4. Sam anderson

London is always a good idea!

‘’Sam veel plezier!, ik ga je missen’’ Bella gaf me nog een laatste knuffel en ik besefte me nu pas wat een goedde vriendinnen we zijn geworden door deze serie. Ik knuffelde Gregg en Robbie ook nog en liep naar mijn koffer.

‘’tot de opnames van seizoen 2.’’ Zei ik met een lach, ik pakte mijn koffer en liep naar de taxi voor het huis waar Calum en Michael in zaten.
‘’één uur precies!’’ Calum hielp de chauffeur met de koffer in de achterbak doen.
‘’onze prinses heeft geleerd wat op tijd komen is’’ en lachend gaven Michael en Calum elkaar een high five.
‘’en ze weet eindelijk ook hoe ze alles in een koffer kan stoppen.’’ Lachend schudde ik mijn hoofd. ‘’dit is echt nog lang niet alles, ik doe wel inkopen tijdens de tour.’’
‘’en dan moeten wij zeker mee.’’ Zuchtend sloeg Michael tegen zijn voorhoofd.
‘’ik kan ook nu alsnog niet meegaan hé’’ nep beledigd keek ik beide jongens aan.
‘’we weten dat je van ons houd.’’ Grinnikte Calum.

Ik keek nog even naar ons appartement en zag 3 mensen voor het raam staan, ik zwaaide nog even naar ze en stapte in de taxi.


‘’maar jongens, nu ik toch al in de auto zit en waarschijnlijk toch niet meer terug kan, waar gaan we heen?’’ ik keek beide jongens erg nieuwsgierig aan en zag dat ze beide hun lach in hielden.
‘’ weetje nog dat we je skypete en vertelde over dat One Direction ons goed vond.’’ Heftig knikte ik ja, wat was ik toen trots op ze –nu nog steeds trouwens-

‘’nou we hebben een aanbod gekregen, om met hun mee te gaan op tour als voorprogramma.’’
‘’oh mijn god dat is zo geweldig ik ben trots op jullie!’’ kierde ik en ik gaf ze beide een knuffel voor zover dat lukte in een auto.

‘’maar wacht eens, waarom hebben jullie mij dan opgehaald?’’
‘’omdat jij met ons meegaat!’’ riepen ze beide over enthousiast.
‘’woah maar wacht, ik ga dus niet naar huis om mijn ouders te zien?’’
‘’nee onze familie’s en dus ook jou ouders zijn op dit moment in London waar wij ook heen gaan en dan kunnen jullie de aller eerste show zien, als vips!’’
‘’jongens, ik weet niet wat ik moet zeggen, ja ik weet eigenlijk hoe vaak ik dankjewel moet zeggen jeez.’’

Na een niet al te lange rit van 45 minuten kwamen we aan op het vliegveld.
Onze vlucht zou pas over 2,5 uur vertrekken en aangezien we ongeveer 11 uur moesten vliegen besloten we wat eten en drinken te halen.
Doordat we onverwachts op het vliegveld waren en er niks over in de pers was gekomen stonden er ook geen fans op het vliegveld te wachten.

Toen we door de douanen waren besloten we nog wat door de winkeltjes te kijken en daarna zijn we door gelopen naar de gate van waaruit onze vlucht zou vertrekken.

Voordat we het vliegtuig in mochten besloot ik nog snel even twitter te openen en zelf ook iets te tweeten.

@SamAnderson: ‘’Leaving LA for a good time with my best buddies! @michael5sos & @calum5sos.’’

Al snel had ik veel retweets en reacties ik reageerde nog op een paar en besloot het daarna maar zo te laten en het vliegtuig in te lopen.

Snel namen Michael en Calum nog een selfie met ons 3 en plaatste die ook op twitter.

‘’jongens we gaan naar London!’’ helemaal blij liep ik naar onze stoelen in de business class, en nam plaats.
‘’ja vertel ons een wat nieuws’’ zei Michael grinnikend
Ik stak snel mijn tong uit en pakte daarna mijn oortjes uit mijn tas en plugde deze in mijn telefoon.

-Na de vlucht-

Rustig liepen we richting de band waar we onze bagage op konden halen en toen we onze bagage hadden liepen we richting de aankomst hallen.

‘’Ashton en Luke staan ons op te wachten bij hal 5.’’ Vertelde Michael en Ik knikte en zo liepen we richting hal 5.

Volgens mij was het bij de fans wel duidelijk geworden waar we heen zouden gaan, aangezien er hier wel wat fans stonden.
Nou wel wat, ik bedoel dat het er zo veel waren dat we werden geholpen door 4 securityguards en dat er ook veel security drang hekken aan het plaatsen waren.

Doordat het toch nog zo veel fans waren geworden hadden we even de tijd gekregen om foto’s te maken en handtekeningen uit te delen. Ik had niet verwacht dat iemand mij zou kennen, maar toch een aantal meiden vroegen aan mij of ik met ze op de foto wou.

Maar na iets meer dan 15 minuten moesten we stoppen omdat we natuurlijk alle drie hartstikke jet legged waren en de jongens moesten goed uitrusten voor hun concert morgen avond.

Door beveiliging werden we weer verder gebracht richting de uitgang en daar stond een zwartte van voor ons klaar.

Onze bagage werd achterin gelegd en toen we instapte werden we al snel vergezeld door Ashton en Luke.
Een ongemakkelijk gevoel bekroop me en ik probeerde geen oogcontact te maken, maar al snel mislukte dat en keek ik in de 2 blauwe ogen die ik dat jaar dat ik weg was helemaal niet had gemist.

Sterker nog, ik was ze bijna vergeten.