**019**

Dus nu ken ik, op een na, al zijn vrienden. Emily is weg en denk ik dat Harry zo kan komen. Ten slotte hebben we alleen woensdag avond en het weekend samen. Een week een relatie. Soms gaat het echt snel. Misschien dat ik hem een reservesleutel kan geven van mijn huis. Mijn gedachtegang wordt onderbroken door de bel. Ja, want hij houdt er van om mij te verrassen. Vlug haal ik een hand door mijn haar en doe ik de deur open voor hem.
Breed glimlachend komt hij naar binnen en haalt hij zijn hand van achter zijn rug vandaan. “Voor de liefste vriendin van de wereld.”
Ik verkleur door zijn woorden en helemaal als ik zie dat het puur een bos rozen is in verschillende pasteltinten. “Ah, ze zijn mooi, schat.” Vanzelf ruik ik eraan. Om hem daarna een kus te geven.
“Dat is degene die ze vast heeft,” reageert Harry en drukt hij een kus op mijn voorhoofd. Alsof hij daar het meeste van geniet. “Eigenlijk wilde ik het vandaag ergens over hebben,” begint hij. “Voordat ik je nog vanavond aan mijn laatste vriend voorstel.”
Zelf loop ik naar de keuken om de rozen in het water te zetten. “Waar over?” Nieuwsgierig kijk ik kort naar hem. Vervolgens pak ik een vaas uit de kast.
“Over mijn werk,” zucht hij dan. “Is het erg dat ik even wacht tot we op de bank zitten met een kop thee?”
Mijn hoofd schuddend, zet ik de waterkoker aan. “Nee, totaal niet.”
Na een paar minuten staan de rozen op de eettafel en gaan we naar de woonkamer met een kop thee.
Het is aan hem te zien dat het niet makkelijk is. “Toen ik je voor het eerst leerde kennen, was het verfrissend om te weten dat je me niet herkende. Daardoor heb je mij leren kennen als de man die ik ben en niet als een zanger,” zegt hij terwijl hij over zijn lippen likt.
“Je... je bent een zanger?” Verbaasd kijk ik naar hem. Dit had ik totaal niet verwacht. Wat wel eigenlijk? Geen idee.
Diep ademhalend, knikt Harry. “Ja, ik zit in een groep met nog vier anderen. Drie daarvan heb je al ontmoet, Louis, Liam en Zayn. Ik hoop je vanavond aan de laatste voor te stellen,” gaat hij zenuwachtig verder.
“Maar, Harry, lieverd, waarom ben je dan zo bang,” wil ik weten en haal ik een hand door zijn haren.
Nu kijken twee groene ogen me teleurgesteld aan. “Omdat wij, als One Direction, over heel de wereld bekend zijn. Overal waar we komen, hebben we fans en hun kunnen soms heel... verstikkend zijn. Liam en Louis hebben een vriendin gehad en beide vrouwen hebben, dankzij de fans, veel haat gehad. Ik zou niet weten wat ze met jou gaan doen als iedereen weet dat wij een relatie hebben.”
Ik zet mijn glas op tafel, en doe hetzelfde met zijn glas, voordat ik op zijn schoot gaat zitten. “Lieverd,” glimlach ik. “Ik hou van je om de man die je bent. En de manier hoe je me dit uitlegt, zegt mij dat de muziek een deel is van je leven maar geen deel van je identiteit. Ooit zal er een dag komen dat je er mee stopt, maar doe dat niet vanwege mij,” wil ik duidelijk hebben. “En je maakt me nieuwsgierig naar wat er achter de schermen gebeurd...”
“Bijzonder weinig, pas een uur voordat de show echt begint, gaat het pas hectisch worden.” Hij laat me niet uitpraten. “Maar ik wil niet dat je straks haatberichten gaat krijgen van de fans. Dat, en de media, is de reden waarom we weinig uit gaan. Of we gaan ergens heen waar het afgelegen is. Zodra het bekend is dat wij wat hebben, gaat de media opzoek naar wie jij bent, je verleden opgraven en de fans zijn eigenlijk het ergste. Ze hebben Sophia, Liam's vriendin, zelfs doodsbedreigingen gestuurd,” verteld hij verder. “Ik weet dat er een moment komt dat ik toch moet zeggen dat wij wat hebben maar... Voor het zover is, wil je alsjeblieft je Facebook profiel blokkeren voor buitenstaanders. De belangrijkste vraag, is wel hoe jij zou reageren als je van alle kanten haat zou krijgen?”
In plaats van gelijk te reageren, sla ik mijn armen om zijn nek voor een knuffel en verstopt hij zijn gezicht in mijn nek. “Ik zou, om te beginnen, aardig te blijven. En vragen of het niet belangrijker is dat we gelukkig zijn met elkaar? Want ik ben gelukkig met je, Harry.”
Hij trekt me dichter tegen hem aan. “Ik ook met jou,” mompelt hij en geeft hij me een kus in mijn hals. “Maar nog een ding.” Harry tilt zijn hoofd op. “Geloof alsjeblieft niet wat de fans zeggen. Sommige van hun blijven vasthouden dat Larry echt is...”
“Larry?” Niet wetend wat hij bedoelt, kijk ik hem verrast aan. “Wat heeft Larry hiermee te maken?”
Even lacht hij. “Larry is door de fans verzonnen. Het gaat over een zogenaamde bromance tussen mij en Louis. Ik kan je zeggen dat ik daar niet blij mee ben en het verziekt onze vriendschap eigenlijk,” bekent Harry.
De verbijstering die ik eerst voelde, maakt plaats voor een gevoel dat tussen boosheid en verdriet in zit. “Waarom zouden ze dat doen? En waarom letten ze daar zo op? Is het niet belangrijker dat je gelukkig bent. Met wie dat ook mag zijn?” Mijn hand ligt in zijn nek en streel ik de achterkant van zijn nek.
Iets dat hem schijnt te kalmeren. “Dat zou het ook moeten zijn maar wat de reden ook mag zijn... Ik raak jou toch niet kwijt erdoor?”
“Nee, lieverd, je kunt me alleen kwijt raken door te verdwijnen of vreemd te gaan. En daar zie ik jou niet voor aan,” glimlach ik wat naar hem.
Om beloond te worden met een lieve kus en een knuffel. “Nooit van mijn leven,” verzekert hij me. “Zou ik niet kunnen. Maar wat denk je ervan als ik je soms vraag om mee te gaan. Ik ga je niet vragen om te stoppen met je werk, dat doe je met plezier. Toch wil ik je wel een keertje meenemen. In het nieuwe jaar ga ik naar zuid Amerika en ik zou graag willen dat je dan mee kunt. Het is voor ongeveer drie weken en ik ga dan naar Lima, Bogota en Rio de Janeiro. Als het kan, zouden we de wereldwonderen kunnen bezoeken daar. Ik wil het ook met jou kunnen delen, want je bent erg belangrijk voor me.”
Hij wilt met mij...? “Je bedoelt Machu Picchu en dat grote beeld in Rio?” Met grote ogen kijk ik hem aan.
Gelijk knikt hij. “Ja, er is al beloofd dat we er heen kunnen maar wel een waarschuwing van tevoren, het zal druk worden onderweg, veel reizen en regelmatig dat we moeten wachten. Het team is ook behoorlijk groot,” legt hij uit.
“Harry, lieve schat.” Ik haal mijn hand door zijn haren. “Als je dat echt graag wilt, geef me dan de juiste datum door want dan kan ik vakantie aanvragen op mijn werk.” De gevoelens worden me bijna te veel. Het hele idee dat ik in het nieuwe jaar een paar wonderen van de wereld kan zien. Maar vooral hoe emotioneel Harry is om mij dit te vertellen en uit te leggen.
Een glinstering is te zien in zijn groene ogen. Eentje, die me vertelt dat hij gelukkig en blij is. “Doe ik,” beloofd hij me.
“Zullen we ons dan maar opfrissen want straks wil je me nog voorstellen aan een vriend. Dus vandaar dat je zei dat het een vriend en collega van je is. Omdat jullie met zijn vijven zingen,” begrijp ik.