**020**

Eenmaal in de club, gaat Harry rechtstreeks naar de bar en houdt hij stevig mijn hand vast. Kort gaat mijn blik naar een paar vrouwen, die mij wat jaloers aan lijken te kijken. Zijn fans, snap ik meteen.
"Gina, hier," komt zijn stem er bovenuit en krijg ik een glas wijn van hem. "Ze komen zo naar boven. Louis heeft een bericht gestuurd dat hij er is. En Liam dus ook al."
Lachend baan ik me een weg naar de trap, met Harry vlak achter me. "In onze hoek waar we altijd zitten?"
Hij knikt en voel ik zijn blik over me heen gaan. "Hm, en vanavond kan ik weer naast je liggen," mompelt Harry in mijn oor.
Als we bij onze hoek komen, zit er al iemand anders. "Hazz, goed om je weer te zien." Louis komt overeind.
Wat samen met Liam is. "Ja, we horen je steeds minder."
"En is dat zo slecht, hoe vaak zit je anders met hun opgescheept," grinnik ik terwijl ik hen met een omhelzing begroet.
Beide mannen kijken eerst elkaar aan en daarna naar mij en Harry, terwijl we gaan zitten. Waarop Harry een arm om me heen legt. "Ze weet het, jongens, ik heb haar vanmiddag alles uitgelegd."
Ik knik. "Ja, en dit verklaart waarom de meeste vrouwen omhoog kijken. Omdat jullie al met zijn drieën zijn..."
"Vieren," klinkt een andere stem. "Leuk je weer te zien, Gina."
"Zayn." Gelijk sta ik weer op om de man te begroeten.
De man lacht wat. "Harry heeft alles zeker nu uitgelegd?"
Knikkend ga ik weer zitten. "Vanmiddag, nadat hij me verrast heeft met ontbijt in bed..."
"Pardon?" Drie mannen kijken naar Harry.
Maar Harry proest het uit van het lachen. "Het is niet wat je denkt. Het blijft bij knuffelen en een kus... nou ja, zoenen dan, maar meer ook niet."
"Begrijp jij dat nog?" Louis kijkt verward naar Liam en terug naar Harry.
Hoewel Liam zijn hoofd schud. "Hoe lang zijn jullie samen?"
Voor ik iets kan zeggen, geeft Harry me een kus. "Ik ken hem al twee weken en vorige week vrijdag heeft hij me officieel gevraagd om zijn vriendin te zijn."
"Met de ketting, die ze nu om heeft," voegt Harry er aan toe.
Er is nog meer gegil te horen en zakt Zayn wat meer onderuit. "Ja, dat komt omdat we hier bijna als een groep bij elkaar zijn. Was het de bedoeling dat we hier allemaal zouden zijn?"
Tegelijk met Harry, schud ik mijn hoofd, terwijl hij op zijn horloge kijkt. "Nee, dat is niet gepland. Ik wilde haar alleen nog voorstellen aan de laatste."
"Hm, hij laat wel op zich wachten. Anders ben ik altijd de laatste," gniffelt Zayn.

"Sorry dat ik wat later ben," hoor ik achter me, en heb ik net mijn glas wijn vast omdat ik er een slokje van wilde nemen. De stem klinkt akelig bekend. Net als het accent eraan.
Ik schrik er bijna van dat ik verstijf.
"Gina, wat is er," vraagt Harry bezorgd.
Maar dan komt de ander mijn zichtveld binnen en zie ik wat blond haar, met een bruine uitgroei, dat omhoog staat in een kuif. De lichtblauwe ogen, die waarschijnlijk nooit veranderd zijn. Voor het eerst in drie jaar tijd, staat hij nu gewoon voor me. Niall. Degene die me in de steek gelaten heeft. Langzaam sta ik op, mijn blik op Niall gericht en zie ik dat hij een stap achteruit doet. Wat ik merk als dat hij mij herkent. Boosheid neemt het van me over en doe ik een stap in zijn richting. "Niall," begin ik en gooi ik eerst mijn wijn over hem heen. Zonde van de wijn maar hij verdient het. "Drie jaar, eikel, wat dacht je wel niet."
"Gina, wat is er aan de hand?" Harry staat opeens tussen mij en Niall. Volledig bezorgd om mij maar alsof hij niet weet wiens kant hij moet kiezen.
Tranen wellen op in mijn ogen en draai ik me weg. Weg van Niall maar Harry laat zich duidelijk niet weg jagen. "Het is Niall, Harry. Hij is mijn verleden. Hij heeft me drie jaar geleden in de steek gelaten na een nacht, en geen een keer heeft hij van zich laten horen."
Het volgende moment geeft Harry me een kus en daarna verdwijnt hij uit mijn ogen. Waarheen weet ik niet tot ik armen om me heen voel.
"Gina, rustig, wat is er aan de hand?" Louis probeert me duidelijk te kalmeren en daardoor zoek ik Harry.
"Je hebt gelogen tegen ons! Hoe kon je!" Harry's stem komt boven de muziek uit.
Opeens vind ik Harry met mijn ogen en zit hij bovenop Niall terwijl hij de man een paar vuisten geeft. Tegelijk dat Liam en Zayn hun uit elkaar proberen te halen.
"Hoe kun je zoiets nou doen! Dat verdient Gina niet eens van je!"
"Gina, alsjeblieft, ik weet niet wat er is maar het is niet slim als Niall straks een blauw oog heeft. We hebben nog interviews deze week, hou hem tegen," smeekt Louis me bijna.
Alsof ik de enige ben, die Harry tegen kan houden. "Verdient hij wel..."
"Een blauwe plek in zijn maag kan, maar niet in gezicht, alsjeblieft," vervolgt Louis.
Ik knik langzaam en laat ik de man los. Om naar Harry te lopen, die Niall probeert te slaan maar hij heeft zijn armen beschermend over zijn gezicht gelegd. "Harry," probeer ik.
"Gina, alsjeblieft, kijk uit," waarschuwt Zayn me.
Maar ik schud mijn hoofd. "Harry, luister, het was een schok om hem te zien maar ik ben met jou. Laat het gaan, lieverd." Ik geef Harry een kus op zijn wang.
Pas nu lijkt hij door te hebben dat ik mijn armen om zijn nek geslagen heb, komt hij opeens overeind en tilt hij tegelijk mij daarmee op. Om weer op de bank te gaan zitten en beland ik op zijn schoot. "Het spijt me, maar je weet hoe ik daar over denk. Zo behandel je een vrouw niet. Maar wat het meeste pijn doet, is dat hij gelogen heeft," zegt hij in mijn oor. "Voor de drie jaar dat ik hem ken, heeft hij gezegd dat hij zichzelf bewaard voor de ware vrouw en dat hij nooit het bed gedeeld heeft."
Geschokt kijk ik hem aan. Nooit gedacht dat Niall daar toe in staat was. "Nee..."
"Godverdomme Niall," hoor ik dan en draai ik mijn hoofd.
Om te zien dat Zayn zijn vriend in zijn maag slaat. "Harry heeft je al genoeg schade toegebracht. Het zou me niks verbazen als je een paar gekneusde ribben hebt."
"Ongelofelijk, echt ongelofelijk." Liam schijnt even niks met Niall te maken willen hebben en gaat hij zitten.
Een voorbeeld dat Louis eveneens volgt. "We mogen al blij zijn dat Basil en Alberto bij de trap staan want als iemand dit gezien had, zitten we met een probleem."
"Jij, verdwijn uit mijn ogen," roept Harry nog naar Niall en zet hij mij naast Liam op de bank. "Ik dacht dat ik je kon voorstellen aan mijn vriendin maar het blijkt dat je haar al kent. En verdomme ook haar lichaam," gaat hij door.
Gelijk slaat Liam een arm om me heen. "Rustig maar, zodra je weer bij Harry op schoot zit, kalmeert hij alweer," troost hij me.
Dan is hij terug en als hij zit, ga ik op zijn schoot zitten. Gelijk leg ik mijn armen om zijn nek en met mijn hand streel ik zachtjes de achterkant van zijn nek. "Het komt wel goed," mompelt Harry. "Het is meer de schok want ik had niet verwacht dat jullie elkaar kenden."
"Uiteraard ook het feit dat hij gelogen had. Hoelang zingen jullie al," wil ik weten.
Hem tegelijk afleiding gevend om aan iets anders te denken. "Al drie jaar. We deden als individu auditie bij de X Factor maar ver kwamen we niet, tot we als een groep bij elkaar gezet werden," vertelt Harry.
Gelach is te horen. "Ja, en ook al werden we derde, drie jaar geleden, zijn wij wel mooi overal bekend en populair. Dat is hier al te merken in de club," grijnst Louis.
Liam bevestigt het knikkend. "Klopt, toen jullie binnen kwamen, keek elke vrouw in de ruimte jaloers naar jou, Gina. Pas er maar op, want ik denk dat je wel wat haat gaat krijgen. Misschien zelfs doodsbedreigingen..."
"Die ik nooit zal zien of lezen," knipoog ik. "Mijn Facebook profiel heb ik geblokkeerd voor buitenstaanders, Twitter heb ik niet, en ik lees geen tijdschriften."
Louis komt niet meer bij van het lachen. "De beste commentaar ooit. Volhouden, schat, en probeer aardig te blijven. Vooral omdat ze in je gezicht aardig doen maar op internet. Ik heb hetzelfde met Eleanor en Liam met Sophia."
"Wat denk je ervan als we naar huis gaan. Ik wil nu veel liever met jou op de bank kruipen," fluistert Harry in mijn oor. "Ik heb het hier wel gezien."
Glimlachend geef ik hem een kus op zijn wang. "Dan gaan we naar huis," mompel ik terug in zijn oor.
Waarop hij op staat en mij op mijn voeten zet. "Wij gaan naar huis. Morgen zie ik haar moeder... of vandaag," zucht hij met een blik op zijn horloge.
Waarvan ik kan zien dat het aangeeft dat het toch alweer twee uur is. "Weltrusten en tot de volgende keer," geef ik zelf aan.
De mannen staan al op en omhelzen ze mij ter afscheid. "Weltrusten en ik zie je nog wel."
"Dat staat al bijna vast. Ik hoop dat ze mee gaat naar zuid Amerika," grijnst Harry en lopen we naar de trap.

Terug bij mij thuis, gooi ik gelijk mijn hakken in de hoek en ook Harry trekt zijn schoenen al uit. Om daarna nog een paar knoopjes los te maken van zijn shirt. Iets waar ik niet altijd meer tegenop ben. Zeker niet aangezien hij af en toe een nachtje blijft en dan gebeurd het de volgende ochtend dat hij alleen in een broek rondloopt.
"Wil je nog wat te drinken of niet?" Ik loop al richting de keuken.
Voetstappen verraden dat hij achter me aan komt. "Nog een glas wijn anders en dan naar bed. Hoe laat komt je moeder morgen?"
"In de middag pas, tegen de klok van drie uur. Dan zijn we wel wakker." Tegelijk schenk ik twee glazen in en draai ik me naar hem om. "Straks eerst uitslapen en samen ontbijten."
Nu glimlacht hij. "Heerlijk, een goed begin van een luie zondag. Afgezien dat je moeder komt dan."
Ik nip van mijn glas wijn. "Volgende zondag dan, een luie dag voor alleen jou en mij."
Zijn ogen glinsteren bij het idee. "Iets om naar uit te kijken. Maar ik zie je zeker daarvoor nog."