*** 011

Claire Hemmings

Met een tevreden zucht, leun ik tegen Zayn aan. Vandaag had hij een rustiger dagje in gedachten en ben ik bij hem thuis. Om een film te kijken. Niet dat het er het weer voor is om iets buiten te gaan doen want het giet bij het leven. Geen idee wie zich nu buiten zou willen wagen. Behalve zijn vrienden dan, want bij het idee van een filmmarathon, snoep en een pizza, waren ze zo overgehaald om naar Zayn te komen.
Een lichte kus wordt op mijn voorhoofd gedrukt en trekt hij me dichter tegen hem aan. "Een rustig dagje moet ook kunnen," fluistert hij zachtjes.
Ik glimlach alleen wat en glijden mijn ogen naar de anderen. Harry en Louis liggen tegen elkaar aan en heeft Harry een arm om Louis liggen. Bijna alsof ze een stelletje zijn.
Alsof hij het door heeft, kijkt Harry me aan met een wat droeve glimlach. Net als dat hij Louis dichter tegen zich aantrekt.
"Juist van dat soort momenten geniet hij het meeste," mompelt Zayn en heeft hij het dus ook gezien. "Alleen Louis heeft het niet door. De rest van ons wel."
Niall draait zich om naar ons. "Hé, het mag dan alleen vriendschap zijn van Hazz en Lou maar hoe zit het tussen jullie? Is het al officieel of niet?"
Waardoor de rest naar ons kijkt en lijk ik wel te bevriezen. Nee, doe dat nou niet! Het mag dan lijken alsof we samen zijn maar ik wil het juist niet officieel maken. Ik wil er van genieten om dit soort dingen te doen.
"Moest dat nou echt," reageert Zayn naar zijn vriend en verberg ik mijn hoofd tegen zijn schouder. "Waarom moeten we het officieel maken? Zowel Claire en ik vinden het prima zoals het nu is." Toch hoor ik aan zijn stem dat hij niet blij is door de opmerking.
Zou hij het dan liever wel officieel willen maken? Alsjeblieft niet. Doe me dat niet aan.
"Claire, sorry, maar ik was eigenlijk te nieuwsgierig," komt het van Niall en verontschuldigt hij zichzelf.
Een paar armen laten me los en kan ik in Zayn's ogen zien dat hij eigenlijk dezelfde vraag wilde stellen. Dat hij het toch wel officieel wilt hebben. "Hoewel we er niet over praten, zou ik het toch willen weten. Waarom maken we het niet officieel? Dan kan ik het in het eerste interview zeggen dat ik een vriendin heb," verlaten de woorden zijn lippen.
Ik slik moeizaam. Meer omdat ik niet weet wat ik moet zeggen of doen. Hoe kan ik hier omheen? "G...ga ik dan geen... haat krijgen... of zelfs...," stamel ik. Sorry, echt, het spijt me, maar nee, ik wil het niet officieel hebben. Accepteer het zoals het is. Duw me nu niet weg, schreeuw ik inwendig. Normaal voeren mijn hart en hoofd een oorlog maar heb ik toch besloten om zolang naar mijn hart te luisteren.
"Sorry, lieverd, maar daar kan je niet aan ontkomen," zegt Liam begripvol. "Dat had ik eerst met Daniëlle en nu ook met Sophia. Louis weer met Eleanor. De fans zullen echt nog wel inzien dat jullie blij en gelukkig zijn met elkaar. Dat heeft alleen wat tijd nodig."
Tijd..., galmt het nog na in mijn hoofd. Tijd, wat juist zo relatief is. Er is een reden dat ik mijn bucketlist opgesteld heb. Tijd, wat uit vijftien dagen bestaat, want ik wilde vijftien dingen doen in vijftien dagen. Abrupt sta ik op en loop ik naar de keuken. Meer om mezelf een houding te geven en pak ik een glas water.
"Claire, gaat het wel? Ik vraag alleen iets en..."
"Zayn, alsjeblieft, doe het niet. Waarom kan het niet gewoon zo zijn zoals het net nog was," reageer ik.
Niet begrijpend, schudt hij zijn hoofd. "Waarom niet? Ik wil dat iedereen het weet maar ik ga het echt niet gelijk overal verkondigen. Daarom vraag ik het juist..."
"Ik wil niet op die manier in de media terecht komen, Zayn." Een snik verlaat mijn keel maar hij doet niks om me te troosten. Ik moet weg hier. Even frisse lucht. Nog voor ik weet wat ik doe, heb ik de keukendeur open getrokken en loop ik de tuin in. De regenbui, die niet lijkt te willen stoppen, krijgt me binnen een paar seconden drijfwater nat dat ik even ril.
"Claire, kom hier, zo wordt je nog ziek." Zayn staat in de deuropening.
Maar ik schud mijn hoofd. Misschien bijna als een koppig kind. Alleen wil ik er niet aan toegeven. Ja, ik geef veel om hem maar ik wil het gewoon niet officieel maken. Waarom wel?
Zayn's gezicht staat twijfelend maar dan zie ik Liam naast hem en fluistert hij wat in het oor van zijn vriend.
Juist door de stromende regenbui hoor ik niks van wat ze zeggen tegen elkaar. Behalve dat Zayn knikt en loopt Liam weer weg.
Opeens komt hij naar mij toe in de stortbui. "Het spijt me."
Mijn tranen vermengen zich met de regendruppels op mijn gezicht terwijl ik hem afwachtend aankijk.
"Het spijt me, Claire, ik had beter moeten weten." Hij slaat zijn armen om me heen. Iets dat wat warmte af lijkt te geven en verschuil ik me nu in zijn armen. "Je wilde vijftien dingen doen in vijftien dagen tijd. Ik heb geen idee wat er daarna gaat gebeuren." Hij tilt mijn hoofd op. "En ergens ben ik blij met deze regen."
Het volgende moment kust hij me. Eerst licht en voorzichtig. Totdat ik hem langzaam weg duw.
"Een kus in de regen, staat op je lijst en ik ben blij dat we toch nog iets kunnen doen van je lijst," grinnikt hij kort en duwt hij zijn lippen weer op de mijne.
Om nu dwaas in de stromende regen elkaar te kussen. Voor een moment is het nog een kus. Tot Zayn zachtjes op mijn onderlip bijt en doe ik mijn lippen van elkaar. Daardoor dringt zijn tong in mijn mond en een vurig spelletje speelt met mijn tong. Wat buiten adem, laat ik hem los en sla ik mijn armen om zijn nek. Waar hij gebruik van maakt, want hij tilt me op en wikkel ik mijn benen om zijn middel. Als we net in de keuken staan, hou ik hem tegen. "Zayn, de anderen," mompel ik.
Hij schudt zijn hoofd. "Zijn weg," glimlacht hij en loopt hij door.
De woonkamer blijkt inderdaad leeg te zijn en geen minuut later staan we in zijn slaapkamer. Waar hij mij op de grond zet en trekt hij mijn doorweekte shirt uit.
"Zo meteen nemen we wel een bad om bij te komen van de regen," zegt hij met zijn lippen in mijn hals.
Daarna raak ik mijn bh nog kwijt en trek ik zijn shirt over zijn hoofd. "Zayn," kort hou ik hem tegen. "Kunnen we het zo houden zoals het is tussen ons, zonder het officieel te maken?"
Hij knikt met een glimlach. "Ja, natuurlijk. Ik wil dit ook niet kwijt wat we hebben. We hebben nog een paar dagen samen en ik wil van elk moment genieten." Opeens liggen zijn handen op mijn heupen en maakt hij mijn broek los. "Gewoon jij en ik samen, Claire." Zayn kust me nog en trekt hij daarna, met wat moeite, mijn kletsnatte broek uit.