H6: Mem

Ik voel me verschrikkelijk verraden. Ze had belooft het nooit aan iemand te vertellen. "Wacht, ik kan het uitleggen." zegt Kyky. "Nee dat hoeft niet ik snap het al," roep ik overstuur, "je praat met mij alleen over Jude, je praat met Jude alleen over mij, over ons!" schreeuw ik nu. Ik zie dat Kyona schrikt en ze zegt "Jude vertelde mij een groot geheim en ik vertelde hem dit, en trouwens ik wou het niet geheim houden." "maar ik wel!!!" schreeuw ik terug samen met de woorden "zoiets doen zussen niet." ik fluisterde dat laatste bijna. Ik zag tranen bij Kyky opkomen en zeg de laatste druppel "je bent gewoon verliefd en laat mij daardoor vallen." Ik sla meteen mijn handen voor mijn mond en zeg "Kyky, het spijt me!!'' Sorry." Maar ik ben te laat Kyky rent is al huilend weg gerend. Jude probeert haar nog tegen te houden. Maar het lukt hem niet, waarna hij zegt: "Goed gedaan, Mem." Hou je mond, Jude!" Je weet helemaal niks van mij of Kyky!" kaats ik kei-hard terug. Het enige waar ik daarna nog aan denk is: Ik moet Kyky vinden! ik moet naar Kyky!

Ik ren, ren, ren en ren maar door. Totdat ik het open raam in zicht zie komen. Ik klim op mijn snelst naar binnen, en vlieg niet merkend langs Nathan en Mark, die komen kijken naar waar al dat kabaal vandaan komt. Ik gooi de kamerdeur open. En ja, hoor daar zit Kyky te huilen. Ik kijk om me heen en hoor haastende voetstappen achter me, daar kwam Jude aan gesprint. "Wat is hier aan de hand?!?" vraagt/roept Nathan verbaast. "Nu even niet, ga gewoon weg" zeg ik. Ik loop naar binnen. Maar zodra Kyky mij opmerkt draait ze zich om, zodat ze met haar rug naar mij toe ligt. Wat ik natuurlijk best wel kan begrijpen, ik ben ook wel erg uit geflipt! "Kyky alsjeblieft, ik wou niet zo uitflippen, het ging per ongeluk" zeg ik met tranen in mijn ogen. "Dat klopt, ze zei zelfs nog sorry, maar je was al weg." zegt Jude. "Er komt tenminste ook nog iets zinnigs uit zijn mond." mompel ik tegen mezelf, terwijl ik Kyky hoor grinniken. "Oké, maar maak me zoiets nooit meer" zegt Kyky, als ze alle drie de jongens op een rij ziet staan loopt ze naar de deur toe, en zegt: "Tot morgen, jongens." ik zwaai een keer, waarna Kyky de de deur dicht gooit. Ze gaat in haar bed liggen. En zegt nog een keer "Welterusten, Mem" Waarna ze meteen in slaap valt.