Hoi, ik ben Hiker en ik ben 16 jaar oud. Ik woonde in Arizona, maar ben naar het plaatsje Cotton verhuisd. (Cotton bestaat volgens mij niet echt) ik miste mijn vriendin Alice heel erg, het voelde echt alsof er een gat in mijn hart zit. Zonder haar voelde ik me veel kwetsbaarder, zij durfde altijd álles. Ik lag op bed, in mijn nog kale kamer, en dagdroomde over mijn gezellige middagje, een week gelden, met Alice.

' aaah!' Alice was van achteren op mijn rug gesprongen. 'Zullen we?' Vroeg ze. We stapten op onze skateboards en reden de straat uit. Even later kwamen we bij het winkelcentrum aan. Ik sprong van mijn skateboard, trapte op de achterkant, en ving hem behendig op. Alice deed hetzelfde. Met onze skateboards onder onze arm liepen we naar binnen. Eerst gingen we naar een kledingwinkel. 'Zal ik die broek kopen?' Vroeg Alice. 'Kijk eens op het prijskaartje.' Ik grinnikte toen ze haar ogen van schrik opensperde en hem gauw terughing. Uiteindelijk had ik een wit bloesje gekocht, en Alice een andere broek. Toen gingen we in en café wat drinken. 'Die jongen kijkt naar je.' Giechelde Alice. Ik keek om. Er stond een groepje jongens bij de deuropening, en eentje floot toen ik omkeek. Met een rood hoofd draaide ik me weer om. Ik schaamde me dood. 'Klootzakken.' Gromde Alice. Ik bestelde gauw een koffie, en ze volgde mijn voorbeeld. 'Ik vind het echt verschrikkelijk dat je weg gaat'. Zij ze plotseling. Ik knikte. 'Volgende week komt de verhuiswagen.' 'Beloof je me dat je elke week mailt?' Vroeg ze streng. Ik glimlachte. 'Natuurlijk, en ik ben nu al aan het sparen om met de kerstvakantie hier naartoe te komen.' Alice grinnikte opgelaten. ' Gekkie, je bent nog niet eens weg!' En na nog wat gekletst te hebben gingen we weer naar huis. We woonden maar 5 huizen uit elkaar.
Nu niet meer.

Reageer (1)

  • Paardenvriend

    Ik ga heel de storie effentjes lezen. :)

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen