**013**

Wanneer we in de club komen, kan ik opnieuw merken dat de meeste meiden naar Harry kijken. Het is niet de eerste keer dat ik het zie. Hij neemt me veilig en wel mee naar de bar. Waar hij een biertje besteld en een glas witte wijn, voor mij.
“Zayn zou rond elf uur hier zijn,” zegt hij in mijn oor en hard genoeg om boven de muziek uit te komen.
Ik knik en krijg ik een glas wijn van hem. “Hebben we hier beneden afgesproken met hem of boven,” wil ik weten.
Met een glimlach, drukt hij een kus op mijn wang. “Boven in de hoek. Dan hebben we wat privacy en kunnen we elkaar beter verstaan. In de hoek waar wij vaak genoeg gezeten hebben.”
Ik volg hem naar boven en gaan we richting de hoek, die mij zo bekend is geworden. Als ik naast hem zit, nip ik van mijn wijn. Tegelijk dat ik er voor mezelf achter kom, dat ik niet zo zeer meer naar de club hoef te gaan.
“Wat is er?” Harry kijkt me vragend aan. Zoals beloofd heeft hij een frisse overhemd aan en bijna helemaal dicht. Alleen de bovenste paar knoopjes zijn los en laat het iets zien van zijn borstkas.
Even schud ik mijn hoofd. “Het is niks, alleen ik hoef niet zo zeer meer naar de club. Er zijn andere manieren om uit te gaan en dan kun je elkaar veel beter verstaan,” leg ik schouderophalend uit.
Waardoor hij lacht. “Ja, dat is waar.” Kort slaat hij zijn ogen omlaag. “Ik moet binnenkort weg voor mijn werk. En ik beloof je bij deze dat ik uitleg wat ik doe, want ik weet dat ik er wat geheimzinnig over doe. Maar ik verzeker je ervan dat ik niet naar de club zal gaan of zelfs maar naar andere vrouwen zal kijken.”
Door die opmerking, snap ik het even niet. “Harry, wat bedoel je daarmee?” Met mijn vinger en duim, til ik zijn hoofd op. “En ik vertrouw erop dat je het me binnenkort verteld. Wacht niet al te lang meer want we hebben nu wel paar dagen echt een relatie.”
Nu knikt hij. “Dat beloof ik je ook.”
“Hazz,” klinkt een andere stem. “Zo, sinds wanneer knoop jij je shirt haast helemaal dicht?”
Harry slaat een arm om me heen en staan we op. “Zayn, dit is Gina, mijn vriendin. Gina, dit is Zayn, een goede vriend en collega,” stelt hij ons voor.
Ik schud hem zijn hand en is het te zien dat de man tegenover me inderdaad een wat getinte huid heeft, die verraad dat hij een andere afkomst heeft. “Aangenaam,” glimlach ik naar hem.
“Aangenaam, inderdaad, dus dit is je geheimzinnige vriendin waar je het over hebt,” grijnst Zayn en omhelzen ze elkaar kort.
Het is me duidelijk dat Harry hem nog iets in zijn oor fluistert want Zayn kijkt me even kort, en met grote ogen aan, voordat hij gaat zitten. “Doet er niet toe, het belangrijkste is dat zij van jou houdt en jij van haar,” reageert hij met lachende ogen.
Waarop een arm om me heen gelegd wordt. “Dat doe ik ook en dat weet ze.” Harry trekt me dichter tegen hem aan.
“Het is te zien. Ik ben al blij dat ik je nu ontmoet heb, want hij houdt maar niet over je op,” gaat Zayn vrolijk door.
Kort kijk ik van de een naar de ander. “Toch wel positieve dingen, hoop ik?” Vanuit mijn ooghoeken, zie ik dat Harry iets probeert te seinen naar zijn vriend.
Gelijk barst Zayn in lachen uit. “Lieve schat, het is voor ons allemaal duidelijk dat hij verliefd is op je. Altijd een grijns op zijn gezicht, en wanneer hij jou gesproken heeft, lichten zijn ogen op. Bijna alsof hij de wereld aan kan,” verteld hij. De gebaren van Harry negerend. “Ik vind het geweldig dat jij jou heeft leren kennen. Heb je zijn moeder al ontmoet?”
Dit is lachwekkend om te zien dat Harry zijn vriend probeert tegen te houden, terwijl Zayn hem compleet negeert. “Nee, volgend weekend,” schud ik mijn hoofd naar de man.

“Hé, was je soms niet van plan om mij uit te nodigen,” klinkt het beledigt en herken ik Louis, die onze kant op komt. “Hallo Gina.” De man omhelst me kort en gaat hij naast Zayn zitten.
Harry zucht naast me. “Is Liam er soms ook of niet?”
Maar Louis schudt zijn hoofd. “Nee, en die andere blonde gek komt hier haast nooit,” haalt hij zijn schouders op. “Kent ze hem al?”
Diep ademhalend, schud Harry zijn hoofd. “Nog niet, alleen hem nog en ze kent iedereen van mijn vrienden straks ook mijn familie...”
“Wacht, ze kent je familie?” Louis onderbreekt hem vlug.
Waarop Zayn met zijn ogen rolt. “Idioot, je kent Hazz toch? Waarom onderbreek je hem dan?”
Louis trekt een gezicht. “Sorry, Hazz.”
“Geeft niet, en ja, ze kent mijn vrienden en ik de hare. Aankomend weekend onze ouders,” vertelt Harry hem.
Lachend kijken Zayn en Louis naar elkaar. “Juist, en wanneer bleef je voor het eerst bij haar slapen?”
“Afgelopen nacht, en het is niet wat je denkt. Zo ver zijn we nog niet.” Harry's stem verraad een waarschuwende toon.
Bij Louis valt zijn mond verbazend open. “Wat? Dat is nieuw voor je...”
“Lou, niet doen, alsjeblieft, er zijn dingen in het verleden gebeurd en daardoor duurt het even. Waar ik respect voor heb.” Nu onderbreekt hij zelf zijn vriend met een vinger dreigend in de lucht.
Ik schiet zelf in de lach. “Je kent Emily toch,” herinner ik hem. Zij wist mij weer voor schut te zetten waar Harry bij zat. “Daar zijn vrienden voor en dat zegt alleen maar dat jullie elkaar ook echt kennen.” Met mijn hand streel ik hem over zijn rug, net onder zijn shirt. Iets dat hem lijkt te kalmeren.
Harry draait zijn hoofd naar mij toe en trekt hij mij op schoot. “Ja, we kennen elkaar inderdaad behoorlijk goed,” geeft hij dan schoorvoetend toe en ligt zijn hand in mijn haren. Waar hij mee begint te spelen.
Zelf zie ik dat Louis en Zayn naar ons kijken met een brede glimlach.

Eenmaal weer thuis is het verschil gelijk te merken want Harry voelt zich duidelijk meer op zijn gemak. Net als dat Luna een aai krijgt van hem en gaat hij daarna op de bank zitten, als zijn jas op de kapstok hangt.
“Heb je nog wensen voor kerstmis of niet,” wilt hij weten.
Ik loop door naar de keuken en kom ik terug met twee glazen drinken. “Ik zou het niet weten,” zeg ik nadenkend als ik de glazen op tafel zet.
Intussen is Luna al op zijn schoot gekropen voor wat aandacht want zijn hand gaat aaiend over de poes heen, die weer blij spint. “Moet ik dan zelf wat verzinnen voor je?”
Lachend laat ik me tegen hem aantrekken en leg ik mijn hoofd op zijn schouder. “We hebben nog even en het hoeft niet groot te zijn. Bij mij gaat het om de gedachte erachter.”
“Gina, het is over een paar weken al kerstmis. Wat we nog samen kunnen vieren. In het nieuwe jaar moet ik weg voor mijn werk.” Hij drukt een kus op mijn kruin.
Daardoor til ik mijn hoofd op naar hem, en krijg ik weer een kus. “Wat wil jij dan met kerstmis,” kaats ik de vraag terug. “Die had je kunnen verwachten...”
“Jou met een strik eromheen,” lacht hij. “Gina, lieverd, ik vind het al fijn dat ik kerst met jou en mijn familie kan vieren. Het gebeurd niet vaak dat ik met kerstmis thuis ben.”
Ik word nu toch wel nieuwsgierig naar wat hij doet voor zijn werk. “Harry,” begin ik. “Waarom ben je zo geheimzinnig over je werk?”
Hij laat zijn hoofd hangen. “Om meerdere redenen, lieverd, geef me nog iets meer tijd. Echt, ik vertel het je binnenkort.”
Ik leg mijn hand tegen zijn wang. “Waar ben je bang voor, schat?”
Dat ik door zijn masker kijk, snikt hij even en jaagt hij Luna weg. Om mij op schoot te trekken. “Het spijt me, ik ben bang dat ik je kwijt raak als ik het je vertel, bang voor wat het met jou gaat doen...” Tegelijkertijd verstopt hij zijn gezicht in mijn nek.
Troostend leg ik mijn armen om zijn nek en haal ik een hand door zijn haar. “Hè, ik vraag je alleen om niet te lang te wachten, maar ik ga je geen deadline geven of zo.” Voorzichtig til ik zijn hoofd op. “En je raakt me niet zo snel kwijt. Ik hou van je en dat weet je.” Iets dat ik hem laat weten door mijn lippen op de zijne te drukken. Na een paar lichte kusjes, voel ik zijn tong, die om meer vraagt en is het een liefdevolle zoen. Het is waar, ik hou van je met heel mijn hart. Toch ben ik nog wat terughoudend om naar bed te gaan met hem. Ik kan het gevoel maar niet kwijt zien te raken. Ergens heb ik het idee dat zijn werk nog best onschuldig is en dat het vooral zijn eigen gevoel is.
“Gina,” mompelt hij als hij de zoen verbreekt. “Dat betekend zoveel voor me. Ik wil je nog een keer naast me hebben in bed. Mag ik nog een nachtje blijven?”
Ik knik al en veeg ik een traan bij hem weg. “Dat mag. Ik denk dat je het nu juist helemaal nodig hebt.” Als het goed gaat, dan kan hij de volgende keer wat kleding hier laten.
Het volgende moment tilt hij me op en loopt hij naar boven. “Dank je wel.” Van onder mijn kussen, pakt hij mijn pyjama en geeft hij het aan mij. “Kleed je maar om en dan zie ik je zo.”
Glimlachend leg ik mijn hand in zijn nek en trek ik zijn hoofd omlaag voor een kus. “Het duurt niet lang,” beloof ik hem. In de badkamer kleed ik me snel om en ga ik terug. Waar Harry al op mij wacht met een nachtlampje aan. Om in bed te kruipen en trekt hij me in zijn armen, dat ik met mijn hoofd op zijn borstkas lig.
“Weltrusten, schat, en dank je dat ik nog een nachtje kan blijven.” Het is te merken dat hij zijn neus in mijn haren drukt.
Ik glimlach wat en neemt de moeheid het over. “Zullen we wel afspreken dat je soms in het weekend een nachtje kan blijven. Niet door de weeks, ik heb nog gewoon mijn werk.”
“Ja, dat is goed,” beaamd hij gelijk. Na nog een kus liggen we er allebei comfortabel bij. “Slaap lekker.”
Zonder er bij na te denken, kus ik zijn borstkas. “Weltrusten lieverd.”