. "Nathan jij hebt een probleem, Mark excuses aanvaard." zeggen ik en Mem tegelijkertijd als we teruglopen.

Die nacht worden we om half twaalf door de wekker gewekt. "Tijd om Nathan terug te pakken." zegt Mem met een angstaanjagend lachje.

Eenmaal aangekomen bij Nathan kamer maken we de deur open en roepen we keihard "OPSTAAN UILSKUIKEN DE TRAINING IS AL BEGONNEN!!!" Daarna rennen we weg en even later zien we Nathan door ons raam het voetbalveld oprennen. "Haha, dit is je straf." roepen wij triomfantelijk richting Nathan die ons alleen maar boos aankijkt.