**022**

"Hoe was je weekend, Gina?" Stephanie loopt alweer naast me terwijl ik aan de tweede bestelling bezig bent.
De gedachte alleen al aan het weekend. "Leuk, gezellig en druk," antwoord ik en zie ik de verbaasde blik bij haar. "Vrijdag heb ik Harry's ouders ontmoet, zaterdag zijn vrienden, en zondag heeft hij mijn moeder ontmoet," ga ik verder en haal ik een shirt uit de doos voor de bestelling.
"Zo, je hebt zijn ouders al ontmoet, dat is snel."
Ik knik hummend. "Ja, en zijn zus, die was er ook op vrijdagavond. Zelf zie ik Harry woensdag pas weer. Mag ik nu verder gaan met mijn werk. Je hebt zelf ook genoeg te doen lijkt mij?"
Stephanie schiet in de lach. "Weet ik ook wel, maar ik ben even beleefd door te vragen hoe je weekend was. De mijne was lekker rustig."
"Aankomend weekend wordt het voor mij ook heel wat rustiger." Ten minste, dat hoop ik. Zondag in ieder geval, want dan wilde Harry lekker uit kunnen slapen en een luie dag nemen.
Niet veel later hoor ik mijn telefoon over gaan en kijk ik naar het scherm. Onbekend? Harry belt me anders nooit tijdens mijn werk, Emily, mijn moeder en broer ook niet. "Met Gina," neem ik snel op.
"Hallo Gina," vraagt de stem.
Wat moet dit voorstellen? "Wie is dit?" Anders hang ik zo op maar voor ik nog iets kan doen, is de verbinding verbroken en zonder dat ik zijn naam gehoord heb. Welke gek was dat in vredesnaam? Ik ga weer verder met mijn werk en probeer ik het rare telefoontje te negeren. Lang duurt de stilte niet of mijn telefoon gaat weer, maar deze keer staat er de naam van mijn broer. "Hey Brian." Zelf loop ik richting de kantine.
"Hallo, schat, sorry voor daarstraks. Een van mijn collega's heeft je gezien en herkende hij Harry bij je in de auto," verontschuldigt hij zichzelf. "Dan heb ik het over afgelopen vrijdag. Hij was naar zijn ouders gegaan en..."
"Dus de flits die ik zag, dat was je collega?" Iets wat ik nog niet vergeten ben.
Brian humt wat. "Ja, hij heeft al zijn excuus aangeboden. Maar je vriend is dus Harry Styles, hoe heb je hem aan de haak geslagen?"
Lachend haal ik mijn lunch uit de koelkast en ga ik zitten. "Wat denk je ervan om woensdag avond langs te komen, kun je dan? Dan zie je hem zelf," stel ik voor.
"Woensdag gaat niet lukken maar ik kan in het weekend wel langs komen. Is hij er dan ook," wilt hij weten.
Glimlachend neem ik even een slok melk. "Ja, dan is hij er. Heb je het over zaterdag? Want zondag is eigenlijk al besproken."
Zonder dat hij iets zegt, weet ik dat hij zijn hoofd schudt. "Wat ga je dan doen zondag?"
"Oh, van een luie dag genieten. Uitslapen, ontbijt op bed en spelletjes op de Xbox," vertel ik. "Ik zit wel aan mijn lunch nu, Brian." Gelijk bijt ik in mijn boterham.
"Geeft niet, en ik kan zaterdag wel komen. Zo rond lunchtijd of wil je liever rond etenstijd, zeg het maar."
Daar denk ik over na. "Weet je wat, kom maar rond etenstijd. Geen idee hoe laat het vrijdag gaat worden en dan word ik zaterdag niet voor twaalf uur wakker."
Nu stoot Brian een ongelovig geluid uit. "Ga me niet zeggen dat je nu al het bed deelt met hem."
"Hm, jawel, maar niet op de manier die jij bedoelt. Hij is een knuffelaar en gewoon samen in bed in zijn armen knuffelen is genoeg voor hem," lach ik zachtjes. Meer omdat de anderen het niet te hoeven weten.
"Ja, ja, lieve schat, wees voorzichtig. Ik weet hoe mannen denken want ik ben er zelf een..."
"Brian Michaels," begin ik nu, hem tegelijk onderbrekend.
Met een geluid laat hij mij stoppen. "Nee, schat, je bent mijn zusje en daar ben ik heel zuinig en voorzichtig mee. Dat is mijn recht als je oudere broer, vergeet dat niet."
Om met een glimlach mijn hoofd wat te buigen. Het klopt wel wat hij zegt. Brian is wat dat betreft wel beschermend over mij. "Sorry, maar je bent zaterdag vanaf twee uur welkom. Ik zal Harry wel inlichten dat jij dan komt."
"Je gaat je gang maar. Des te beter, ik zal hem dingen over jou vertellen," gaat hij vrolijk verder.
Waardoor ik wat grom naar mijn broer. "Je kan ook te ver gaan."
Door de telefoon heen kan ik hem horen lachen. "Ik weet precies hoe ver ik kan gaan bij je. Ik zie je zaterdag rond de klok van twee uur."

Na mijn gesprek met mijn broer, heb ik gelijk met Harry zitten Whatsappen, en gezegd dat mijn broer zaterdagmiddag langs komt. Iets waar hij nu al naar uitkijkt. Meer omdat hij dan mijn familie ook kent. Om er nu achter te komen dat ik, met Harry, ben uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje. Schijnbaar dat Louis op vierentwintig december jarig is en mag ik ook komen. Wat dus al over acht dagen schijnt te zijn. Hm, dan mogen we wel opschieten met een cadeautje te halen voor hem, en thuis de kerstboom op te tuigen. Met een zucht ga ik weer verder met mijn werk.

God, ik heb nog geen twee weken een relatie of we kennen elkaars familie en vrienden. Ik sta er zelf versteld van. Het eten is bijna klaar en gaat mijn blik naar de rozen op de eettafel. Harry verwent me inderdaad en gelukkig op een leuke manier. Tegelijk vraag ik me af wanneer hij het wilt aankondigen dat we samen zijn. Tot nu toe, wilt hij niet de deur uit gaan maar gewoon binnen blijven.
Een zachte miauw, haalt me uit mijn gedachten en aai ik Luna die op het plateau ligt van haar hoekje. "Hij is echt een lieverd, hè, kleintje." Gelijk dat ze weer miauwt. "En jij vind hem ook leuk gezelschap." Door de kookwekker, weet ik dat mijn eten klaar is en zet ik het vuur uit. Een paar stukjes kip, vis ik eruit en laat ik het op een afgesloten plek afkoelen. "Dat is straks voor jou."
"Gina," klinkt het opeens en is de bel deze keer niet gegaan.
Anders belt Emily vaak nog aan. "In de keuken, ik ga net eten." Dan zie ik mijn vriendin en komt ze, als ze een glas wijn heeft, bij me zitten. "Wat is er?" Normaal zie ik haar op dinsdag en donderdag als we gaan tennissen.
"Phil heeft eindelijk door dat ik niks met hem te maken wil hebben," zucht ze. "Al heb ik wel een paar tennisballen naar hem geslagen."
Lachend laat ik mijn vork zakken. "Echt iets voor jou. Wilde jij je racket dan niet kennis laten maken met hem?"
Om nu zelf ook in de lach te schieten. "Nee, dat is zonde van mijn racket, die dingen zijn al niet bepaald goedkoop."
"Ehm, nee, dat is zo..."
"En ik heb hem eraan herinnert dat hij degene is die vreemd gegaan is. Waarom zou ik zo iemand terug willen als de kans er is dat hij het opnieuw kan doen?" Ze neemt een slok van haar wijn. "Behalve dat, weiger ik mijn eigen huis te ontvluchten voor hem. Woensdag is voor jou en Harry, daar wil ik niet aankomen. Zelf kan ik je maandag, dinsdag en donderdag zien."
Waar ik op knik als een antwoord, aangezien ik net een hap neem. Welke ik eerst doorslik. "Helemaal waar," ga ik dan door. "Zaterdag komt mijn broer langs als Harry er is, dan kent hij heel mijn familie. Mijn opa en oma niet mee gerekend want hun wonen nog in Ierland."
Emily glimlacht even. "Waarom ga je niet een keer een weekendje naar hun toe en neem je Harry desnoods met je mee? Dat je net twee weken een relatie hebt, houdt jullie niet tegen om kennis te maken met de rest van de familie."
Niet eens een slecht idee. Ik heb mijn opa en oma toch al een tijdje niet meer gezien. "Misschien wel, maar aanstaande zaterdag ontmoet hij mijn broer en op de dinsdag daarna gaan we naar een verjaardag. Louis is dan jarig."
Ze schudt haar hoofd. "Louis is jarig op de dag voor kerstmis?"
"Ja, dus ik denk dat we woensdag, of in het weekend, gaan kijken voor een cadeau. Ik denk het weekend want woensdag gaan we de kerstboom optuigen."
Emily humt wat. "Ja, kerstmis komt steeds dichterbij. Hoe gaan jullie dat doen?"
Ik wijs naar mijn bord en eet dat eerst leeg. Waar ze gelukkig geen probleem mee heeft. "Daar gaan we het woensdag over hebben. Maar dinsdag, afgezien van Louis' verjaardag, vieren we samen. Op kerstmis zelf gaan we naar onze ouders. Wanneer en bij wie, moet ik nog even afwachten."
"Geen probleem, is het dan erg dat ik de zondag ervoor kom?"
"Ja, want zaterdag komt mijn broer, zondag een luie dag, dinsdag een verjaardag en daarna is het al kerstmis. God, als ik dat zo hoor moet ik het op gaan schrijven want het klinkt behoorlijk druk." Ik zucht zelf door de gedachte eraan.
Troostend slaat Emily een arm om me heen. "Tja, zo is het rond kerstmis als je twee families hebt, door je vriend. En je hebt nu een relatie."
"Daar zit ik niet mee, maar we zitten nog in het begin dat we elkaars familie en vrienden nog leren kennen. Ik had niet verwacht dat er nog een verjaardag bij zat," zeg ik schouderophalend. "Komt wel goed, alleen houdt dat wel in dat ik niks aan zondag ga veranderen. Dat is en blijft een rustdag voor Harry en mij."
Ze houdt beide handen omhoog. "Oké, ik kom maandag even langs voor een kop thee, geef de cadeautjes af en daarna ga ik wel terug naar huis. Je hebt dan kerstvakantie, dus dat moet geen probleem zijn."
"Prima, wel in de middag dan," geef ik aan terwijl ik mijn kalender bijwerk.
Tegelijk dat Emily al aan de afwas begint om mij weer te helpen. "Is goed, rond drie uur en niet eerder."