'Hebben jullie alles, niet vergeten'. Ik sloeg een diepe zucht dit was al de zoveelste keer dat mijn moeder vroeg of we alles bij hadden. 'Ik zal jullie missen, meteen een brief sturen als jullie er zijn hé' mijn moeder bleef echt maar door ratelen. Ik keek Noël mijn tweelingbroer aan en ik glimlachte nerveus. We stonden op het perron en de trein naar Zweinstein kon elk moment vertrekken. 'Ik denk dat we maar eens moeten gaan' zei Noël tegen mij. Ik knikte, gaf mijn ouders een knuffel en liep richting de trein, Noël liep vlak achter me. Ik verging van de zenuwen, maar ik was wel heel blij dat Noël erbij was. Pffiiiiuuuu, de trein begon te ratelen, klaar voor het vertrek. 'Kom snel' riep ik tegen Noël, terwijl ik zijn hand vastpakte en hem in de trein sleurde. Ik draaide me nog een keer om en zwaaide naar mijn ouders, toen ik de trein onder me voelde bewegen. 'Op naar Zweinstein' zij Noël terwijl hij in mijn hand kneep.

Reageer (1)

  • Sophizya

    Leuk verhaal!!!
    Tip: je kan om beta reader vragen.. Die verbeteren dan je spelfouten en geven je suggesties voor je verhaal:)


    - kudotje voor jou(hoera)

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen