De dagen daarna

Ik zette mijn fiets op slot, en keek naar de ingang van de school. En ja hoor, Ian stond zoals gewoonlijk op me te wachten. Ik rende bijna naar hem toe, en hij zwaaide vrolijk. 'Hoi.' Hij streek een lok haar uit mijn gezicht, en er bleef weer een streep vuur achter. Onze eerste les was economie. Daarna liepen we naar Spaans, en daarna biologie. Toen was het pauze. En bij de deur van de kantine kuste hij me opnieuw. Eigenlijk wou ik hem wegduwen omdat we in het openbaar waren, maar ik kon het niet laten om hem terug te zoenen. En toen we terug naar ons vaste tafeltje liepen keek íedereen ons aan. Sommige mensen gefascineerd, sommige walgend, en tot mijn genoegen heel veel meisjes jaloers. En die dag werd er geen één keer iets lelijks tegen me gezegd. Er werden alleen jaloerse en misgunnende blikken geworpen. Ik was alleen nog bang voor wat er zou gebeuren als Ian naar de trouwerij zou gaan. Hij zou van maandag tot en met donderdag weg zijn. Nu werkte hij als een soort van schild tegen al pesten, maar als hij er niet meer was... Ik zag er niet alleen tegenop omdat hij tegen heg pesten hielp, maar ook omdat ik zó veel van hem hield. Hij was op mijn moeder na de enige die ik hier kende. En helaas ging de tijd heel snel en was het heel snel maandag.