**015**

Het is soms moeilijk te geloven dat ik nu een relatie heb. Toch kan ik er niet omheen. Als hij niet bij me is, stuurt hij gemiddeld twee berichten naar me. In de ochtend en vlak voor hij naar bed gaat. Op mijn werk is de nieuwigheid eraf schijnbaar want alleen Jenni heeft het er soms over. Pas in de lunchtijd heb ik weer met Harry zitten Whatsappen. Waar we ook soms gesprekken op hebben over alles en niks. Nog even en ik ken al zijn vrienden. Hij heeft al aangegeven dat hij me nog aan een vriend en collega wilt voorstellen. Waarvan hij hoopt dat het zaterdag kan.
Nu ben ik net thuis als ik de deur open hoor gaan. Samen dat er op de bel gedrukt wordt. Wat tegenwoordig een teken is dat Emily er is. Echt vreemd is het niet, want ik heb voor gesteld om samen te eten en daarna naar het tenniscentrum te gaan. "Hallo lieverd, hoe was jouw dag?"
Grinnikend omhelzen we elkaar. "Mijn dag was prima, mijn weekend lijkt wat drukker te worden," reageer ik en ga ik naar de keuken om wat te drinken te pakken voor haar.
"Wat ga je dan doen? Behalve zijn ouders ontmoeten," wilt ze weten.
Op dat moment kom ik net terug. "Zijn ouders en zus ontmoeten. In de avond naar de club en dan ontmoet ik zijn laatste vriend slash collega," leg ik uit en ga ik bij haar op de bank zitten. "Harry blijft dan een nachtje bij mij want mijn moeder komt zondag hierheen."
Nu verslikt Emily zich en kijkt ze me met grote ogen aan. "Hij blijft dan een nachtje slapen? Gina, lieve schat, neem je..."
"Doe ik ook, alleen het is al genoeg om elkaar vast te houden en te knuffelen. De nacht van zondag naar maandag is hij ook blijven slapen en dat is goed gegaan," onderbreek ik haar snel. "Hij weet waarom ik daar nog even mee wil wachten en hij dringt niet aan. Em, hij wacht op mij."
Even stoot ze een ongelovig geluidje uit. "Hm, kijk in ieder geval uit. Ik snap dat hij je niks aan wilt doen, en hij lijkt me geduldig genoeg maar pas op."
"Het komt goed, Em, echt waar. Nou, wat wil je eten," verander ik het onderwerp. "Een gewone prakkie of iets als spaghetti?"
Waar ze nu duidelijk over na moet denken. "Doe maar iets makkelijks."
Voorspelbaar, want meestal na het tennissen, hebben we alweer trek. Echt handig is het ook niet om dan een maaltijd te eten die zwaar op de maag ligt. "Prima, maar geen soep met brood."

Volledig in het zweet gewerkt, sla ik de bal terug naar Emily. Het is wel fijn dat zij net zo sportief is. Hoewel het meer een uitlaatklep is voor wanneer we ook gefrustreerd zijn. Zoals nu, want ik kan merken aan haar bewegingen dat ze zich af wilt reageren. Keurig op tijd sla ik de bal weer terug en net waar ze het niet verwacht omdat ze de bal net mist. Het scheelt ook maar een haartje.
"Gina," kreunt ze wat gefrustreerd. "Geen rare curve ballen, alsjeblieft."
Ik lach het weg en komt de bal weer mijn kant op. Om opnieuw de bal te slaan naar waar ze niet staat. "Sorry."
"Dat doe je expres," moppert ze op me.
Ik schud mijn hoofd om haar en hou ik de bal bij me, als die bij mij is en loop ik naar mijn flesje water. "Wat is er met jou? Waarom zo agressief?"
Met een zucht laat ze zich op de grond vallen. "Ik heb Phil gezien en hij wilt me terug," zegt Emily dan.
Waarvan ik weet dat de man haar ex is. "Wat? Is hij soms vergeten dat hij degene is die vreemd is gegaan. Waarom zou je hem dat willen vergeven? Ik weet dat je het niet zou doen. Met veel dingen kan hij wegkomen maar niet met vreemdgaan."
Even is het stil omdat we wat van onze fles water drinken. "Dat heb ik hem ook al verteld, maar hij is vervelend en irritant omdat hij weet waar ik woon. Volgens mij wacht hij me op tot ik thuis ben."
"Als je wilt, blijf je bij mij voor een nachtje," stel ik voor. "En trouwens, als hij niet wilt luisteren naar het woordje nee, bel dan de politie. Hij mag je niet stalken, en jij bent duidelijk genoeg."
Haar mondhoeken krullen wat omhoog. "Zou fijn zijn want de afgelopen paar avonden, staat hij met zijn auto tegenover mijn huis geparkeerd. Het wordt nu wel eng."
"Geen probleem, schat, je bent altijd welkom en dat weet je. Je hebt niet voor niets die sleutel gekregen. Kijk het morgen nog een keer aan en bel anders de politie." Ik kijk haar aan en hoop dat ze het me beloofd.
Nu knikt ze gelukkig. "Maar eerst de komende nacht overleven. En ook al is Harry er woensdag, als Phil weer in de buurt is, mag ik dan toch komen?"
"Ja," glimlach ik naar haar. "Maar voor vannacht blijf je bij mij. Wil jij je nog even afreageren en dan naar huis gaan?"
Meteen komt Emily overeind. "Graag, want ik wil het wel kwijt. Voordat ik mijn racket kapot sla op zijn hoofd."
Waardoor ik in de lach schiet. "Misschien moet je dat maar toch doen. Aangezien hij nog niet door heeft dat je niet geïnteresseerd bent."
Iets dat gelukkig nu voor een glimlach zorgt op haar gezicht.