**005**

Echt moeilijk te geloven dat Gina mij niet kent en herkent. Dat blijkt wel weer want ze is pas een keer naar een concert geweest. Hoewel ze naar de radio luistert, kent ze One Direction niet. Echt ongelofelijk. Aan de andere kant ben ik daar wel blij mee. Meer omdat ze me leert kennen om wie ik echt ben in plaats van de popster.
“Jij geeft geen antwoord meer. Restaurant of thuis eten.” Gina stelt nu de vragen aan mij en dat neem ik haar niet kwalijk.
“Allebei,” antwoord ik.
“Zonvakantie of wintersportvakantie?” Ze gaat gewoon door met een lach.
“Op wintersport heb je niet veel keus. Ik ga dan liever voor een zonvakantie.” Alsjeblieft, ik wil niet met haar op wintersport gaan. Dat wordt meteen weer gezien alsof ik alleen iemand heb voor de winter. Niet met haar.
“Sporten of sport kijken op televisie?”
“Allebei, ik volg voetbal wel,” knik ik naar haar. Ook probeer ik niet te veel los te laten over dat ik zelf zing in een band. Ik zou niet weten wat er anders gaat gebeuren.
“Een zanger of boyband?”
“Allebei, mijn muzieksmaak is vrij breed.” Ik neem een slok van mijn bier.
“Graag thuis of veel buiten,” gaat Gina verder en kijk ik wat omlaag naar haar lippen. Gister kuste ik haar en daardoor ben ik benieuwd hoe ze echt is.
“Allebei,” reageer ik. “Anders ben ik vaak weg voor mijn werk. Dus als ik thuis ben, wil ik ook eerst uitslapen.”
“Vandaar, dus je werkt wel?” Ze is nieuwsgierig en toch ben ik er voorzichtig mee dat ik haar niet gelijk vertel wie ik ben. Dat maakt niet uit want ze leert mij echt kennen. Dus eigenlijk vertel ik haar al wie ik ben. Mij als persoon en dat kunnen niet veel mensen zeggen.
“Ja,” zucht ik. “Sorry, maar ik wil het niet over mijn werk hebben.”
“Naar de club of een concert?” Gelukkig snapt Gina het gelijk want ze gaat er niet verder op in.
“Allebei, al ben ik een tijdje niet meer naar een concert gegaan.” Behalve een concert van mezelf. In maart beginnen de voorbereidingen en in april naar zuid Amerika voor de tour. Dan moet ik haar een tijdje missen. “Verzamel je thuis iets? Ik heb thuis een collectie knuffels staan van schildpadden.”
“Ik heb ook allerlei knuffels,” verteld ze.
“Hoe ziet jou ideale zondag eruit als je een vriend heb?” Ik zie dat haar glas bijna leeg is. Net als mijn biertje.
“Dat ligt eraan.” Een paar lichtgrijze ogen kijken me geduldig aan. “Hebben we het over een relatie aan het begin of later en dat hij blijft slapen?”
“Als hij kan blijven slapen.” Ik glimlach even. Weet ik gelijk waar ik rekening mee kan houden.
“Een rustig dagje. Uitslapen, ontbijt op bed, daarna beneden onderuit op de bank gaan met de Xbox aan en 's avonds een pizza bestellen. Samen met een biertje erbij,” beschrijft ze.
“Je drinkt ook bier.” Dat verbaasd me.
“Ja,” knikt Gina en drinkt ze haar glas leeg.
“Wil je nog glas wijn...”
“Ik wacht even. Niet te snel op elkaar,” schud ze haar hoofd. Ik til haar hoofd op en lijken haar ogen nog lichter te zijn. Kan ik het proberen of duwt ze me dan weg? Daar kom ik maar op een manier achter. Gister kon ik haar al een kus geven. Ze kijkt in ieder geval naar mijn lippen. Een goed teken. Daarna druk ik mijn lippen op de hare met mijn handen in haar nek. Heel even bewegen onze lippen tegelijk en tik ik tegen haar lippen. Ik kan het allicht proberen. Om er achter te komen dat ze haar lippen vaneen doet en proef ik de wijn. Samen dat mijn tong om de hare gaat. Tegelijk merk ik een aangenaam gevoel in mijn buik. Ik leg mijn armen om haar heen en trek ik haar tegen me aan. Net als dat haar armen om mijn nek liggen. Dan merk ik dat haar hand door mijn haar gaat. Wat een heerlijk gevoel is als ze ook nog eens met haar hand door mijn krullen kroelt. Langzaam laat ik haar los en hebben haar ogen een glinstering. Bijna grijs als mist. Ogen waar ik in verdrink.
“Dat wilde ik al sinds gister,” beken ik zacht en in haar oor. Blozend kijkt ze weg en vind ik het alleen maar schattig. Ondanks haar houding en snelle opmerkingen, denk ik dat ze juist heel aardig, vriendelijk en warm is. Zelfs lief en schattig. “Ik lus wel een biertje en neem ik een glas wijn voor je mee.” Als ik op wil staan, houd ze me tegen door mijn pols vast te pakken.
“Harry, ik wil alleen even zeggen dat ik niet te snel wil gaan,” geeft Gina aan.
“We gaan ook niet verder dan zoenen, lieverd,” glimlach ik. “Want daar kan ik geen genoeg van krijgen. Ik ben zo terug.” Met het lege bierflesje en wijnglas ga ik naar beneden. Ik krijg het idee dat ik de wereld aan kan. Ze is een jaar jonger dan mij maar woont op zichzelf en ze werkt. Niet te vergeten dat ze een knuffelaar is net als mij. Ik zie dat de barman bij mij staat. “Een witte, zoete wijn en een cola.” Ik wil haar veilig thuis brengen straks. Hoe laat het ook mag worden. Echt lang duurt het niet en ben ik weer boven bij Gina. Waar ik een bekend gezicht zie zitten. Waar ik niet op zit te wachten.
“Hé Hazz, ik zag je net al zitten.” Liam komt overeind. Fijn, heeft hij dan gezien dat ik haar zoende. “Alles goed?” Hij omhelst me kort.
“Ligt aan jouw antwoord. Ze kent me niet als een zanger van One Direction. Wat heb je haar verteld,” zeg ik in zijn oor. Wat makkelijk kan door de omhelzing.
“Niks, mate, rustig. Ik heb alleen mezelf voorgesteld en weet ik dat ze Gina heet,” is het antwoord dat Liam geeft.
“Dan gaat alles goed. Het is de tweede keer dat ik haar zie. Als ik haar terug naar huis breng, hoop ik haar nummer te krijgen.” Ik laat hem los en ga ik zitten. Liam is wat verbaasd. Ik schud mijn hoofd al naar hem. Later, niet nu.
“Ik zie je op twintig maart,” knipoogt Liam en loopt hij daarna weg. “Andy wacht beneden op me.”
“Hoeveel vrienden heb je?” Die vraag is niet zo vreemd want ze heeft Louis gister gezien en nu Liam.
“Mijn echte vrienden kan ik op twee handen tellen. Liam is een vriend maar ook een collega...”
“Waarom heb jij een cola?” Ze kijkt me vragend aan.
“Omdat ik nog moet rijden en ik wil jou veilig thuis brengen. En dan moet ik niet teveel drinken,” vertel ik.
“Je neemt het wel serieus.” Gina nipt van haar wijn.
“Ik zou niet willen dat jou iets overkomt, lieverd,” glimlach ik. “Je hebt vast nog wel vragen.” Ze lacht kort en is de lach in haar ogen te zien. Vast dat ze wel vragen kan verzinnen. Hoewel ik nadenk voor leuke vragen voor haar. Al kan ik die zoen van daarnet nog niet vergeten. Straks haar nummer vragen want Twitter heeft ze niet.

Pas om half drie zet ik Gina thuis af en ben ik blij dat ik gelijk weet waar ze woont. Dan kan ik bloemen sturen. Moet ik zeker doen. Ze doet de voordeur open en gaat het licht aan in de hal. Dat ze hier woont terwijl ze negentien is. O ja, ze wordt nog negentien.
“Wanneer ben je jarig?” Dat heb ik nog niet gevraagd.
“Twintig juni,” is het antwoord van haar. “Van horoscoop ben ik tweeling.”
“Ik weet nog een paar vragen. Favoriete bloem,” wil ik weten.
“Geen idee...”
“Dat komt wel goed.” Rozen zijn altijd goed. “Weinig make up of juist heel dik?”
“Ik doe alleen wat make up op als ik uit ga. Anders zonder,” reageert ze.
“Hoe omschrijf jij jezelf als je een relatie heb?”
“Betrouwbaar, loyaal, een knuffelaar en hou wel van een verrassing,” lacht ze hoofdschuddend. Wat ze weer bewijst omdat ze haar armen om me heen slaat. Ik duw haar iets naar achteren zodat ik de deur dicht kan doen. “Harry?”
“Zo in de deuropening krijg ik het fris,” mompel ik en geniet ik ervan om met haar te knuffelen. “Wat staat er bij jou op je bucketlist?”
“Dan is het goed. Mijn bucketlist, pff, daar vraag je me wat.” Gina moet duidelijk nadenken en voel ik haar neus in mijn nek. Het kietelt wat en heeft het wel wat. “Ik zou graag wat meer van de wereld willen zien.” Haar stem is zacht en pak ik haar kin vast om haar gezicht op te tillen. Die wens wil ik een keer waar maken voor haar. “Waar zou je heen willen gaan voor een eerste date?” Opnieuw dat ze niet gelijk een antwoord heeft.
“Naar een restaurant. Dan kun je elkaar beter leren kennen en tegelijk eten,” grijnst Gina. Misschien kan ik wel een restaurant vinden dat wat afgelegen ligt. Anders duiken er gelijk foto's van ons op. Daar is het nog te vroeg voor.
“Wat denk je van om met mij te gaan eten ergens, aanstaande vrijdag?” Ik kijk haar aan. Deze keer lijken haar ogen lichtgrijs te zijn.
“Is goed,” knikt ze. Die glimlach van haar bereikt haar ogen en licht haar gezicht op. Een mooie lach en zie ik zelfs kuiltjes in haar wangen.
“Hoe laat ben je thuis?” Ik haal mijn hand door haar haren. Dat dik aanvoelt en wat krult. Lekker zacht.
“Tussen half zes en zes uur,” hoor ik haar zeggen. En dan wilt ze zich vast omkleden. Hm, daarna verras ik haar wel op haar werk en neem ik wat mee.
“Ik kan je dan om zeven uur ophalen. Je heb dan wat tijd om je op te frissen en om te kleden.” Ik geef haar een kus. Wat ik vaker wil doen.
“Half zeven mag ook. Zolang heb ik niet nodig,” verzekert Gina me. “Ik kan binnen een kwartier klaar zijn als ik wil. En dan heb ik toch een beetje make up op. Ik hou niet van dikke lagen want dat lijkt meer een masker.” Ik schiet in de lach door haar opmerking.
“Dan haal ik je om half zeven op,” fluister ik en kus ik haar weer. Weer dat fijne gevoel in mijn buik en geef ik me er aan over. Na een moment doet ze haar lippen vaneen en voel ik haar tong om de mijne. Echt, dit wil ik vaker. Opnieuw dat haar hand naar mijn haren gaat en woelt ze er doorheen. Dat mag je vaker doen. Pas na een paar minuten, uren naar mijn gevoel, laat ik haar los en ligt mijn hand in haar haren. Ik druk nog een kus op haar voorhoofd. “Mag ik je nummer?” Gina pakt haar telefoon en krijg ik haar nummer. Ze zet mijn nummer er ook gelijk in. “Ik zie je vrijdag, sweetheart.” Ik moet me inhouden want anders zeg ik nog dat ik van haar hou. Te vroeg. Zelf wil ze ook niet te snel gaan. Na nog een knuffel ga ik weg en voordat de deur nog dicht ga, zie ik een glimlach bij haar en mist mijn hart een hartslag. Ze vindt me leuk. Mij. Mij als een persoon. Dit is juist wat ik wil. Ik kan wel zingen van blijdschap maar doe het niet.