**003**

Als ik eenmaal bij de bar ben, pak ik voorzichtig wat geld uit de kleine portemonnee die ik om mijn bovenbeen heb zitten.
“Gaat het wel?” Een vriendelijke, diepe stem klinkt en kijk ik opzij. Wat de man is met krullend haar. Degene die me al een tijdje in de gaten houdt.
“Wat heb ik op mijn voorhoofd staan? Ik ben single en wil versiert worden.” Ik kijk hem aan en zie ik een paar geduldige groene ogen.
“Nee, totaal niet. Ik vind het alleen jammer dat je je wijn over die dwaze idioot gegooid heb. Dat is een alcoholverspilling,” schud hij zijn hoofd. “Ik ben Harry.” Hij steekt zelfs zijn hand uit.
“Gina,” glimlach ik en schud ik zijn hand. Deze man is ten minste niet dronken en hij kan normaal praten. Harry stelt zichzelf ten minste voor. “Je hebt net een punt gescoord.”
“Echt waar, hoeveel punten kan ik verdienen,” lacht hij. “Moment.” Dan fluit hij op zijn vingers naar de barman. “De dame was eerst,” gebaard Harry naar mij als de barman bij ons staat.
“Twee witte wijn, zoet,” geef ik aan.
“Twee bier,” hoor ik hem zeggen. “En op mijn rekening.” Daardoor kijk ik naar de man naast me. De barman knikt alleen en krijg ik twee glazen wijn. “Leuk om je te ontmoeten, Gina. Heb je Twitter?”
“Nee,” antwoord ik en pak ik de twee glazen wijn op. “Ik heb contact via Whatsapp met mijn vriendinnen.”
“Mag ik dan je nummer?” Eerder grijsgroene ogen en zie ik dat hij me hoopvol aankijkt.
“Je bent wel direct.” Mijn blik gaat even omlaag. Doordat zijn overhemd half open hangt, zie ik wat tatoeages bij hem. “Jij bent wel erg zeker van je zaak. Misschien dat ik je mijn nummer wil geven maar dan mag je beginnen door nog een paar knopen dicht te doen. Ik hoef niet alles te zien.” Gelijk zet hij zijn biertje neer om drie knopen dicht te doen.
“Je bent ook niet bang om te zeggen wat je denkt,” grijnst Harry en lichten zijn ogen op. “Net als een vriend van me.”
“Toch kom ik nooit in de problemen.” Ik trek mijn wenkbrauw op.
“Maar ik doe wel net drie knopen dicht. Krijg ik dan je nummer?”
“Ik zei misschien.” Expres laat ik mijn blik langs hem heen gaan. “De vrouwen zouden zich juist moeten afvragen hoe je er verder uitziet. Dit is beter.”
“Je bent ook eerlijk.” Harry lacht zijn tanden bloot. “Ik wil je graag beter leren kennen. Mag dat boven zijn want dan kan ik je beter verstaan.”
“Mag ik daar eerst over nadenken. Mijn vriendin wacht op haar wijn.” Ik kijk waar Emily is, die nu ergens anders zit.
“Daar, naast mijn vriend,” wijst Harry. “Louis is een vriend van me.” Bijna alsof hij tevreden is, legt hij een hand op mijn onderrug als we naar hen toe lopen. Verder zoekt hij totaal geen toenadering. “Maar je maakt me nieuwsgierig naar wat je tegen de anderen gezegd heb.”
“Dat meen je niet?” Emily knikt en de man naast haar lacht. “Iets wat ik zou zeggen,” proest de man het uit.
“Lou,” zegt Harry luid genoeg en geeft hij zijn vriend een biertje.
“Ah, dank je wel.” Emily neemt een slok van haar wijn. “Wanneer doe je die ketting af?” Ik kijk omlaag naar het kettinkje waar een hartje aan hangt. Nu. Toen was ik nog jong en naïef. Ik pak het stevig vast en met een ruk trek ik het van mijn nek.
“Wat is er mis met je ketting?” Harry zit naast me.
“Iets van mijn verleden. Soms vergeet ik dat ik die ketting om heb.” Ik haal mijn schouders op. Ik kijk naar de achterkant en zie ik Niall's naam staan. Even weet ik niet waar ik het moet laten maar dan laat ik het tussen mijn borsten verdwijnen. Thuis gooi ik het wel weg.
“Ja, zo kun je het ook mee terug naar huis nemen,” lacht Harry en kijkt hij me aan. “Maar wat heb je tegen de andere mannen gezegd?”
“De eerste zei 'hallo schat' tegen me. Een schat is zeldzaam en iets wat je kunt bezitten. Dat kun je niet met een vrouw doen,” vertel ik hem. Waardoor hij blijft lachen.
“Klopt, je bent snel met je opmerkingen.” Zijn ogen lijken meer groen door de pretlichtjes. “En daarna?”
“Degene die daarna kwam, zei weer 'hey angel',” zucht ik. “Ik kon het niet laten om te zeggen dat ik juist de rechterhand ben van de duivel. Net als dat ik er graag warm bij zit.” Ik lach er zelf om. “Ik zei ook dat hij me recht aan moest kijken en dat kon hij niet omdat hij dronken is. Probeer het eens als je nuchter bent maar op deze manier ga je alleen naar huis.”
“Echt iets voor mij om te zeggen,” proest Louis het uit.
“Daarna probeerde iemand het op een andere manier. Volgens mij heb je het gezien dat ik mijn wijn over hem heen gooide,” ga ik verder en knikken beide mannen. “Zonde van de wijn...”
“Je deed nog iets. Alsof je de man nog wilde verleiden,” glimlacht Louis.
“Dat weet ik,” knik ik. “Maar je hoorde niet wat ik zei. Zelfs niet in je dromen, zei ik tegen hem.”
“Hoe komt het dan dat Hazz nog geen afwijzing heeft gekregen van je?” Twee blauwe ogen lachen.
“Ik heb al een puntje gescoord...”
“Meer geloof ik maar sinds wanneer heb jij je shirt dicht?” Louis kijkt naar zijn vriend. Alsof hij dat niet gewend is. “Dat is nieuw.”
“Ik werd erop gewezen dat niet iedereen er van gediend is,” zucht Harry en rolt Louis met zijn ogen. “Boven is het rustiger en kan ik je beter verstaan,” zegt hij dan in mijn oor. “Ga je mee of blijf je liever hier?”
“Ga maar,” hoor ik in mijn andere oor van Emily.
“Weet je het zeker,” fluister ik in haar oor en knikt ze.
“Ik kom je wel halen als ik naar huis wil. We gaan toch samen weer richting huis?” Ze wil duidelijk van mij een bevestiging hebben.
“Natuurlijk, samen uit, samen thuis,” knipoog ik naar haar. Harry staat al op en bied hij zijn hand nog aan. Hm, echt totaal anders dan de meeste mannen hier.

Eenmaal boven, is het inderdaad een stuk rustiger en denk ik dat ik Harry hier beter kan verstaan. Hij heeft in ieder geval een rustgevende stem. Samen met een rustig en geduldig karakter. In een hoek gaan we zitten en neem ik een slok van mijn wijn.
“Heb je die ketting gekregen van iemand?” Twee nieuwsgierig groene ogen kijken me aan. “Waarom zou je anders op die manier je ketting af doen.”
“Van mijn toenmalige vriend waar ik een relatie mee had voor zes maanden,” vertel ik. Zonder een naam te noemen. “Wat ik net al zei. Ik vergeet soms dat ik die ketting om heb maar nu voelt het kaal aan.” Mijn hand gaat omhoog naar mijn hals. Ik mis het wel.
“Hoe komt het dat het uit is?” Hij doet zijn handen achter zijn nek. “Ik wil gewoon geen standaardvragen stellen, als je het niet erg vindt.” Dan laat hij me zijn ketting zien, die hij af gedaan heeft. Waar een kruis aan hangt.
“Hij is mooi en elegant,” glimlach ik.
“Dat vind ik meer bij jou passen, Gina,” zegt hij en draait hij me iets om. Om vervolgens de ketting bij mij om te doen.
“Meen je dit echt, ik ken je net.” Ik draai me terug naar Harry.
“Ja,” knikt hij. “Het staat jou mooier dan bij mij.”
“Dank je, en mijn vriend heeft het niet uitgemaakt. Hij is eigenlijk gewoon verdwenen. Nooit meer terug gezien,” vertel ik hem.
“Een dwaze idioot, ik zou een vrouw als jou niet laten gaan.” Harry schuift dichter naar me toe en legt hij een arm om me heen. “Wat doe je met je leven? School, werken?”
“Hoe zit het dan met geen standaardvragen stellen?”
“Ik wil je beter leren kennen en dat gaat beter met de normale vragen,” bekend hij met een onschuldige blik in zijn ogen.
“Ik werk in het magazijn van Topshop,” leg ik uit. “Waar ik mijn stage al gelopen heb en ik kreeg er een baan bij aangeboden. Vandaar dat ik nu op mezelf woon.”
“Je lijkt jonger dan mij te zijn. Ik ben twintig,” geeft Harry zelf aan. “En Topshop is een van mijn favoriete winkels.”
“Ik word negentien en door mijn baan kon ik snel een huis krijgen.” Ik kijk omlaag naar de ketting om mijn nek. “Mag ik je ook normaal bedanken?”
“Op welke manier,” vraagt hij terug zonder antwoord te geven.
“Ik knuffel graag.” Tegelijk bijt ik op mijn onderlip.
“Alleen als je niet op je lip bijt. Straks geef ik je nog een kus,” waarschuwt Harry me en sla ik mijn armen om zijn nek.
“Dank je wel, het is een mooie ketting.” Doordat ik hem een knuffel kan geven, verstop ik mijn hoofd in zijn nek.
“Dat kietelt,” reageert hij met een lach. “Ik voel je neus in mijn nek.” Ik laat hem los. “Wel een fijn gevoel,” verzekert hij me dan. Hij ruikt wel lekker. Heel anders naar rook of alcohol.
“Anders knuffel ik Luna of Emily,” glimlachend buig ik mijn hoofd even kort.
“Emily heb ik net nog gezien. Wie is Luna?”
“Ik heb thuis een kat. Een poes eigenlijk en die houd ook van knuffelen,” zeg ik omdat ik gelijk aan de kleine moet denken. “Als ik 'kleintje' tegen haar zeg, miauwt ze altijd naar me.”
“Grappig, ik hou ook van katten. Al heb ik thuis geen huisdieren.” Zijn gezicht betrekt even. “Wat doe je nog meer in je vrije tijd?”
“Thuis relaxen, soms hierheen, naar vrienden toe,” antwoord ik. “Soms sport ik ook...”
“Wat voor sport?”
“Ik tennis, zwemmen en af en toe ga ik naar de sportschool,” geef ik aan.
“Ik tennis ook graag. Ik wil wel een keer tegen jou...”
“Sorry Gina,” komt Emily er tussen. “Het is al bijna half vier en ik wil toch wel naar huis.” Ik kijk op en zoek ik naar iets wat me kan vertellen hoe laat het is. Heb ik al zolang met Harry zitten praten. “Sorry dat ik jullie onderbreek.”
“Geeft niet,” schud Harry zijn hoofd. “Ze komt er zo aan.” Emily loopt al naar de trap. “Zie ik je morgen weer hier en in deze hoek?”
“Het is wel gezellig,” beken ik zelf. “Elf uur?” Hij knikt en voel ik zijn hand in mijn nek. Om me een kus op mijn lippen te geven. Een vluchtige kus en laat hij los.
“Tot morgen, schoonheid.” Glimlachend loop ik naar Emily.